Δεν τους αρέσουν τα Εξάρχεια, άρα είναι "άβατο"

Του Γιάννη Παναγιωτόπουλου 

Η άνανδρη επίθεση στο Βασίλη Οικονόμου στα Εξάρχεια στάθηκε αφορμή για να επανέλθει στο δημόσιο διάλογο η συζήτηση περί “αβάτου” στα Εξάρχεια. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι που ανάθεμα κι αν έχουν πατήσει δύο φορές το πόδι τους στην περιοχή, επικαλέσθηκαν πάλι το “άβατο των Εξαρχείων”, ζητώντας περισσότερη αστυνόμευση, απομόνωση των “ακραίων στοιχείων” κι άλλες τέτοιες εκφάνσεις mainstream συντηρητισμού.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν άνθρωποι στα Εξάρχεια που νομίζουν πως η περιοχή τους ανήκει, πως οποιοσδήποτε δεν ντύνεται, φέρεται και σκέφτεται όπως αυτούς είναι ανεπιθύμητος κ.ο.κ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτή η στάση μεταφράζεται πάντα σε πράξη εκδίωξης του εκάστωτε “ανεπιθύμητου”. Ακόμα και οι πιο “ευέξαπτοι” Εξαρχιώτες έχουν μάθει να ανέχονται, τουλάχιστον, τους κοστουμαρισμένους δικηγόρους που περνούν συχνά πυκνά από τη Μεσολογγίου ή τους απολιτίκ “χιπστερς” που βλέπουν ακόμα την πλατεία ως τουριστική εξόρμηση. Όποιος ζει, περπατά, εργάζεται στα Εξάρχεια γνωρίζει καλά πως εκεί συνυπάρχουν πολλές διαφορετικές “φυλές” ανθρώπων, σε μεγάλο βαθμό ειρηνικά, και δεν αναφέρομαι (μόνο) στο χρώμα του δέρματος.

Επιθέσεις σαν κι αυτή στο Βασίλη Οικονόμου ή στο Γιάνη Βαρουφάκη πριν μερικούς μήνες στο ίδιο σημείο είναι καταδικαστέες με βάση το “πολιτικά ορθόν”, σηκώνουν πολλή συζήτηση σχετικά με τα πολιτικά τους κίνητρα αλλά σε καμία περίπτωση δεν καθιστούν τα Εξάρχεια άβατο. 

Κι αυτό για δύο απλούς λόγους. Πρώτον, διότι εκατοντάδες πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι περπατούν καθημερινά στα Εξάρχεια χωρίς να τους συμβεί το παραμικρό. Δυστυχώς, συμβαίνουν κι εξαιρέσεις. Δεύτερον, γιατί επιθέσεις σε πολιτικούς έχουν γίνει και σε άλλες περιοχές πέραν των Εξαρχείων. Όταν “την έπεσαν” στο Θεόδωρο Πάγκαλο σε ταβέρνα στα Καλύβια ή γιαούρτωσαν τον Άδωνι Γεωργιάδη σε ζαχαροπλαστείο στη Νέα Φιλαδέλφεια, δε βγήκε κανένας από όλους αυτούς τους δημοσιολόγους να μιλήσουν για “άβατο”. 

Η κουβέντα περί “αβάτου” στα Εξάρχεια αναπαράγεται εκ του πονηρού κι αυτό έχει γίνει πέρα ως πέρα σαφές. Η δαιμονοποίηση μιας περιοχής στην οποία γίνονται ακόμα πολιτικές διεργασίες ανεξάρτητες από το κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα και επικρατεί εν γένει μια διαφορετική αντίληψη για την ελευθερία, βολεύει αυτούς που θέλουν μια φοβική κοινωνία ανενεργών πολιτών που θα ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια με βάση όσα βλέπει στην τηλεόραση. Δεν τους αρέσουν τα Εξάρχεια και γι’ αυτό τα λοιδορούν.

ΦΩΤΟ: ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, eurokinissi

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr