Νέα καταγγελία για κακομεταχείριση ασθενούς στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»

Δεύτερη καταγγελία για κακομεταχείριση ασθενή στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» μέσα σε ένα 24ωρο βλέπει το φως της δημοσιότητας, λίγο μετά τα όσα δήλωσε δημοσιογράφος για τον 98χρονο πατέρα του, τα οποία πάντως διαψεύδει το ίδιο το νοσοκομείο.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ, την καταγγελία την έκανε μία γυναίκα που είχε τον 90χρονο πατέρα της στο νοσοκομείο. Όπως ισχυρίζεται, ο πατέρας της τής τηλεφώνησε και κλαίγοντας της ζήτησε να τον πάρει από εκεί γιατί “εδώ δε με φροντίζουν, με έχουν παρατημένο, είμαι γυμνός, που είπαν ότι θα με δέσουν αν δεν κάθομαι καλά και με άφησαν με την ίδια πάνα για ώρες και δεν μπορούσα να κουνηθώ”.

Η γυναίκα αποφάσισε να προχωρήσει σε επώνυμη καταγγελία, αφού έμαθε για την παρόμοια καταγγελία για τον 98χρονο.

Μιλώντας στην ΕΡΤ, η κ. Έφη Σαράφα δήλωσε: “Ο πατέρας μου έχει τα μυαλά του κανονικά, μπορεί να πάει στην τουαλέτα μόνος του, αλλά μετά από νοσηλείες στα νοσοκομεία έχει αποκτήσει μια φοβία με τα κάγκελα, δε θέλει να του βάζουν κάγκελα στο κρεβάτι. Καταλαβαίνω τους λόγους για τους οποίους το κάνουν, αλλά στον πατέρα μου δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Φοβούμενος ότι θα του ξαναβάλουν τα κάγκελα, τους υποσχέθηκε ότι δεν θα σηκωθεί από το κρεβάτι για ό,τι κι αν χρειαστεί. Του δώσανε μια πάπια για τα ούρα του και του βάλανε και πάνα. Αυτό έγινε γύρω στις 9.30 το βράδυ. Τους είπε ότι λερώθηκε και η νοσηλεύτρια του απάντησε ότι αυτό δε γίνεται τώρα, αύριο. Με παίρνει τηλέφωνο, μου λέει τι συνέβη, του λέω κάνε υπομονή μήπως όταν αλλάξουν βάρδια κάποιος ενδιαφερθεί, τώρα αλλάζουν βάρδια και είναι απασχολημένες. Δεν έγινε τίποτα. Στις 7.30 την άλλη μέρα το πρωί με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει, είμαι ακόμα στην ίδια κατάσταση, κλαίει, έλα να με πάρεις να πεθάνω στο σπίτι μου, γιατί είναι σε άσχημη κατάσταση η υγεία του. Μετά από αυτό κινητοποιήθηκα, δε σηκώνει κανείς τηλέφωνο για να μιλήσω με κάποιον, αλλά την ώρα που μιλούσα με τον πατέρα μου ήταν μέσα στο δωμάτιο μια νοσηλεύτρια. Είπα στον πατέρα μου, δώστης το τηλέφωνο να της μιλήσω. Μίλησα με την κυρία, δε μου είπε ποτέ το όνομά της, και τότε άρχισα να φωνάζω, δε γίνεται ένας άνθρωπος με σώας τας φρένας να είναι λερωμένος από χθες το βράδυ. Κινητοποιήθηκαν, μετά από ένα τέταρτο ο πατέρας μου αλλάχθηκε, πλύθηκε, επικοινώνησαν και μαζί μου και έγιναν όλα όπως θα έπρεπε να γίνουν”.