«Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τον στόλο, με τον οποίο η Άγκυρα θέλει να εκπέμψει δύναμη και επιρροή στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Από το 2015 ένα νέο δόγμα επέμβασης περιγράφει αυτό που ο Ερντογάν αποσκοπεί με την ναυπήγηση ενός πανάκριβου στόλου: Όπως αναφέρεται στο δόγμα αυτό, ο στόλος αποτελεί ένα εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής, κυρίως για το Αιγαίο και για την Κύπρο. Όχι ότι από την Ελλάδα ή την Κύπρο υπάρχει οποιαδήποτε απειλή για την Τουρκία- το δόγμα δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Αλλά η Τουρκία αντιλαμβάνεται δήθεν ως νόμιμο συμφέρον της τη διεκδίκηση γκρίζων ζωνών στα ελληνικά χωρικά ύδατα απέναντι από τις τουρκικές ακτές, όπου πολλά νησιά ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά και στα κοιτάσματα φυσικού αερίου μπροστά από την Κύπρο», γράφει η γερμανική εφημερίδα.
«Τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας καθορίστηκαν το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης. Σ’ αυτήν καθίσταται σαφές ότι τα νησιά του Αιγαίου μπροστά από τις τουρκικές ακτές παραμένουν στην Ελλάδα. Η Τουρκία δεν το ξεπέρασε ποτέ. Ήδη το 1996 λίγο έλειψε να ξεσπάσει πόλεμος για τα Ίμια. Μόλις τώρα, επειδή ο στόλος της ενισχύεται, η Τουρκία καταγίνεται με το να θεωρεί ότι ανήκει στην επικράτειά της κάθε βράχος που αναδύεται από τη θάλασσα και δεν αναφέρεται ρητά στην Συνθήκη της Λωζάνης» σημειώνει η Die Welt.
«Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι μια τεράστια αύξηση στρατιωτικών επεισοδίων σε αέρα και θάλασσα. Σε περιοχές της ελληνικής επικράτειας , όπου η Τουρκία ισχυρίζεται ότι ανήκουν στην κυριαρχία της. Περίπου 2.000 φορές παραβίασαν τουρκικά πολεμικά σκάφη τα ελληνικά χωρικά ύδατα μόνο πέρσι – τέσσερις φορές περισσότερο απ’ ό,τι τον προηγούμενο χρόνο. 3.300 φορές τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο, αριθμός διπλάσιος από τον προηγούμενο χρόνο» τονίζει η γερμανική εφημερίδα.
