Αρκετά με την Κασιδιαρο-υστερία!

Αρκετά με την κατσιδιαροϋστερία! Αρκετά με τους υπασπιστές της δημοκρατίας!
Με μια γρήγορη ματιά στα πάνελ, διαπιστώνει κανείς τις ορδές από φιλοδημοκράτες που σπεύδουν να ξεπλυθούν και να νομιμοποιηθούν ως δημοκράτες-πολιτισμένοι-αστοί.

Τα ψευτοδιλήμματα της Δημοκρατίας του στυλ
«αποφάσισε σε ποιο στρατόπεδο ανήκεις- με τον φασισμό ή τη δημοκρατία; Με τα κτήνη ή τους πολιτισμένους;».
Καλούμαστε με τη σειρά μας ως φιλοθέαμων καταναλωτικό κοινό να καταναλώσουμε ένα απ’ τα ψευτοδιλήμματα που μας πασάρει η Τατιάνα Στεφανίδου και άλλοι σαλτιμπάγκοι και δημαγωγοί του θεάματος! Οι εργολάβοι της άρχουσας ηθικής! Τα διλήμματα και οι αντιφάσεις προσδίδουν εν τέλει υπόσταση στο σύγχρονο οικοδόμημα και το νομιμοποιούν!
Το θέαμα ταίζει τα πλήθη κατασκευάζοντας το είναι, την ουσία, τις επιθυμίες και τις πεποιθήσεις δια της αντιθέτου φοράς- οι μεν είναι οι παράνομοι, οι βίαιοι,απροσάρμοστοι, απόκοσμοι και στοιχεία εξωγενή προς την ευρωπαική αδελφότητα, «ανήθικοι», «εκκρεμόδικοι», ή κ«αταδικασμένοι», η «πέτρα του κακού!».

Οι πολέμιοί τους δε που βρίσκονται στην αντίπερα όχθη αντιπροσωπεύοντας τη νομιμότητα, το νόμο, τα δικαιώματα του ανθρώπου, την ηθική και το ήθος, την ανθρωπιά- το καλό!
Ως ευυπόληπτοι πολίτες λοιπόν, υποχρεούμαστε να «καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», να καταπολεμήσουμε τον φασισμό και τις αλλότριες προς τον ανθρωπισμό ιδεολογίες και πράξεις και να τυλιχτούμε το πέπλο της κυρίαρχης δημοκρατίζουσας ηθικής και στη συνέχεια να ταυτιστούμε και να συσπειρωθούμε με τους Κυρίους Δημοκράτες σ’αυτό τον πόλεμο κατά του φασισμού, παραγκωνίζοντας μια για πάντα από το πολιτικοκοινωνικό προσκήνιο τα εγκλήματα της δημοκρατίας, τον καθημερινό κοινωνικοταξικό πόλεμο και τις καθημερινές ανθρώπινες απώλειες που προκύποτουν από αυτόν!

Τόσο καιρό μας παρουσιάζουν τους φασίστες ως τη μοναδική αντιπαράθεση στη σαπίλα του συστήματος.
Αντί να τρέχουμε λοιπόν να σώσουμε την χαμένη τιμή της αριστεράς και των δημοκρατικών προσχημάτων, καλά θα κάνουμε να σκεφτούμε πέρα και εκτός ψευτοδιλειμμάτων.
Γιατί προφανώς ο φασισμός δεν είναι ενα μόνο πράγμα. Είναι επίσης όταν σε συνθήκες κρίσης σερβίρουν στα σαλονάκια των διαμερισμάτων και διαποτίζουν τον κοινωνικό ιστό με το δηλητήριο «ο θάνατος σου η ζωή μου», «επιτέλους κάποιος να τους βάλει στη θέση τους», «προκαλούσαν». Είναι ο οριζόντιος, αθέατος φασισμός που διαπερνά τον κοινωνικό ιστό και τη μαζική κουλτούρα, και βρίσκει απήχηση σε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κομματι της κοινωνίας, διαχέεται στον μικροαστισμό των νοικοκυραίων, γίνεται θεμελιώδης τεχνική της εξουσιας. Και, πάνω από όλα, «μετατρέπεται σε μια γκρίζα περιοχή πολιτισμικής ομοθυμίας», η κάθε ιδεολογία που κατασκευάζει τους «απειλητικούς Άλλους» (πρόσφυγες, ομοφυλόφυλους, ρομά, Εβραίους, μαύρους, μουσουλμάνους κοκ).

Είναι όμως παράλληλα η αδιαφορία μπροστά στις απελάσεις, τις διαπομπεύσεις, τις συγκεντρώσεις προσφύγων σε στρατόπεδα, την δολοφονία του Ζακ, τη δολοφονία του Ebuka στο τμήμα Ομονοίας,την οριστική διακοπή άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα, και την οριστική αποφυλάκιση των Σαραλιώτη και Κορκονέα, το ναυάγιο στην Πύλο κοκ.
Φάτε ναζισμό, οι φασιστικές συμμορίες σκοτώνουν, το κράτος ξεπλένει αίμα στο όνομα της δημοκρατίας, και η κοινωνία ζυμώνει.
Η απομάκρυνση ενός Κασιδιάρη ποτέ δεν έφερε καμία άνοιξη.

* Η Χριστιάνα Στυλιανού είναι δημοσιογράφος/αρθρογράφος στην εφημερίδα olafaq.gr. To παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο προσωπικό της προφίλ στο facebook και αναδημοσιεύεται από το koutipandoras.gr με την άδειά της.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr