Του Λευτέρη Κουγιουμουτζή
Ας υποθέσουμε τώρα ότι το διαγώνισμα λατινικών ή η τοποθέτηση του ραντάρ που παραθέσαμε παραπάνω αποκτούσαν ευρύτατη δημοσιότητα, επειδή λ.χ. δυσκολεύτηκαν υπερβολικά οι υποψήφιοι των πανελλαδικών ή διότι παραλίγο να προκληθεί αεροπορικό δυστύχημα.
Αρχίζουν, λοιπόν, ως συνήθως να αρθρογραφούν επί του θέματος οι δημοκόποι, να κενολογούν οι γνωστοί ακροβολισμένοι στα τηλεπαράθυρα και να αναπαράγουν συλλήβδην και άκριτα την παραγόμενη οχλαγωγία οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δημιουργώντας ντόρο.
Αν μας ρωτήσουν ξανά τη γνώμη μας για το ίδιο θέμα, που πλέον θα έχει καταστεί θέμα «επικαιρότητας», πιθανότατα θα νιώσουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε άποψη.
Φυσικά, δεν προλάβαμε εν τω μεταξύ να εξειδικευτούμε στα λατινικά ή να σπουδάσουμε μηχανικοί και εξακολουθούμε να μην έχουμε ιδέα για το θέμα· άλλωστε σπανίως αποκομίζουμε ουσιαστικές και επωφελείς πληροφορίες μέσα στον κουρνιαχτό της επικαιρότητας.
Μάλλον όμως θα διστάσουμε να το ομολογήσουμε και θα αναμασήσουμε ως δική μας γνώμη τους πέντε τελευταίους σχετικούς τίτλους που θυμόμαστε να είδαμε στην οθόνη του υπολογιστή μας.
Γιατί άραγε νιώθουμε τόσο μεγάλη πίεση να έχουμε άποψη για κάθε θέμα που τοποθετείται στην πλανεύτρα βιτρίνα της επικαιρότητας;
Ισως πρόκειται για ψυχολογικό αντανακλαστικό, μια ενδόμυχη επιθυμία να συμμετέχουμε στα θέματα που φέρεται να απασχολούν το κοινωνικό μας περιβάλλον και να μην αισθανόμαστε αποσυνάγωγοι.
Από την άλλη, γαλουχηθήκαμε από χρόνια στο πρότυπο του «ξερόλα». Γεμάτα τα κάθε λογής μέσα επικοινωνίας από αναλυτές και σχολιαστές διά πάσαν νόσον, που εκφέρουν άποψη με την ίδια άνεση κι αυτοπεποίθηση για θέματα εθνικά, πολιτικά, επιστημονικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, αθλητικά και οικοκυρικά.
Η διατύπωση γνώμης έγινε στάτους, έπρεπε πια να έχουμε άποψη για όλα τα «δημοφιλή» θέματα, και μάλιστα να τη διατυπώνουμε με όσο το δυνατόν πιο απόλυτο τρόπο, αντιδρώντας στον αντίλογο με χλεύη κι ειρωνεία και όχι με επιχειρήματα.
Αλλωστε, αυτό το μοντέλο «διαλόγου» λαμβάνουμε από τα κοινωνικά μας πρότυπα εδώ και δεκαετίες.
Ετσι, βρισκόμαστε να αερολογούμε για θέματα για τα οποία στην πραγματικότητα έχουμε μαύρα μεσάνυχτα.
Εντέλει, σε αντίθεση με ό,τι μάθαμε να πιστεύουμε, ίσως η πιο μεστή και συμπυκνωμένη απάντηση στην ερώτηση «ποια η γνώμη σου για το τάδε θέμα της επικαιρότητας», να είναι ένα ταπεινό «δεν ξέρω».
πηγή: efsyn.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
