Κύπρος: 57 χρόνια μετά ο επιτάφιος επέστρεψε στα κατεχόμενα

Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι και ξένοι διπλωμάτες βρέθηκαν σήμερα στον ναό του Αγίου Γεωργίου του Εξορινού, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο για να λάβουν μέρος στον στολισμό και τη περιφορά του επιταφίου, μετά από 57 ολόκληρα χρόνια. Ο ναός λειτούργησε για τελευταία φορά το 1957 καθώς ο ιερέας αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει παίρνοντας μαζί του και τα ιερά σκεύη για να αποφύγει επιθέσεις ή λεηλασίες των Τουρκοκυπρίων. Μετά το 1974 ο ναός έμεινε ερειπωμένος στην κλειστή πόλη της Αμμοχώστου στην οποία τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα δεν επέτρεπαν τη πρόσβαση. Από νωρίς το πρωί δεκάδες πρόσφυγες από την Αμμόχωστο βρέθηκαν στην πόλη τους και στόλισαν τον επιτάφιο στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Υπολογίζεται, ότι από την εκκλησία πέρασαν περίπου 10000 προσκυνητές. Στην περιφορά θα παραστούν Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, ο Ελληνοκύπριος και ο Τουρκοκύπριος δήμαρχος της Αμμοχώστου, πρέσβεις και πολλοί Τουρκοκύπριοι. 

 

Περιφορά με αντιδράσεις Τουρκοκυπρίων και…Ελληνοκυπρίων

Ωστόσο, η περιφορά αναμένεται να γίνει στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας λόγω των αντιδράσεων ακραίων Τουρκοκυπρίων που απειλούσαν με επεισόδια. Την ίδια ώρα, όσο οξύμωρο και αν ειναι, αντιδράσεις υπήρξαν και από ελληνοκυπριακά κόμματα που θεωρούν πως υπό συνθήκες συνεχιζόμενης κατοχής δεν θα έπρεπε να γίνονται τέτοιου είδους εκδηλώσεις οι οποίες κατά την άποψη τους δίνουν άλλοθι στη Τουρκία. Ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες καθώς και κάτοικοι του χωριού Κάθηκας στη Πάφο της Κύπρου συγκεντρώθηκαν στις 11 το πρωί σήμερα για να παρακολουθήσουν την αναπαράσταση της μεταφοράς του Τιμίου Σταυρού από τον Ιησού Χριστό από το Πραιτόριο στον Γολγοθά. Το έθιμο συνεχίζεται για περισσότερα από 40 χρόνια δήλωσε ο Κοινοτάρχης του Κάθηκα, Μενέλαος Τούρβας ο οποίος περιστοιχιζόμενος από μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής αλλά και κατοίκων της κοινότητας μετέφερε για μισό χιλιόμετρο περίπου το Σταυρό. Ο κ. Τούρβας ανέφερε πως πρόκειται για μια παράδοση την οποία η κοινότητα παρέλαβε, την συνεχίζει και θα την παραδώσει στις νεότερες γενιές, σημειώνοντας πως ο κόσμος συμμετέχει σ’ αυτό το έθιμο, το οποίο παρακολουθούν επισκέπτες από τις άλλες πόλεις του τόπου μας, αλλά και από το εξωτερικό.