Ακραία επικίνδυνος "πατριωτισμός"

του Κώστα Καναβούρη

«Πας πολεμών τους Γερμανούς δεν είναι Έλλην». Νίκος Θέμελης, κατοχικός νομάρχης Κοζάνης, σε διακήρυξή του προς τον λαό της περιοχής του. «Η πατρίς ευγνωμονούσα» για τις υπηρεσίες του – δια του «εθνάρχου» της Κ. Καραμανλή – τον έκανε Υπουργό Εθνικής Άμυνας το 1955. Πολιτικό προϊστάμενο των Ενόπλων Δυνάμεων, στη φιλόστοργη αγκαλιά των οποίων βρήκαν απάγκιο ουκ ολίγοι «πατριώτες» των Ταγμάτων Ασφαλείας, την ίδια στιγμή που οι δοξασμένοι στρατηγοί του ΕΛΑΣ, οδηγούνταν στις εξορίες και στις άλλες «περιποιήσεις», της ιδίας αυτής φιλόστοργου πατρίδος.

Πρόκειται για δύο μόνο περιπτώσεις αγριότατου πατριωτισμού για να μην ξεχνιόμαστε. Γιατί πάνω σ’ αυτόν τον «πατριωτισμό» (που εκτός των άλλων έφερε και μια χούντα με τεράστιες απώλειες συν την απώλεια της μισής Κύπρου), χτίστηκε η σύγχρονη Ελλάδα. Μια Ελλάδα που «παίδεψε τα δροσερά Ελληνόπουλα και ανέμισε τους αμέτρητους γραικύλους». Πλούτος αρπάχτηκε για να γίνουν πολιτικά και οικονομικά τζάκια. Καριέρες ξεφύτρωσαν μέσα από το δωσιλογισμό. Έσχατοι, απόντες και υπόλογοι έγιναν «πρώτοι». Και τόσα πολλά άλλα.

Δηλαδή αν μην ξεχνάμε ότι οι δυο, πιο πάνω, περιπτώσεις είναι δύο σταγόνες σ’ έναν ωκεανό χυδαιότητας και οσφυοκαμπτικής στρέβλωσης όλων των ευγενών αξιών που συγκροτούν νοητικά, ηθικά, ψυχικά ένα λαό. Που αποτελούν το πολιτικό και ιδεολογικό του απόθεμα για να προχωρήσει στον δύσβατο δρόμο της ατελεύτητης πραγματικότητας. Καλό θα ήταν να μην το ξεχνάμε, σήμερα που η ΝΔ, (συνεπικουρούμενη ανοήτως από τα απομεινάρια μιας καθεστωτικής σοσιαλδημοκρατίας εκπροσωπούμενης από τη Φώφη Γεννηματά), επιχειρεί ελαφρά τη καρδία, χωρίς ιστορική συνείδηση και πολιτική ευθύνη, ένα νέο διχασμό με όχημα πάλι τον ολέθριο για τα συμφέροντα της χώρας «πατριωτισμό» ιδίων (εξόχως αφηνιασμένων) συμφερόντων, πολύ κατώτερο των περιστάσεων. Να μην ξεχνάμε πως είναι χρέος όσων μπορούν να δουν πέρα απ’ τα μικροσυμφέροντα και τους μικροκομματισμούς, αυτή η προσπάθεια όχι απλώς να ανασχεθεί, όχι απλώς να αποτραπεί, αλλά να πάψει να στάζει (με κίνδυνο να γίνει οχετός) το δηλητήριο της στην ελληνική κοινωνία. Δεν χρειάζεται να είσαι Αριστερός για να το αντιληφθείς. Στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης χρειάζεται και ένστικτο επιβίωσης.

Ουδείς έχει δικαίωμα να κλείσει τα μάτια και τα αυτιά, μπροστά σε έναν επερχόμενο «πατριωτισμό» καταστροφής. Ουδείς έχει δικαίωμα να κλείσει τη μύτη για να μην οσφραίνεται την αποφορά που διαχέουν οι σάπιες λέξεις τους. Ουδείς έχει δικαίωμα να μένει απαθής, κοιτάζοντας απλώς ως δυσάρεστο «θέαμα» και «ακρόαμα», δηλαδή κάτι σαν αντιπαθές «ήχος και φως», τις πιο ωραίες λέξεις να τρέχουν αλαλιασμένες από τον βιασμό τους και να περιφέρονται ως έρμαια από τον κάθε Άννα στον κάθε Καϊάφα μιας βάρβαρης μικροπολιτικής, που δεν έπαψε ποτέ να βαφτίζει το ψάρι, κρέας προκειμένου να κατισχύσει των αντιπάλων της.

Δηλαδή είτε να τους σπάσει τα ισχία, διότι, αυτό ακριβώς σημαίνει η κατίσχυση, συνήθης πρακτική του φασισμού, είτε να τους σπάσει το ηθικό, δηλαδή να τους καταστρέψει την καθημερινότητα, σύμφωνα με τις διδαχές του Γκαίμπελς. Το βιώνουμε οκτώ χρόνια με την καταστρατήγηση θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το βλέπουμε με τον «πατριωτισμό» του 12ωρου στην Αυστρία, το βλέπουμε με τον «πατριωτισμό» που «απελευθερώνει» από το οκτάωρο τον οποίο ψήφισαν στην Ευρωβουλή οι μενουμευρωπαίοι ΝΔ και «Χρυσή Αυγή». Το βλέπουμε στον «πατριωτισμό» των φορολογικών παραδείσων και των άγνωστων χρηματοδοτών μπαταρισμένων επιχειρήσεων. Το βλέπουμε στον επώνυμο «πατριωτισμό» της εξαίρεσης από την διερεύνηση αδικημάτων με χυδαιοποίηση της Δικαιοσύνης.

Αυτός ο «πατριωτισμός» πρέπει να σταματήσει εδώ. Εκτός των άλλων και επειδή είναι «όλα τα λεφτά». Τα λεφτά που λείπουν. Γιατί τα άρπαξαν οι «πατριώτες».

πηγή: avgi.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr