Του Γιώργου Σαββίδη
Στον άκαιρο καυγά για εθνοκάθαρση ή γενοκτονία δεν χωράω, όταν έχω το όνομα το σφαγμένου παππού μου από τούρκικα χέρια. Τα χέρια μου ζεματάνε ακόμη από τα καυτά δάκρυα του πατέρα και της μάνας μου για τους παππούδες μου. Αλλά η μνήμη μου είναι γεμάτη και από ιστορίες της γιαγιάς μου Αφροδίτης για την καλοσύνη των απλών Τουρκοπόντιων γειτόνων τους. Δεν μου ενστάλαξε το μίσος στην καρδιά η γιαγιά μου
Για να εξηγούμεθα: τους δύο παππούδες μου, τ’ αδέλφια τους, τους συγγενείς και φίλους τους και εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες του Πόντου τους εξόντωσαν οι Τούρκοι στα χρόνια του μεγάλου ξεριζωμού. Γλίτωσαν λίγοι και όσοι μπόρεσαν να διαφύγουν στην ΕΣΣΔ, στις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Σε καμία άλλη χώρα δεν κυνηγήθηκαν οι Πόντιοι, αντίθετα διακρίθηκαν.
Στην Ελλάδα ήρθαν κυρίως μανάδες, γιαγιάδες, θείες με τα μωρά στην αγκαλιά και στ’ άλλο χέρι ένα μεγαλύτερο παιδί. Στη Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι, όπου έφτασαν οι δικοί μου μετά από πολλές περιπέτειες, πέρασαν τα πάνδεινα ώσπου να ριζώσουν και να σηκώσουν κεφάλι!
Είναι μια κοινή ποντιακή ιστορία για χιλιάδες ποντιακές ρημαγμένες οικογένειες, που βρήκαν στέγη στις λαϊκές συνοικίες τα Αθήνας, του Πειραιά και της βόρειας Ελλάδας. Μια αιματοβαμμένη ιστορία…
Στον άκαιρο καυγά για εθνοκάθαρση ή γενοκτονία δεν χωράω, όταν έχω το όνομα το σφαγμένου παππού μου από τούρκικα χέρια. Τα χέρια μου ζεματάνε ακόμη από τα καυτά δάκρυα του πατέρα και της μάνας μου για τους παππούδες μου. Αλλά η μνήμη μου είναι γεμάτη και από ιστορίες της γιαγιάς μου Αφροδίτης για την καλοσύνη των απλών Τουρκοπόντιων γειτόνων τους. Δεν μου ενστάλαξε το μίσος στην καρδιά η γιαγιά μου.
Το Ολοκαύτωμα είναι μια αλλιώτικη εγκληματική αιματηρή ιστορία. Οι αιμοβόροι Ναζιστές κυνήγησαν κάθε Εβραίο και Εβραία. Κάθε Εβραιόπουλο. Σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Επιδίωκαν την πλήρη γενοκτονία τους. Για πολλά χρόνια, μ’ όλα τα απάνθρωπα μέσα.
Δύσκολα θα βρεθούν αρκετοί Πόντιοι σήμερα που θα διαφωνούν με τον όρο γενοκτονία για τον αφανισμό των Ποντίων, που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο και αποδέχεται ο Σύριζα. Σε επιστημονικό πεδίο, ο διάλογος για διάκριση των όρων εθνοκάθαρση ή γενοκτονία σωστά γίνεται κι ο καθένας έχει το προσωπικό δικαίωμα να πάρει θέση και να πει την άποψή του. Προσωπικά, δεν με ξενίζει ο όρος εθνοκάθαρση ούτε αρνούμαι τον όρο της γενοκτονίας. Έναν πόντο αίμα έχουν και οι δύο όροι…
Το ζήτημα είναι ότι μέσα στα όσα τραγικά βιώνουμε σήμερα η μισαλλοδοξία νεοναζιστών, ακροδεξιών και ανεύθυνων πολιτικών να εκμεταλλευτούν με κραυγές αυτό το θέμα και από την άλλη μεριά άκαιρη δογματική αναψηλάφησή του για επιστημονικούς λόγους, μόνο αναταραχή και ταραχές προσθέτουν.
Όλα αυτά με θίγουν ως αριστερό και με προσβάλλουν ως Πόντιο. Για μένα η εθνοκάθαρση του ξεριζωμού των Ποντίων ήταν γενοκτονία. Για λόγους αισθηματικούς και ιστορικούς!
Πηγή: avgi.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
