1000mods: Ζούμε σε μια κοινωνία της οποίας το σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει

Το τέταρτο album των heavy rockers βρήκε τόσο τη μπάντα όσο και το κοινό μέσα σε μία περίεργη συγκυρία και για τον λόγο αυτό μία κουβέντα με τα «Χιλιομόδια» δεν θα μπορούσε παρά να επεκταθεί σε ζητήματα πολύ πέρα από τη μουσική.

Άλλωστε, όμως μας λένε και οι ίδιοι, οι 1000Mods δεν ζουν σε κάποια δική τους γυάλα, αλληλεπιδρούν και επηρεάζονται από την κοινωνικόπολιτική κατάσταση και βρίσκουν την έμπνευση μέσα από αυτήν.

Πέρα από τη μαγεία του να ηχογραφείς και να δημιουργείς σε μία πόλη όπως το Σηάτλ, μας λένε για την μπερδεμένη εποχή στην οποία ζούμε, την επιστροφή του ρατσισμού και της συντήρησης, το γεγονός ότι το σύστημα έχει ξεπεράσει τα όριά του και πως «είμαστε τόσο μπερδεμένοι που δεν ξέρουμε καν για τι πρέπει να παλέψουμε πλέον».

Και η ελπίδα; «Η νέα γενιά, που ελπίζουμε να καταλάβει τι συμβαίνει και να δράσει άμεσα. Η νέα γενιά άλλωστε, ήταν αυτή που έφερνε πάντα την ανατροπή» μας λένε χαρακτηριστικά. Συναντιόμαστε με αφορμή την κυκλοφορία του “Youth of Dissent” σε μία περίεργη συγκυρία.

Είστε ικανοποιημένοι με τη μέχρι στιγμής απήχηση του νέου δίσκου;

Είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι από το μέχρι στιγμής feedback του κόσμου, δεδομένης της πρωτόγνωρης κατάστασης που ζούμε αύτη τη περίοδο, που δεν μας επιτρέπει αυτό που μέχρι τώρα θεωρούσαμε αυτονόητο: Δηλαδή να κάνουμε συναυλίες και να μοιραζόμαστε την μουσική μας. Παρόλα αυτά, ο κόσμος φαίνεται πως το έχει ήδη αγαπήσει και αγκαλιάσει και εννοείται πως ανυπομονούμε να το παρουσιάζουμε ζωντανά!

Τέταρτος δίσκος λοιπόν. Με τη μέχρι τώρα πορεία σας και τη δισκογραφία έχετε περάσει από διάφορα στάδια: Από την «πολλά υποσχόμενη μπάντα» στην πρωτοπορία και πρωτοκαθεδρία στην ελληνική σκηνή και, στη συνέχεια, στην καταξίωση και εκτός συνόρων.

Ποιο είναι το στάδιο στο οποίο εισέρχονται, πλέον, οι 1000mods με το “Youth Of Dissent”; 

Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη αυτά τα στάδια που ανέφερες. Ξεκινήσαμε με το όνειρο που έχει η κάθε μπάντα, να γίνουμε αποδεκτοί από το κοινό, ώστε να αρχίσουμε να ταξιδεύουμε και να μοιραζόμαστε την μουσική μας με τον κόσμο, να ηχογραφούμε και να βγάζουμε δίσκους. Μέχρι σήμερα έχουμε ταξιδέψει σε μέρη που δεν θα φανταζόμασταν ποτέ ότι θα πηγαίναμε. Αυτή η ανάγκη δεν σταματάει ποτέ και εννοείται πως θέλουμε να συνεχίσουμε να παίζουμε σε όλο και περισσότερα μέρη και ηπείρους, να γνωρίσουμε ακόμη περισσότερο κόσμο και να ανταλλάξουμε μαζί του, μουσικές και ιδέες. Ελπίζουμε σύντομα να επιστρέψουμε σε μια τέτοια σχετική κανονικότητα και αυτά τα πλάνα να ξαναμπούν σε σειρά.

Υπάρχει μια πιο ευθεία προσέγγιση και μια πιο 90’s rock ατμόσφαιρα στον δίσκο αυτό. Είναι επίδραση… Σηάτλ αυτή ή έτσι είχατε από πριν το υλικό στο μυαλό σας;

Το υλικό εξ’αρχής θέλαμε να είναι μια συνέχεια του “Repeated Exposure to…”, αλλά με μια πιο 90’s rock και grunge ατμόσφαιρα, όπως παρατηρείς και εσύ. Ο δίσκος ουσιαστικά συντέθηκε και ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα, υπό την συνεχή επίβλεψη του Matt Bayles, στον οποίον στέλναμε τα demos μας ώστε να μας λέει την γνώμη του. Ξεκάθαρα όταν είσαι σε ένα τόσο μαγευτικό μέρος όπως το Seattle, δεν μπορεί παρά να σε επηρεάσει η αύρα και η γενική ατμόσφαιρα του studio αλλά και όλου του περιβάλλοντος. Μάλλον κάτι τέτοιο συνέβη και σε εμάς!

Θα λέγατε ότι ο δίσκος έχει και μια στόχευση για απήχηση σε ένα ευρύτερο κοινό; Με το βλέμμα περισσότερο στο εξωτερικό και στις ΗΠΑ ίσως;

Γενικά ο λόγος που ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική, ήταν η ανάγκη μας για έκφραση. Ποτέ δεν είχαμε ως προτεραιότητα το να κάνουμε υψηλές πωλήσεις κι έτσι ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με «συνταγές επιτυχίας». Σίγουρα το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα καλλιτέχνη, είναι η μουσική του να αγαπηθεί από το κοινό. Αυτό το συναίσθημα είναι μοναδικό και πραγματικά νιώθουμε πολύ τυχεροί που το έχουμε εισπράξει, αλλά ποτέ δεν στοχεύαμε σε συγκεκριμένες αγορές ή οτιδήποτε τέτοιο.

Περί ΗΠΑ ο λόγος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο πρόσφατο περιστατικό αστυνομικής βίας και την δολοφονία George Floyd. Η νιότη της εναντίωσης –όπως περιγράφει ο τίτλος του νέου δίσκου σας- είναι μήπως η νέα γενιά και οι συνθήκες που δημιουργούνται για αυτήν, με όλα αυτά τα περιστατικά καταπίεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλη τη νέα τάξη πραγμάτων που ανατέλλει;

Δυστυχώς η ανθρωπότητα σιγά σιγά οδηγείται σε ένα τέλμα. Ζούμε σε μια κοινωνία της οποίας το σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει. Ζουν οι λίγοι και οι πολλοί δεν μπορούν να έχουν ούτε τα βασικά. Μέσα σε όλα αυτά, αντί ο κόσμος να αντιδρά, να γίνεται περισσότερο ανοιχτόμυαλος και ριζοσπαστικός, τελικά συντηρητικοποιείται.

Δεδομένης αυτής της κατάστασης, εν έτη 2020, ο ρατσισμός παραμένει μια τεράστια μάστιγα που κατακλύζει όλον τον κόσμο. Όπως είδαμε και στην Αμερική, η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι καθόλου αυτονόητη . Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Καθημερινά συναντάμε ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές, απέναντι σε κάθε είδους μειονότητες. Η μόνη μας ελπίδα είναι η νέα γενιά, που ελπίζουμε να καταλάβει τι συμβαίνει και να δράσει άμεσα. Η νέα γενιά άλλωστε, ήταν αυτή που έφερνε πάντα την ανατροπή.

Στους στίχους σας καταπιάνεστε με διάφορα θέματα, όμως στο νέο δίσκο ξεχωρίζει το “Mirrors”. Με βάση και τις συγκυρίες των ημερών δηλαδή. Τι άλλα θέματα συναντάμε;

Οι στίχοι, όπως και σε όλους τους προηγούμενους δίσκους, είναι κυρίως γραμμένοι από τον Δάνη, με ιδέες από όλους μας. Ιδιαίτερα σ’ αυτόν τον δίσκο υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη για συμμετοχή από όλους μας. Η θεματολογία γενικά προέρχεται από την καθημερινότητά, και σε πολλές περιπτώσεις αφορά ποικίλα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που μας απασχολούν, ή και τις διαπροσωπικές σχέσεις, όπως και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος σ’ αυτόν τον κόσμο. 

Οι 1000mods έχουν κάποια πρόταση για το πώς θα μπορούσε να γίνει η μετά-covid-19 επανεκκίνηση της μουσικής βιομηχανίας, η επιστροφή στα λάιβ κλπ;

Είναι πολύ λεπτό το ζήτημα. Από την μία με την εμφάνιση του ιού τίθενται ζητήματα υγιεινής και αυτοπροστασίας, από την άλλη όμως δεν μπορεί να υπάρξει αλλιώς ο μουσικός και γενικότερα ο καλλιτεχνικός χώρος. Μιλάμε για έναν από τους κλάδους που έχουν πληγεί περισσότερο, μιας που υπάρχουν πάρα πολλά άτομα, πέραν των καλλιτεχνών, που συμμετέχουν στην διοργάνωση μιας εκδήλωσης. Αυτό που έχει όμως περισσότερη σημασία είναι η υγεία όλων μας. Οπότε όχι, δεν μπορούμε να προτείνουμε εμείς ένα σωστό τρόπο επιστροφής στα live.Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφασιστεί ρητά από την πολιτεία και την επιστημονική κοινότητα. Κανένας διοργανωτής ή καλλιτέχνης δεν μπορεί να πάρει μια τέτοια μεγάλη απόφαση μόνος του. Πρέπει να τηρηθούν οι κανονισμοί ασφαλείας με υπευθυνότητα.

Σχετικά με ένα άλλο θέμα που δημιουργήθηκε με αφορμή τον covid-19: Support Art Workers, Support Art ή Support Workers; Που στέκεστε εσείς;

Ο Covid-19 γενικά έφερε πολλά προβλήματα στο προσκήνιο. Δεν ζούμε με αυταπάτες. Στην κοινωνία μας ο καλλιτεχνικός χώρος δεν πήρε ποτέ την αναγνώριση που του άξιζε και δεν περιμέναμε αυτό να αλλάξει ούτε τώρα. Αντιθέτως, βλέπουμε πως τα πράγματα χειροτερεύουν συνεχώς. Όχι απλά το κράτος δεν στηρίζει την τέχνη, αλλά υψώνει συνεχώς μεγαλύτερα τείχη απέναντι της. Πρόσφατα είδαμε να κόβουν τα καλλιτεχνικά μαθήματα από τα σχολεία, δίνοντας την εντύπωση πως η τέχνη είναι δευτερευούσης σημασίας για ένα νέο άνθρωπο. Εννοείται πως τασσόμαστε υπέρ των art workers, και της τέχνης γενικότερα, αλλά και υπέρ οποιουδήποτε εργάτη μάχεται για καλύτερες και πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Και τώρα τι κάνουμε; Θα φέρει πιστεύετε η επικείμενη κρίση μια νέα μουσική και καλλιτεχνική έξαρση, όπως συνέβη και στην εποχή των μνημονίων ή είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε τέτοιες υποθέσεις; Και αν ναι ποια πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είναι η μουσική πλατφόρμα για να γίνει κάτι τέτοιο;

Όλο αυτό που βιώσαμε ήταν πρωτόγνωρο για όλους μας. Πολύς κόσμος απομονώθηκε, ανακαλύπτοντας διαφορετικές πλευρές του. Μέσα από αυτή την καταπίεση, σίγουρα αρκετός κόσμος θέλησε να ξεσπάσει μέσω της τέχνης. Πιστεύουμε πως αυτή η περίοδος θα οδηγήσει σε μια διαφορετική καλλιτεχνική έξαρση, μιας και κανένας δεν είχε βιώσει κάτι παρόμοιο πριν. Από την άλλη πλευρά, η διαδικασία της έκφρασης μέσω της τέχνης δεν ολοκληρώνεται αν δεν υπάρχει διάδραση με το κοινό. Οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τα live streaming που δημιουργήθηκαν στην διάρκεια της καραντίνας, ήταν μια καλή ιδέα για να μείνουμε λίγο ζωντανοί και να συνεχίσουμε να δημιουργούμε. Μπορείς να πεις πως ήταν κάτι σαν αντίδοτο στην απότομη έλλειψη συναυλιών και γενικά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων . Σίγουρα όμως ούτε εμείς ούτε το κοινό δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε κάτι τέτοιο με το συναίσθημα που σου δίνει μια πραγματική συναυλία.

Τελικά τι μάθαμε από αυτή την πανδημία; Υπάρχουν σοβαρές ανατροπές σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο;

Και τι δεν μάθαμε! Η πανδημία έδειξε ξεκάθαρα πως το πρόβλημα δεν είναι υγειονομικό αλλά κυρίως πολιτικό και οικονομικό. Είμαστε τυχεροί γιατί ζούμε σε ένα κόσμο με αναπτυγμένη γνώση και τεχνολογία, οπότε αντιμετωπίσαμε αυτή την κατάσταση με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι θα αντιμετωπιζόταν παλαιότερα. Από την άλλη, βλέπουμε ακόμα και τώρα πως όλα ξεχνιούνται όταν έχουμε να κάνουμε με το χρήμα! Για να μην πληγεί η οικονομία, η κοινωνία επέλεξε να λειτουργήσουν όλα όπως πριν, απλά με κάποιους “περιορισμούς”. Η αδυναμία του συστήματος να ελέγξει την κατάσταση, έχει μπερδέψει τόσο πολύ τον κόσμο, που πλέον δεν ξέρει πως να αντιδράσει, τι είναι σωστό και τί όχι. Είμαστε τόσο μπερδεμένοι που δεν ξέρουμε καν για τι πρέπει να παλέψουμε πλέον.

Ποιο ήταν το soundtrack της καραντίνας για τους 1000mods;

Προσωπικά μιλώντας, άκουσα πολλές 70’s funk rock συλλογές. Πέραν αυτού, ξανάκουσα και ευτυχώς έδωσα και την απαραίτητη σημασία επιτέλους στον τελευταίο δίσκο των Tool. Στις βόλτες με το αυτοκίνητο, για ακόμη μια φορά, έλιωσα Zeppelin!

Δώστε μου μια ευχή για την επόμενη μέρα. Την δική σας, της μουσικής και της ανθρωπότητας.

Η δική μας ευχή είναι να επανέλθουμε σύντομα σε όλα αυτά που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσαμε δεδομένα. Για την μουσική, ελπίζουμε σύντομα να επιστρέψουμε στον μοναδικό χώρο που αυτή μπορεί να αναπτυχθεί, στις συναυλίες, και να επικοινωνήσουμε και πάλι με το κοινό. Όσο για την ανθρωπότητα… Ζούμε σε ένα πραγματικά πολύ μεταβατικό στάδιο της ιστορία μας. Ήρθε η ώρα να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας, να αναλογιστούμε τα λάθη μας, να ξανασκεφτούμε τις επιλογές μας και να μορφωθούμε. Ελπίζουμε σύντομα να ζήσουμε σε μια κοινωνία ικανή να στηρίξει όλους τους ανθρώπους.

Πηγή: efsyn.gr