Ουρλιάζουν για «θάνατο» εκεί όπου απέτυχαν να διαφυλάξουν ζωές

Κι όπως πάντα, βέβαια, υπάρχουν οι “τοπικές κοινωνίες”, οι πολύ αγανακτισμένες, που  έρχονται να προσθέσουν στη φρίκη τη φρίκη της δικής τους τοξικότητας, οι πάντοτε εκ των υστέρων άψογες κι άδολες, οι “τοπικές κοινωνίες” που τρέφουν τη βαθύτατη υποκρισία τους με κουτσομπολιό, αλλά ποτέ δεν αφουγκράζονται και δεν μιλούν εγκαίρως τη γλώσσα της συναλληλίας, της αλληλεγγύης και της αλήθειας για τις καθημερινές εξατομικευμένες τραγωδίες πίσω από τις κλειστές πόρτες της υπό κατάρρευση “αγίας οικογένειας”.

Υπάρχουν οι τοπικές κοινωνίες, που, λες και ξεπηδούν από μεσοπολεμικούς εφιάλτες του Φριτς Λανγκ, ουρλιάζουν τώρα για “θάνατο” εκεί όπου απέτυχαν να διαφυλάξουν ζωές.

Διότι μια κοινωνία που δεν ζητά περισσότερη κοινωνική μέριμνα, περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερη συζήτηση ουσίας για το τι είναι “οικογένεια” πίσω από τις βιτρίνες των προσχημάτων, μια κοινωνία που δεν βλέπει το μεγάλωμα όλων των παιδιών ως δική της υπόθεση, μια κοινωνία που μηρυκάζει από καιρό χαιρέκακα τη βαρβαρότητα στο σύνορο της συνένοχης σιωπής της και της αυτάρεσκης φλυαρίας της είναι μια κοινωνία η οποία με μαθηματική ακρίβεια κυοφορεί ήδη στα σπλάχνα της το επόμενο ειδεχθές και αδιανόητο έγκλημα που θα την “επιβεβαιώσει”.

 

Ο Παπαδιαμάντης έβαλε τη Χαδούλα, την αινιγματική Φραγκογιαννού τη φόνισσα, να βρίσκει τον θάνατο “εις το ήμισυ του δρόμου μεταξύ της θείας και της ανθρωπίνης δικαιοσύνης”. Δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς εννοούσε ο σοφός άνθρωπος γράφοντας εκείνες τις αράδες.

Ούτε και ξέρω με σιγουριά αν το καταλάβω ποτέ σωστά. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση τα λιντσαρίσματα των “τοπικών κοινωνιών” δεν είναι ούτε “θεία” ούτε “ανθρώπινη” δικαιοσύνη. Δεν είναι καν δικαιοσύνη, αλλά μέτρο της υποκρισίας που θα τροφοδοτήσει τη φρίκη στο επόμενο ξέσπασμά της μέσα στις ίδιες άμωμες, αγνές κι αθώες “τοπικές κοινωνίες”.

* Από τη σελίδα του Νίκου Σκοπλάκη στο Facebook

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr