«Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα» – Ανέκδοτα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου

Μία λυρική μαρτυρία, εν είδει εξισορρόπησης μεταξύ αυτοβιογραφικής αναφορικότητας, ερωτικού αιτήματος, άκρατου συναισθηματισμού, επαναστατικής επαγρύπνησης και πολιτικής σκέψης. Τεκμήριο μιας εποχής, μέσα από την εκφραστικότητα του ποιητικού λόγου ενός αυθεντικού δημιουργού.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα ως συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής, το 1971. Με τον κιθαρίστα Παντελή Δεληγιαννίδη δημιούργησαν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας», και ηχογράφησαν στη Λύρα τον πρώτο τους δίσκο με δικά τους κομμάτια. Μετά το 1974, σε μια εποχή μαρασμού του ελληνικού ροκ, συνεργάστηκε με τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο. Το 1978 ηχογράφησε με το συγκρότημα «Σπυριδούλα» τον πρώτο μεγάλο προσωπικό του δίσκο «Φλου».

Παράλληλα με τη μουσική του πορεία, η πολύπλευρη καλλιτεχνική του φυσιογνωμία εκφράστηκε και στην υποκριτική, συμμετέχοντας ως ηθοποιός, με πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου «Ο ασυμβίβαστος», και σε συνεργασίες με την Ευγενία Φακίνου και τον Κώστα Φέρρη.