Από αιχμάλωτος της Δεξιάς, πρωταγωνιστής

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να διαβάσεις το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία. Μπορείς να πανηγυρίσεις για την τρίτη θέση που κατέλαβαν οι Πολίτες και για τον καταποντισμό των Podemos (δεν πρόκειται για καταποντισμό, αφού είναι τέταρτοι σε μικρή απόσταση από τους δεύτερους και τους τρίτους, αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα).

Μπορείς να αγνοήσεις τη συντριβή της Δεξιάς (λίγο έλειψε να χάσει τη δεύτερη θέση αποσπώντας το χαμηλότερο ποσοστό από την πτώση της δικτατορίας του Φράνκο). Μπορείς, τέλος, να δηλώσεις χαρούμενος επειδή το σοσιαλιστικό κόμμα επέστρεψε ύστερα από έντεκα χρόνια στην κορυφή, χωρίς όμως να αναρωτηθείς γιατί συνέβη αυτό, προφανώς γιατί θα οδηγηθείς σε συμπεράσματα που υπονομεύουν τη θέση περί ίσων αποστάσεων.

Ωστόσο, όποιον παραμορφωτικό φακό κι αν χρησιμοποιήσεις, τα νούμερα είναι αμείλικτα. Κοροϊδεύουν εκείνους που επιχειρούν να τα φασκιώσουν στις προκάτ αναλύσεις τους. Εχουμε και λέμε:

■ Η παραδοσιακή Δεξιά (Λαϊκό Κόμμα) υπέστη πανωλεθρία. Πλήρωσε πανάκριβα την αντιλαϊκή πολιτική της και την εμπλοκή κορυφαίων παραγόντων της σε μεγάλα σκάνδαλα. Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην αρχηγός της Μαριάνο Ραχόι είναι στα αζήτητα και έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την ισπανική Δικαιοσύνη. Ο νέος ηγέτης της αποδείχτηκε κατώτερος των προσδοκιών του κ. Βέμπερ και των ομοτράπεζών του.

■ Ενα μεγάλο τμήμα της εκλογικής βάσης της παραδοσιακής Δεξιάς μετακινήθηκε στους κεντροδεξιούς Πολίτες και στο νέο ακροδεξιό κόμμα (Vox). Τα τρία κόμματα, ακόμη κι αν συμφωνήσουν να συνεργαστούν, δεν μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση.

■ Οι Podemos, που πριν από μερικά χρόνια διεκδικούσαν με αξιώσεις από τους Σοσιαλιστές την πρωτοκαθεδρία στην προοδευτική παράταξη, βρέθηκαν στην τέταρτη θέση. Η αποτυχία της ριζοσπαστικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ο εμφύλιος που ξέσπασε στο εσωτερικό τους (τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα για την Αριστερά), αλλά και οι βρόμικες μεθοδεύσεις του παρακράτους της Δεξιάς εναντίον τους (συκοφαντικές επιθέσεις για χρηματισμό από τον Μαδούρο) είναι οι αιτίες για την προσγείωσή τους σε μέτρια ποσοστά.

Πάντως το 14% και κάτι που πήραν δεν το λες εκλογική ταπείνωση. Θέλουν, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο επικεφαλής τους Ιγκλέσιας, να συμμετάσχουν στις προσπάθειες για τη δημιουργία συμμαχικής κυβέρνησης με προοδευτικό πρόγραμμα. Ετσι λειτούργησαν και το προηγούμενο διάστημα στηρίζοντας τις φιλολαϊκές πολιτικές της μειοψηφικής κυβέρνησης του σοσιαλιστή Σάντσεθ.

■ Αναντίρρητα ο μεγάλος νικητής των εκλογών είναι ο Σάντσεθ. Από τη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία, παρά το μέτωπο που είχε απέναντί του στο εσωτερικό του κόμματος, παρά τις προειδοποιήσεις της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και τις ισχυρές αντιρρήσεις των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της χώρας, περιθωριοποίησε τους βαρόνους που είχαν εγκλωβίσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα στη βοερά μοιραία λογική της συμπόρευσης με τη συντηρητική παράταξη και άλλαξε τη γραμμή. Από φτωχό συγγενή του νεοφιλελευθερισμού που έβλεπε την εκλογική επιρροή του να μειώνεται δραματικά (ο κίνδυνος της πασοκοποίησης ήταν προ των πυλών) το μετέτρεψε σε πρωταγωνιστή.

Απέκλεισε κάθε συνεργασία με τη Δεξιά και δέχτηκε να συνομιλήσει και να συνεννοηθεί με τους Podemos. Με λίγα λόγια, ο Σάντσεθ έκανε το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που είχαν κάνει οι ηγέτες άλλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων (ανάμεσά τους και το εγχώριο τμήμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος).

Πολλοί ψηφοφόροι του, που το είχαν εγκαταλείψει θυμωμένοι και απογοητευμένοι -άλλοι είχαν επιλέξει την αποχή, άλλοι είχαν ψηφίσει τους Podemos-, επέστρεψαν μαζικά και του έδωσαν την πρώτη θέση. Ο αρχηγός των σοσιαλιστών απέδειξε στην πράξη ότι η συνθηκολόγηση με τη Δεξιά δεν είναι μονόδρομος. Σήμερα αυτός έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Ανάγωγα

Μείζον θέμα το Μεγάλο Σάββατο. Μέσα ενημέρωσης και ένα κόμμα (ΚΙΝ.ΑΛΛ.) δημιούργησαν θόρυβο και ζήτησαν εξηγήσεις από την κυβέρνηση επειδή το Άγιο Φως δεν προσγειώθηκε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» αλλά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας και γιατί καθυστερούσε η άφιξή του.

Μάλιστα. Αυτό ήταν το πρόβλημα και όχι το γεγονός πως στην «Ελλάς του 2019» στέλνουμε υφυπουργό να παραλάβει το Αγιο Φως και το υποδεχόμαστε με τιμές αρχηγού κράτους. Για να μην ξεχνιόμαστε, όλα αυτά συμβαίνουν με αριστερή, κατά δήλωσή της, κυβέρνηση.

Πηγή: efsyn.gr