Η κινητικότητα της ακινησίας και της ανικανότητας

Ανοικτή επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό

Αποτέλεσε μνημονιακή δέσμευση. Προβλήθηκε ως κυβερνητική μεταρρύθμιση και επανάσταση για το δημόσιο φορέα. Επιβλήθηκε ως ο μοναδικός θεσμός για την μετάταξη ή απόσπαση δημοσίων υπαλλήλων.

Ξεκίνησε με 2 ετήσιους κύκλους και υποχρέωση κάλυψης τουλάχιστον του 50% των θέσεων του κλάδου σε κάθε φορέα προέλευσης για να πραγματοποιηθεί. Και αρχικώς, περιελάμβανε όλο το δημόσιο.

Αναφέρομαι ασφαλώς στον θεσμό της κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Τον μοναδικό πλέον τρόπο εδώ και κάποια χρόνια για να μετακινηθεί ένας υπάλληλος σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία, καλύπτοντας ανάγκες και κενά στη λειτουργία τους.

Εξ αρχής αποτέλεσε ένα θεσμό προβληματικό. Χιλιάδες αιτήσεις που είναι αδύνατον να διεκπεραιωθούν από τους αρμόδιους υπαλλήλους των διευθύνσεων προσωπικού των φορέων υποδοχής. Διαδικασίες που έμειναν και ακόμα μένουν στη μέση. Όπως η πρόσφατη που αφορούσε τις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.

Αδιαφάνεια. Επιτροπές που κρίνουν αυθαίρετα ποιος θα πάει που. Που συνεδριάζουν χωρίς πρακτικά. Μετακινήσεις εν κρυπτώ χωρίς κοινοποιήσεις ή ανάρτηση και φυσικά χωρίς δυνατότητα υποβολής ένστασης ή αίτησης θεραπείας. Καμία απολύτως αξιοκρατία στη διαδικασία. Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όσους είχαν και πάντα θα έχουν μπάρμπα στην Κορώνη και καλές διασυνδέσεις για να περνάνε το δικό τους.

Χρυσές δουλειές για τα γραφεία των πολιτευτών. Transfer marketing οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Εσύ θα πας εκεί, εσύ εκεί. Και όλα είναι εντάξει, εφόσον καταθέσεις την αξιοπρέπειά σου αποχωρώντας. Ζητιανεύοντας τα αυτονόητα.

Με το καλημέρα της δικής σας θητείας, το 50% έγινε 65%. Αυτομάτως το 90% των δημοσίων υπαλλήλων σε όλο το υποστελεχωμένο (από τις μνημονιακές επιταγές και μεταρρυθμιστικές εμπνεύσεις της προηγούμενης θητείας σας) δημόσιο, τίθεται εκτός.

Και άρχισαν και οι εξαιρέσεις. Αποκλείεται από τον θεσμό ο ΕΦΚΑ και ένα σωρό άλλοι ανεξάρτητοι φορείς και οργανισμοί με απλή απόφαση των διοικητών τους (είναι υπεράνω Νόμου αυτοί),  οι φορείς νοσηλευτικών ιδρυμάτων, οι δικαστικοί, συγκεκριμένες υπηρεσίες συγκεκριμένων Δήμων και εσχάτως οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Και η λίστα όλο και μεγαλώνει. Και επιζητούν σε αυτή τη λίστα να μπουν και οι Δήμαρχοι. Βέβαια. Ζήτησαν λέει να μετακινούνται οι υπάλληλοι μόνο μεταξύ των Δήμων και μόνο με τη δική τους σύμφωνη γνώμη. Ζωές, καριέρες, οικογένειες σε ενδοδημοτικό transfer marketing ελέω Θεού και Κράτους επιτελικού.

Και οι δυο ετήσιοι κύκλοι, γινήκανε ένας. Και τελικά κανένας. Αφού πλέον κανένας υπάλληλος, δεν μπορεί να πάει πουθενά αν δεν αποτελεί την εξαίρεση, της εξαίρεσης, ω εξαίρεση.

Και κάπως έτσι και εγώ, διαζευγμένη μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, με 15 χρόνια στο δημόσιο, μεγάλη προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, μεταπτυχιακό, 3 ξένες γλώσσες, εξειδικευμένες γνώσεις χρήσης υπολογιστή και διαδικτύου, φουλ επιμόρφωση, εμπειρία και άριστες αξιολογήσεις ετών, δεν μπορώ εδώ και χρόνια να μεταταχθώ στον τόπο συμφερόντων μου στην επαρχία, όπου τουλάχιστον δε θα ξοδεύω τον πενιχρό μισθό μου στα ενοίκια του λεκανοπεδίου της Αττικής για να υπηρετώ απαξιωμένες και αποκλεισμένες από τη διαδικασία δημόσιες υπηρεσίες.  

Με την επιστολή μου αυτή, είμαι βεβαία, ταυτίζονται χιλιάδες άλλοι συνάδελφοι μου, θύματα και αυτοί του επιτελικού κράτους των αρίστων και των επιτροπών των σοφών που θα έσωζαν, δήθεν, το δημόσιο αλλά που ποτέ δε συνεδριάζουν.

Καληνύχτα κύριε Πρωθυπουργέ. Οι κύκλοι των χαμένων κινητικοτήτων, επί θητείας σας, φαίνεται πως κλείνουν οριστικά.

Μαρία Α.

* Ανοιχτή επιστολή αναγνώστριας που λάβαμε και δημοσιεύουμε στο koutipandoras.gr 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr