Αστυνομία και στα… ζαχαροπλαστεία!

Αν τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα ήταν πράγματι κέντρα ανομίας και εγκληματικότητας, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πρώτοι δεν θα το αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί, που μια ζωή ζουν και εργάζονται σε αυτά; Δεν θα έπρεπε αυτοί πρώτοι να αισθάνονταν την ανάγκη μόνιμης αστυνομικής προστασίας των χώρων στους οποίους αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους;

Αν δηλαδή τα ελληνικά πανεπιστήμια ήταν τόσο επικίνδυνοι χώροι, όσο ισχυρίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ, ώστε να έχουν ανάγκη σύστασης ειδικών αστυνομικών δυνάμεων που να είναι μόνιμα εγκατεστημένες εντός αυτών, κατ’ εξαίρεση των όσων συμβαίνουν σε ολόκληρο τον πολιτισμένο και δημοκρατικό κόσμο, δεν θα το αντιλαμβάνονταν πρώτες οι ίδιες οι διοικήσεις των ιδρυμάτων;

Είναι δηλαδή δυνατόν έναν τέτοιο μεγάλο κίνδυνο να μην τον αντιλαμβάνονται ούτε οι χιλιάδες καθηγητές πανεπιστημίου που καθημερινά ζουν και εργάζονται στα πανεπιστήμια, ούτε οι διοικήσεις των ιδρυμάτων που μια από τις κυριότερες αρμοδιότητες και ευθύνες τους είναι η ασφάλεια φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων σε αυτά και να τον αντιλαμβάνονται μόνον εξωπανεπιστημιακοί και κατά τεκμήριο όχι καλοί γνώστες των συνθηκών που επικρατούν στα ελληνικά πανεπιστήμια;

Κάτι, μάλλον, δεν πάει καλά με τη διάγνωση. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του ότι οι πανεπιστημιακοί και οι πρυτάνεις των ΑΕΙ δεν είναι δα και όλοι ΣΥΡΙΖΑ, για να αντιστέκονται στις κυβερνητικές αποφάσεις για πολιτικούς λόγους.

Γιατί λοιπόν την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας την απορρίπτουν οι πρυτάνεις και οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί, τους οποίους υποτίθεται ότι έρχεται να προστατεύσει και την υποστηρίζουν μόνο όσοι δεν έχουν καμία σχέση με την πανεπιστημιακή ζωή;

Τον προβληματισμό της ρητορικής ερώτησης έρχεται να τον ενισχύσει ακόμη ένα δημόσιο πρόσωπο, πρώην πολιτικός αρχηγός και γνωστός δημοσιογράφος, που εννοείται ότι δεν έχει καμία σχέση με πανεπιστήμιο.

Ο οποίος επιλέγει να σπάσει τη σιωπή του για να υποστηρίξει το νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοίδη, δίνοντας μάλιστα… ατράνταχτα επιχειρήματα στην κυβέρνηση υπέρ της σύστασης πανεπιστημιακής αστυνομίας.

Αφού, λέει, κανένας πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να πάει σε πανεπιστήμιο χωρίς αστυνομική συνοδεία, σημαίνει ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι ασφαλείς χώροι και συνεπώς πρέπει να αστυνομοκρατούνται.

Ωραίο επιχείρημα, πράγματι. Έξυπνο!

Έχω κι εγώ μια ανάλογη εμπειρία από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και θα την καταθέσω.

Έτυχε, λοιπόν, να περνάω έξω από το ζαχαροπλαστείο του Τερκενλή, λίγο πριν το επισκεφτεί ο πρωθυπουργός για να αγοράσει τσουρέκια για τη σύζυγό του που της αρέσουν. Και ειλικρινά εντυπωσιάστηκα από το πλήθος των αστυνομικών, με ή χωρίς στολή, που ήταν παραταγμένοι από ώρα έξω από το ζαχαροπλαστείο, περιμένοντας τον πρωθυπουργό να μπει… τυχαία για να αγοράσει τσουρέκια.

Παρά το γεγονός λοιπόν ότι δεν είμαι ζαχαροπλάστης για να γνωρίζω επακριβώς τις συνθήκες εργασίας στα ζαχαροπλαστεία, μετά τις δηλώσεις του έγκριτου δημοσιογράφου που, αν και μη πανεπιστημιακός, υποστηρίζει ένθερμα την ιδέα της ίδρυσης πανεπιστημιακής αστυνομίας, προτείνω κι εγώ να ιδρυθούν ειδικά αστυνομικά σώματα και να εγκατασταθούν παντού, εκεί όπου ένας πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να πάει χωρίς αστυνομική δύναμη.

Αφού λοιπόν ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να σταματήσει αυθόρμητα και να μπει σε ένα ζαχαροπλαστείο για να αγοράσει, σαν κοινός θνητός, ένα τσουρέκι, αλλά χρειάζεται δεκάδες αστυνομικούς για συνοδεία, ποια άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε ότι τα ζαχαροπλαστεία δεν είναι ασφαλείς χώροι;

Την ίδια εμπειρία αποκομίζει, βέβαια, κανείς βλέποντας όλους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς αρχηγούς να επισκέπτονται δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, συνοδευόμενοι από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Αστυνομία, λοιπόν, παντού. Από τα πανεπιστήμια, μέχρι τα ζαχαροπλαστεία και όλους τους χώρους που πολιτικοί αρχηγοί δεν μπορούν να επισκεφτούν χωρίς αστυνομική συνοδεία.

Δεν χρειάζεται να είσαι καθηγητής πανεπιστημίου, ούτε όμως και να ξέρεις να ζυμώνεις… τσουρέκια για να αντιληφθείς τη μεγάλη ανάγκη να εργάζεσαι υπό αστυνομική προστασία.

Ούτε, βέβαια, χρειάζεται να είσαι καθηγητής πανεπιστημίου για να αντιληφθείς τι σημαίνει να εκπαιδεύεις καθημερινά χιλιάδες φοιτητές στη σκιά μόνιμης αστυνομικής παρακολούθησης.

Αρκεί να ξέρεις τι σημαίνει «ζαρντινιέρα» και πως δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr