Στο Happy Day του Alpha προβλήθηκε ένα μικρό απόσπασμα της συνομιλίας του με τον Νίκο Πορτοκάλογλου.
Σε αυτό ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αναφέρεται στην δύσκολη περίοδο που έζησε σε μικρή ηλικία με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
«Όταν έγινε το πραξικόπημα κι όσα ακολούθησαν μετά, ήμουν σχεδόν 5 χρονών. Είναι οι πρώτες καθαρές μου αναμνήσεις. Έχω πολύ ζωντανές εικόνες όταν κλείνουν τα μάτια μου και τα θυμάμαι.
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο καθοριστική για την πορεία της ζωής μου από τον ίδιο τον πόλεμο γιατί το να μεγαλώνει ένα παιδί σε ένα μεταπολεμικό τοπίο, σε ένα νησί απροστάτευτο, μοιρασμένο κι ημικατεχόμενο με τον μισό πληθυσμό προσφυγοποιημένο, με αγνοούμενους, με συμμαθητές των οποίων οι γονείς δεν ξέραμε αν ζούσαν. Είχαμε ταινίες από τον τουρκικό στρατό που μας έστελναν από τις φυλακές για να δούμε αν είναι ζωντανοί και δεν επέστρεψαν ποτέ», είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Το να μεγαλώνεις με χιαστί ταινία στα παράθυρα γιατί πολύς κόσμος είχε τραυματιστεί από τους βομβαρδισμούς από τα τζάμια που έσπαγαν. Με ρωτούν καμια φορά σε ποια γενιά ανήκεις και λέω στου πολέμου. Σε αντίθεση με τους Ελλαδίτες συναδέλφους μου, που ανήκετε σε μια γενιά ειρήνης».
