Γλυκά τα έφαγες, ξινά θα τα ξεράσεις

“Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν”, ολούθε. Μαξίμου, Μοσχάτο, Φάληρο, στα ορεινά του Ψυχικού και στα Βόρεια της Εκάλης κλαυθμοί και οδυρμοί ακούγονται, αναθέματα και ουρανομήκεις κατάρες πέφτουν.
Κάποιοι (οι πιο ψύχραιμοι) κάνουν πως δεν τους μέλλει, “καλέ τι μας λες; Σιγά τώρα μην σκιαχτώ -σαν τα’ άλογο που τρέμει την σκιά του- και σηκωθώ στα πισινά μου πόδια” ή “όταν εμείς μετράγαμε ψήφους στις κάλπες, εσείς μαζεύατε βελανίδια στα συνέδρια” κι άλλα παρόμοια σε εκδόσεις πουα κι εμπριμέ!

Πριν πέσει η χιονοστιβάδα και σε καταπλακώσει ακούς τον θόρυβο της, καθώς κυλάει και επιταχύνει την πορεία της ο όγκος όλο και μεγαλώνει και ο θόρυβος γίνεται όλο και πιο εκκωφαντικός. Ότι χειρότερο έχεις να κάνεις είναι να την αγνοήσεις ή να την υποβαθμίσεις, να αποστρέψεις το βλέμμα σου και να κλείσεις τ’ αφτιά σου. 
Ε λοιπόν αυτό ακριβώς έκανε η Ν.Δ. το βράδυ της Κυριακής 15ης Μαΐου όταν εκατοντάδες χιλιάδες λαού προσήλθαν στην κάλπη του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα: «Ψηφίζουμε όλοι. Στέλνουμε πίσω τον λογαριασμό».

Ίσως η πιο πολιτικά ανόητη ανακοίνωση της κυβέρνησης μέχρι σήμερα να είναι αυτή που βγήκε την επομένη των εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε:
«Ο κ. Τσίπρας νίκησε τον κ. Τσίπρα κι ανατρέποντας τα προγνωστικά, εκλέχτηκε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας ότι έχει κατοχυρώσει τη θέση του μετά την επερχόμενη ήττα. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος του».

Η απάντηση δόθηκε δημόσια από τον κ. Σωτήρη, έναν 75χρονο, που προσήλθε σε αναπηρικό αμαξίδιο για να εγγραφεί μέλος και να ψηφίσει για πρώτη φορά -σε οποιαδήποτε κάλπη- τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα:
“Εγώ παιδί μου από πολύ νέος είχα ορκιστεί ποτέ να μην γίνω μέλος σε οποιοδήποτε κόμμα και μέχρι σήμερα έτσι πορεύτηκα. Ψήφιζα πάντα σε όλες τις εθνικές κάλπες που στήθηκαν και για να ξέρεις δεν είχα ψηφίσει ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως σήμερα, έστω και αργά, κατάλαβα ότι δεν αρκεί να ψηφίζεις μόνο κάθε τέσσερα χρόνια ή όποτε τους βολεύει, δεν αρκεί να γίνεσαι κοψοχέρης.  Γι’ αυτό γράφτηκα, γι’ αυτό πάτησα τον όρκο μου, γι’ αυτό ψήφισα τον Τσίπρα, για να τους κάνω τα γλυκά πικρά και γιατί δεν χρειαζόταν ο Τσίπρας τον ψήφο μου, εγώ χρειάζομαι τον Τσίπρα, για να ζήσω -όσο ζήσω-ανθρώπινα και για να πεθάνω με αξιοπρέπεια ”.

“Γλυκά τα έφαγες, ξινά θα τα ξεράσεις”. 

Και η πολιτική ανοησία (από την μεριά της κυβέρνησης) συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό.
O, κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου ήταν άκρως αποκαλυπτικός: “Ο κ. Τσίπρας επιβεβαιώνει κάθε μέρα ότι ενδιαφέρεται μόνο για το κόμμα του και την επανεκλογή του, σε μια εσωκομματική διαδικασία, με τον ίδιο ως μόνο υποψήφιο. Οι αναφορές του στα προβλήματα της κοινωνίας και της πατρίδας χρησιμοποιούνται ως ντεκόρ στην προσωπική του εκστρατεία επανεκλογής”.

Για τον εκπρόσωπο της αντίληψης ότι «οι κοινωνικές ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο», οι αναφορές στα προβλήματα της κοινωνίας και της πατρίδας είναι προεκλογικό ντεκόρ.

Όπως η πολιτική ανοησία έδωσε την σκυτάλη στον Α. Γεωργιάδη:
“Εκλογές με έναν υποψήφιο δεν υπάρχουν. Και ο Στάλιν στην κεντρική επιτροπή έβαζε έναν για ξεκάρφωμα”.

Προφανώς ο Άδωνις κάτι παραπάνω γνωρίζει, αν αναλογιστούμε ότι ήταν ανθυποψήφιος του Κυριάκου. Όχι μόνο για ξεκάρφωμα, για υπουργός και αντιπρόεδρος. 

“Γλυκά τα έφαγες, ξινά θα τα ξεράσεις”.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr