ΜΑΡΙΚΕΣ: Η διαχρονικότητα των γυναικείων βιωμάτων και η διαρκής πάλη ενάντια στην πατριαρχία

Στο θέατρο, στην μουσική,  στον κινηματογράφο, στην τέχνη γενικότερα, υπάρχουν εκείνα τα θεάματα που θα απολαύσεις ως τρίτος, ως παρατηρητής και εκείνα στα οποία θα νιώσεις πρωταγωνιστής, που θα ταυτιστείς με αυτό που ακούς ή/και βλέπεις.

Σε αυτή την δεύτερη κατηγορία ανήκει η παράσταση ΜΑΡΙΚΕΣ. Ένα θεατρικό έργο στο οποίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή μπορείς να βρεις τον εαυτό σου (ή πόσω μάλλον την εαυτή σου) μέσα σε αυτό.

Άλλωστε σε προετοιμάζουν από πριν για αυτό: «Η παράσταση ΜΑΡΙΚΕΣ #δενπροκειταιγιαδιασημεςπερσονες προβάλλει τη μοναδικότητα κάθε γυναίκας που διαχρονικά παραγκωνίζεται, παρόλο που διατρέχει κάθε ιστορία μέσα στην Ιστορία. Απευθύνεται σε ενήλικο και εφηβικό κοινό με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των θεατών-τριών στα ζητήματα έμφυλης ανισότητας»

Η παράσταση δομείται γύρω από την ιστορία της Μαρίκας. Μιας οποιασδήποτε Μαρίκας για την ακρίβεια. Η Μαρίκα, την οποία δεν την βλέπεις ποτέ, αλλά ταυτόχρονα με έναν μαεστρικό τρόπο, την βλέπεις καθ’ όλη την διάρκεια του έργου, είναι μια γυναίκα της προηγούμενης χιλιετίας που δεν κατάφερε ποτέ να ζήσει την ζωή που εκείνη ήθελε. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από την πατριαρχία και την καταπίεση που δεχόταν τόσο από το προσωπικό της περιβάλλον, όσο και από την κοινωνία στο σύνολό της.

Παράλληλα, αναπτύσσονται οι ιστορίες πέντε άλλων «Μαρίκων» που όσο κι αν διαφέρουν μεταξύ τους φαινομενικά, ουσιαστικά συγκλίνουν στα «πρέπει» και τις «ντιρεκτίβες» της σύγχρονης κοινωνίας απέναντι στις γυναίκες. Από την Ρωσίδα μετανάστρια που βίωσε τον ρατσισμό και την μετάβαση από την κομμουνιστική ΕΣΣΔ στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, στην Ελληνίδα από την επαρχία που πασχίζει να σπάσει τα δεσμά της κατά τη διάρκεια της Χούντας, μέχρι την «gastarbeiter» που αναγκάζεται να φύγει στην Γερμανία και εκείνη που αποφασίζει κόντρα σε όλους και όλα να φέρει στον κόσμο και να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της.

Είναι σίγουρο πως το κοινό στο σύνολό του, είχε βιώσει πολλά από τα όσα ακούγονται στους ευρηματικούς μονολόγους της παράστασης. Είτε ως θεατής, είτε ως θύτης, ή -ειδικά αν αποτελεί θηλυκότητα- ως θύμα.

Μια παράσταση που σίγουρα αξίζει να δείτε ακόμα και αν δεν είστε έτοιμοι, να έρθετε στην άβολη θέση να αναβιώσετε καταστάσεις και συναισθήματα που θα έπρεπε να είχαμε αφήσει πίσω μας ως κοινωνία συλλογικά εδώ και δεκαετίες.

 

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Αδαμάρα, Γιώλικα Πουλοπούλου

Κείμενο: Κατερίνα Αδαμάρα, Γιώλικα Πουλοπούλου, Κατερίνα Τουκμενίδου, Βάλια Τσιριγώτη

Παίζουν οι Ιωάννα Ζέρβα, Μαίρη Λογοθέτη, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Άννα Μαργαριτίδου και Μαρία Ελένη Παπατριανταφύλλου.

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 

Παρασκευή 24/05 με Κυριακή 26/05 στις 21.30
Παρασκευή 31/05 με Κυριακή 02/06 στις 21.30

Προπώληση εισιτηρίων ΕΔΩ