Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στα Ιωάννινα στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας και επισήμανε τη θέση του ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το πρωτογενές πλεόνασμα ως μέσο προεκλογικής χειραγώγησης, τονίζοντας ότι η αριστερά έχει… πλεόνασμα στους αγώνες.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα
Επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, θέλω να εξηγηθώ από την αρχή: Εγώ δεν έχω κανένα πλεόνασμα να σας μοιράσω λίγες μέρες πριν τις εκλογές, όπως ο κύριος Σαμαράς.
Δεν έχω κανένα πλεόνασμα σε ψεύτικες υποσχέσεις, σε Ζάππεια και πολιτικές ανοίξεις, όπως ο κύριος Σαμαράς. Και δεν έχω βέβαια κανένα πλεόνασμα σε υποκλίσεις μπροστά στην κυρία Μέρκελ και στους δανειστές, όπως ο κύριος Σαμαράς. Εμείς, η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε περήφανοι για άλλα πλεονάσματα. Για το πλεόνασμα μας σε αγώνες.
Για το πλεόνασμά μας σε αγωνιστές που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για την υπόθεση του λαού. Για το πλεόνασμά μας σε αλήθειες. Για το πλεόνασμά μας στις μάχες κατά των μνημονίων και όσων ανέλαβαν να τα επιβάλουν στη χώρα μας, ντόπιους και ξένους.
Και θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας: Από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι.
Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες.
Αλλά και για μια πράξη που δείχνει όχι μόνο πόσο περιφρονούν τον ελληνικό λαό, αλλά και πόσο υποτιμούν την αξιοπρέπεια και την οργή του. Ποιον περιμένει άραγε να πείσει για το success story ο πρωθυπουργός, δίνοντάς του μια βδομάδα πριν τη κάλπη δυο- τρία κατοστάρικα; Πώς πετάει αυτό το ξεροκόμματο της άγνοιας και της περιφρόνησης στα μούτρα των Ελλήνων, επιχειρώντας έτσι να τους αφαιρέσει το τελευταίο που τους έχει απομείνει -την αξιοπρέπειά τους; Πώς μεταχειρίζεται τους ένστολους, σαν ανήλικα προς αποπλάνηση;
Πώς αφού τους καταδίκασε στη φτώχεια, τώρα τους βγάζει στις εκπτώσεις; Και πώς αλήθεια ένας άνθρωπος ο οποίος έχει την τιμή να φρουρεί την πατρίδα, μπορεί να δεχτεί ότι τον θεωρεί η ίδια του η κυβέρνηση ανίκανο να φρουρήσει την προσωπική του αξιοπρέπεια; Και έτοιμο να κάνει τούμπες μπροστά στον Σαμαρά, στον Βενιζέλο, στον Άδωνι, με μερικά κατοστάρικα εφάπαξ βοήθημα; Και αναρωτιέμαι είναι τελικά εθνική πολιτική αυτή; Η θεσμοθέτηση και η προπαγάνδιση της εθνικής επαιτείας και της εθνικής φιλανθρωπίας”;
