Αλέκος Σακελλάριος: "Ο Μάνος είχε γεννηθεί για να μαγεύει"

Η πορεία του Αλέκου Σακελλάριου ξεκίνησε το 1935 με την οπερέτα «Ο βασιλιάς του χαλβά» που γνώρισε μεγάλη επιτυχία…. Τα ταλέντα του ήταν τόσα πολλά, που ακόμα και ο ίδιος δυσκολευόταν να τα ταξινομήσει και να τα βάλει σε σειρά.

Ηταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και σκηνοθέτης, ενώ η πένα του δημοσιογράφου δεν σταμάτησε να τον συντροφεύει ποτέ σε όλη τη ζωή του. Ασχολήθηκε ακόμα και με τη μουσική, αφού έπαιζε φυσαρμόνικα την οποία δεν αποχωριζόταν ποτέ. Η αφηγηματική του ικανότητα στην ενθύμηση παλιών στιγμών αποτυπώθηκε στις σελίδες του βιβλίου του «Λες κι ήταν χθες». Χρονογραφούσε μέχρι το τέλος της ζωής του, που ήρθε στις 28 Αυγούστου του 1991.

Ο Σακελλάριος έγραψε και σκηνοθέτησε περισσότερες από 50 ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο», «Ένας Ήρωας με Παντούφλες», «Η Κυρά μας η Μαμή», «Ο Ηλίας του 16ου» και πολλές άλλες….

Έγραψε επίσης τους στίχους σε περίπου 2.000 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως «Άστα τα μαλλάκια σου», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα», «Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα», «Ένα βράδυ που ‘βρεχε», «Άρχισαν τα όργανα», “Έχω ένα μυστικό”, “Υπομονή”, “Σήκω χόρεψε συρτάκι”. Συνεργάστηκε με τον Νίκο Χατζηαποστόλου, τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Γιάννη Σπανό. Ιδιαίτερα σημαντικές ήταν οι συνεργασίες του με τον Κώστα Γιαννίδη και τον Μιχάλη Σουγιούλ. Σπουδαία ήταν και τα τραγούδια που έγραψε με τον Μάνο Χατζιδάκι.

«Αισθάνομαι ότι ο Μάνος Χατζιδάκις είχε γεννηθεί για να μαγεύει και να ταξιδεύει τους άλλους με τη μουσική του. Και τα κατάφερε. Ήταν ο μοναδικός που χάραξε μια δική του πορεία και δεν λοξοδρόμησε, δεν παρασύρθηκε από τις εκάστοτε μόδες, αλλά έμεινε σταθερός στις ακλόνητες αξίες του. Θυμάμαι γύρω στα 1955 όταν γύριζα τη “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο” είχα γράψει το “Γαρύφαλλο στ’ αυτί” και ο Μάνος, ενώ το είχε πάρει πολλές μέρες πριν, δεν το είχε μελοποιήσει.

Τότε έγραφε συγχρόνως και για το θέατρο μουσική στο έργο “Μήδεια”. Καταλαβαίνετε πως το “Γαρύφαλλο” θα ‘ρχόταν σε δεύτερη, για να μην πω σε πέμπτη, μοίρα. Όμως ο Φίνος τον πίεζε.

-Μάνο, τελειώνουμε την ταινία και το τραγούδι δεν το έχουμε.

-Εντάξει, Φιλοποίμην, του απάντησε. Παίρνω ταξί και στο φέρνω. Το ‘χω έτοιμο!

Έτσι κι έγινε. Ο Μάνος πήρε ταξί, για να το φέρει, όμως το τραγούδι δεν το είχε ετοιμάσει. Το έγραψε μέσα στο ταξί που ερχόταν για το στούντιο. Έτσι γράφτηκε το “Γαρύφαλλο στ’ αυτί”, που έκανε τεράστια επιτυχία, τόσο στην ταινία όσο και στη δισκογραφία».

Μάκης Δελαπόρτας, Απόσπασμα από το βιβλίο του «Αλέκος Σακελλάριος – Το ταλέντο βγήκε απ’ τον παράδεισο».