Αξιολογούν τη συμφορά ως διαφυγόντα κέρδη

Το σύνολο κανόνων και αξιών του καθενός είναι αυτό που ορίζει τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται σε έναν προεκλογικό αγώνα. Η Δεξιά παράταξη έχει αποδείξει με μελανό τρόπο από εποχής ΕΡΕ, ότι μπορεί να παραμερίσει κάθε ηθική που της κλείνει το δρόμο προς την εξουσία. Η δε κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποδείξει ότι οι ανάρμοστες πράξεις είναι βασικό της εργαλείο για να εξουσιάζει, με αποτέλεσμα μάλιστα να έχει επηρεάσει και να έχει επιφέρει βλαβερές αλλαγές σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Από την άλλη υπάρχει η Αριστερά που διεκδίκησε, ανέλαβε κι εν συνεχεία έχασε τη διακυβέρνηση της χώρας. Αν κάτι χαρακτηρίζει το πρόσωπο Τσίπρα είναι ότι πέρα από όσες αρχές η αριστερή ιδεολογία επιβάλει, έχει από μόνος του ισχυρούς εσωτερικούς νόμους που δεν τους επιτρέπουν να καταφερθεί υπονομευτικά κι εναντίον ούτε καν με όσους «τα έχει σπάσει». Πόσο μάλλον να παραβιάσει ηθικούς κανόνες για να κερδίσει μια σπιθαμή εδάφους προς την εξουσία. Πολλοί εξ αριστερών διαφωνούν με την πολιτική του, αλλά άτιμη και ανίερη δεν είναι.

Από την πρώτη στιγμή του κακού, οι του Μαξίμου αξιολόγησαν τις συνέπειες της σύγκρουσης ως διαφυγόντα εκλογικά κέρδη. Αμέσως μπήκε στην πρίζα η μηχανή διαχείρισης της κρίσης (λίστα Πέτσα, το ανώτατο στάδιο του εκτσογλανισμού), ενώ περιμένουν να κατακάτσει ο αχός, ν’ αρχίσουν οι δημοσκοπήσεις και βλέπουν πως θα πάει το πράγμα.

Η μεγαλύτερη σιχασιά της παράταξης του Μητσοτάκη, δεν ήταν ούτε η πατριδολαγνεία και ο επιθετικός εθνικισμός, ούτε τα ατελείωτα ψέματα κι οι διαστρεβλώσεις για την πολιτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, μήτε οι δολοφονίες χαρακτήρων ή τα στημένα ειδικά δικαστήρια. Ήταν η ωμή και στυγνή εκμετάλλευση της εθνικής συμφοράς, με την φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Την εργαλειοποίησε πατώντας επί πτωμάτων. Κι αυτό έκανε ξανά και ξανά όταν στριμωχνόταν, κατέφυγε σε ανίερους συμψηφισμούς. Κι επειδή «πολλές φορές αδίσταχτος για πάντα αδίσταχτος», πολύ πιθανόν να ξαναθυμηθεί το Μάτι…

Ο ΣΥΡΙΖΑ σωστά απεχθάνεται τη χρησιμοθηρία των θυμάτων και δεν βλέπει τη συμφορά σαν μια ευκαιρία. Και ορθώς ως αξιωματική αντιπολίτευση θα αναμετρηθεί με το καθεστώς Μητσοτάκη κομίζοντας σκληρά κι αμείλικτα επιχειρήματα κι όχι με στάχτες από τα συντρίμμια. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να εννοήσει ότι πένθος δεν σημαίνει σιωπή, αλλά κραυγή ως τα πέρατα. Σιωπηρές διαδηλώσεις σε καιρούς μεγάλης οργής δεν υπάρχουν. Το ξέρει καλά από πρώτο χέρι. Αν η κοινωνία θελήσει να ξεσπάσει, θα ξεσπάσει.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr