Όταν οι μαθητές γίνονται ζόμπι

Ο Γιώργος Θαλάσσης δεν κατοικεί πια εδώ. Ο μικρός ήρωας, μαζί με την Κατερίνα και τον Σπίθα, που είχαν δώσει όρκο να παλεύουν τη βαρβαρότητα, έχουν φύγει σε άλλους τόπους, μακρινούς. Ποιος να ξέρει που; Τα φανταστικά πρόσωπα δεν μεγαλώνουν ποτέ και μπορούν να πηγαίνουν όπου θέλουν. Τον κενό χώρο που άφησαν τον κατέλαβαν πλέον τα ζόμπι του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας, κι οι ωραίες πράξεις του καλού εναντίον του κακού, έμειναν χωρίς χέρια.

Ζήσαμε για να το δούμε κι αυτό. Τα ζόμπι που ανέλαβαν να εξάψουν το φαντασιακό των παιδιών και να παραπλανήσουν τα μυαλά τους έρχονται καβάλα πάνω στ΄ άλογα του φασισμού. Οι μπέρτες τους που ανεμίζουν είναι γαλανόλευκες κι από τα στόματά τους εξέρχεται άναρθρος ανιστόρητος  λόγος και μίσος.

Οι φανταστικοί φίλοι των μαθητών είναι πλέον υπαρκτά πρόσωπα. Έχουν συγκεκριμένο όνομα και ταυτότητα. Είναι οι γονείς τους, κάποιοι καθηγητές, είναι οι παπάδες. Είναι οι ακροδεξιοί που περιφέρονται επίτιμοι καλεσμένοι στα εντεταλμένα κανάλια. Όλοι αυτοί, με τις εθνικιστικές τους απόψεις και μισαλλοδοξίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο νου των μαθητών. Τους ξεριζώνουν την κατανόηση, τη φιλία, τους ανοιχτούς ορίζοντες της καρδιάς τους, διαταράσσουν τις υγιείς κοινωνικές τους σχέσεις πριν προλάβουν να σχηματισθούν.

Αυτοί οι μαθητές είναι οι σύγχρονοι αδαείς «ατζαμί ογλάν». Τους αναθέτουν ρόλους που μελλοντικά θα δημιουργήσουν την ποιότητα των ενήλικων σχέσεων τους. Μελλοντικά δηλαδή, θα είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα μισούν τη δημοκρατία και όσα υπάρχουν εντός της. Και θα περάσουν σε ενήλικες επιθετικές πράξεις εναντίον της. Είναι οι αυρινοί Βορίδηδες που θα κυκλοφορούν με το τσεκούρι, οι αυριανοί φονιάδες του αντιφασίστα Π. Φύσσα και του πακιστανού Σαχζάτ Λουκμάν.

Η εικόνα του μαθητή να κυκλοφορεί μέσα στην πόλη πάνω στ΄ άλογο, ενδεδυμένος τη σημαία, με το κινητό στο χέρι είναι η δραματική εξέλιξη ενός Ψωμιάδη ντυμένου Ζορό. Χωρίς την κοροϊδία όμως που συνόδευε τον νομάρχη. Παιδιά σαν κι αυτό, είναι η νέα αιχμή της ιδεολογικής μηχανής που συγκροτούν οι φασίστες με τις ευλογίες της ΝΔ, που τρίβει τα χέρια της με βαθιά ικανοποίηση μπροστά στην τραγική εικόνα των μαθητών ατζαμί ογλάν. Διότι η εκλογική αναμέτρηση της ΝΔ και του πολιτικού συνοδοιπόρου της ΚΙΝΑΛ, περνά μέσα από τα σπασμένα αυγά των φιδιών. Δεν έχει από πουθενά αλλού να περάσει.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr