Αλγεινή εντύπωση ωστόσο προκάλεσε η συμπεριφορά μερίδας του κόσμου που αποδοκίμασε έντονα τον πρωθυπουργό κατά την άφιξή του στον ιερό ναό, όπως άλλωστε και τον Πάνο Καμμένο. Λίγοι ευτυχώς απ’ όσους βρίσκονταν εκείνη την ώρα στον προαύλιο χώρο της Μητρόπολης, επέλεξαν την ημέρα της κηδείας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, για να φωνάξουν στον Αλέξη Τσίπρα «παραιτήσου».
Προφανώς οπαδοί της ΝΔ, αποφάσισαν ετούτη τη σημαντική στιγμή για την πολιτική ιστορία του τόπου, τη στιγμή του αποχαιρετισμού σ’ έναν εκ των ιστορικών ηγετών της παράταξης την οποία υποστηρίζουν, να εκφράσουν την οργή τους για τον πρωθυπουργό λες και βρίσκονται σε γήπεδο.
Σε μια κηδεία πηγαίνεις βέβαια για να τιμήσεις τον νεκρό. Όχι για να γιουχάρεις τον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι ο πρωθυπουργός της χώρας ή ο υπουργός Άμυνας.
Η πολιτική αντιπαράθεση είναι απολύτως θεμιτή. Όπως και οι διαφωνίες όταν εκφράζονται κόσμια. Σίγουρα όμως η ώρα της κηδείας δεν αποτελεί κατάλληλη στιγμή. Πολλώ δε μάλλον όταν εκείνοι που αποδοκιμάζουν είναι οι ίδιοι που συχνά κατηγορούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους ότι οξύνουν τα πνεύματα και διαχωρίζουν τους πολίτες σε Έλληνες και γερμανοτσολιάδες.
