Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν…`

Η μέχρι τώρα διαχείριση της πανδημίας στη χώρα υπήρξε ολέθρια για τη δημόσια υγεία, αλλά και για τη ζωή χιλιάδων πολιτών.

Όπως εκ του αποτελέσματος σήμερα προκύπτει, η Ελλάδα αυτή την εποχή ζει μια πρωτοφανή έκρηξη της μετάδοσης της πανδημίας, με περισσότερα από 6.000 – 6.500 κρούσματα καθημερινά και περί τους 50 ημερήσιους θανάτους.

Όσον αφορά στις διεθνείς κατατάξεις, η Ελλάδα προκύπτει ότι έχει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων ανά πληθυσμό στην Ευρώπη, με 4,67 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μόλις 2,67. Με τη Γερμανία να έχει 1,2 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, την Ιταλία 0,64, την Ισπανία 0,53 και τη Γαλλία 0,48.

Οι αιτίες είναι πολλές και οι ειδικοί στα της δημόσιας υγείας ήδη αναφέρουν τις πιο σημαντικές από αυτές. Μεταξύ τους η κακή κατάσταση του ΕΣΥ και η μη επένδυση σε αυτό εν μέσω πανδημίας με κατάλληλη στελέχωση και ικανό εξοπλισμό. Αφού η κυβέρνηση έχει επιλέξει να… επενδύσει στην ιδιωτικοποίησή του μέσω ΣΔΙΤ.

Η αλήθεια της μη ενίσχυσης του ΕΣΥ υποστηρίζεται από τις δηλώσεις διευθυντών νοσοκομείων της χώρας, οι οποίοι καταθέτουν ότι στο δεύτερο και τρίτο κύμα της πανδημίας οι περισσότεροι θάνατοι συνέβησαν εκτός ΜΕΘ, γιατί δεν υπήρχαν κρεββάτια διαθέσιμα. Που σημαίνει ότι οι μισοί περίπου από αυτούς τους θανάτους θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν υπήρχε η δυνατότητα της φροντίδας σε μονάδες εντατικής θεραπείας.

Χιλιάδες άνθρωποι δηλαδή χάθηκαν άδικα στον βωμό της ιδεοληψίας και της ανεπάρκειας της κυβέρνησης να προστατεύσει τους πολίτες.

Όσον αφορά στις αιτίες της άλλης θλιβερής πραγματικότητας, της μεγάλης διασποράς της πανδημίας στην κοινότητα, αυτές βρίσκονται στην άρνηση να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για την παρεμπόδιση της μετάδοσης του επικίνδυνου ιού. 

Έχοντας επιβάλει το πιο παρατεταμένο και συγχρόνως λιγότερο αποδοτικό lockdown της Ευρώπης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το καλοκαίρι και μετά έχει πάει στο αντίθετο άκρο. Έχει σφυρίξει από μόνη της και σε πείσμα της εξάπλωσης της νόσου, τη λήξη της πανδημίας και έχει σταματήσει την εφαρμογή κάθε μέτρου που θα μπορούσε να περιορίσει την εξάπλωση του ιού.

Κατήργησε τα μέτρα τήρησης αποστάσεων ασφαλείας σε χώρους συνωστισμού, σε μέσα μεταφοράς, σε εκκλησίες, σε σχολεία και σε πανεπιστήμια, όπου η πανδημία κάνει πάρτι τις τελευταίες βδομάδες. Και αποφάσισε από μόνη της ότι η μετάδοση του ιού συμβαίνει μόνο μεταξύ ανεμβολίαστων, βαφτίζοντας μάλιστα τη νόσο με τον αντιεπιστημονικό όρο της πανδημίας των ανεμβολίαστων.

Αντίθετα με τις οδηγίες των διεθνών οργανισμών, αλλά και αντίθετα με την ίδια την πραγματικότητα, που διδάσκει ότι οι εμβολιασμένοι είναι και υπεύθυνοι για τη μετάδοση του ιού, αλλά και αρρωσταίνουν και οι ίδιοι από αυτόν, έστω και σε μικρότερο βαθμό.

Αφού ήδη ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 15% μεταξύ των διασωληνωμένων αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι διπλά εμβολιασμένοι.

Αλλά ακόμη και όσον αφορά στον δείκτη των εμβολιασμών, οι επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με της υπόλοιπης Ευρώπης, αντανακλώντας ένα έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση. Η οποία έχει επιτύχει να πείσει να εμβολιαστεί ένα ποσοστό μόλις 60% του πληθυσμού, παρά τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που μοίρασε στα φιλικά της ΜΜΕ με πρόσχημα την προώθηση της ιδέας του εμβολιασμού. Μιας ιδέας που ακριβώς επειδή έχει κοινωνικό περιεχόμενο, θα περίμενε κανείς τα ΜΜΕ να προσφερθούν αφιλοκερδώς να την προωθήσουν. Εδώ και πληρώθηκαν αδρά, αλλά και αποτέλεσμα δεν έφεραν. Αφού φρόντισαν κατά προτεραιότητα τη δραστηριότητά τους να την επενδύσουν σε φιλοκυβερνητικά μηνύματα και σε διαστροφή της αλήθειας όσον αφορά στις ευθύνες της κυβέρνησης για την έξαρση της πανδημίας.

Κι αυτά, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος των εμβολιασμένων πολιτών έχει υπερβεί το 65%, με χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία να έχουν φτάσει το 85% και 80% αντίστοιχα. 

Η βολική για την κυβέρνηση θεωρία της «πανδημίας των ανεμβολίαστων» διαψεύδεται από τις επιδόσεις της Γερμανίας.  Όπου ενώ το ποσοστό των εμβολιασμένων πολιτών είναι μόλις 66%, δηλαδή αρκετά κοντά στο δικό μας, οι θάνατοι από τη νόσο είναι το 25% των θανάτων που έχουμε εμείς ανά εκατομμύριο πληθυσμού.

Η άρνηση να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης της πανδημίας αντανακλά μια πρωτοφανή αδιαφορία, αλλά και μια κορυφαία ανεπάρκεια της κυβέρνησης να συμβάλει στη βελτίωση της δημόσιας υγείας.

Αποδίδουν λοιπόν, κατά τη συνήθη πρακτική τους, την ευθύνη σε άλλους, εφαρμόζοντας την προσφιλή τους πολιτική της ατομικής ευθύνης, απέναντι σε μια απειλή στην οποία διεθνώς τα κράτη, ανεξαρτήτως της πολιτικής κατεύθυνσης των κυβερνήσεών τους, απαντούν με δημόσιες πολιτικές και στέκονται συμπαραστάτες και αρωγοί των πολιτών. 

Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας, υπέρμαχος εξ αρχής της ενίσχυσης του συστήματος υγείας, των μέτρων προστασίας και των δημόσιων πολιτικών υποστήριξης της οικονομίας και όσων πλήττονται από την πανδημία, δεν διστάζει να επισκέπτεται «δύσκολα» νοσοκομεία, όπως το Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης, αμέσως μετά από μια από τις πιο πιεστικές για το νοσοκομείο εφημερίες.

Ενώ ο πρωθυπουργός προτιμά την ίδια εποχή να επισκέπτεται, σαν ανέμελος τουρίστας, ειδυλλιακά νησιά του Αιγαίου, χαμογελώντας αμέριμνος στις κάμερες, όταν χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν και δεκάδες ζωές χάνονται καθημερινά εξ αιτίας της αβελτηρίας της κυβέρνησής του.

Τα βολικά ψέματα που αποκρύπτουν τις… άβολες αλήθειες για τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες, αποκαλύπτουν ότι ούτε θέλουν, ούτε και μπορούν να προστατεύσουν τη χώρα από τον εφιάλτη της πανδημίας.

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr