Το Μακεδονικό είναι "μπούρδα" για συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ο κατά πληροφορίες ακόμη και σήμερα στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Νίκος Γεωργιάδης χαρακτήριζε κάποτε ως «μπούρδα» το «Μακεδονικό».

Βέβαια, τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω αποτελούν πταίσμα μπροστά σ’ εκείνα τα οποία καταγγέλλεται ότι διέπραξε ο Νίκος Γεωργιάδης στη Μολδαβία την περίοδο που ήταν σύμβουλος της εκεί κυβέρνησης και τα οποία αποκάλυψε το Hot Doc.

Μάλιστα, θα καθίσει στο σκαμνί κατηγορούμενος για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων έναντι αμοιβής.

διαβάστε περισσότερα: Οι αποκαλύψεις του Hot Doc που οδήγησαν στο σκαμνί για σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων τον Νίκο Γεωργιάδη

Το 2005 o Νίκος Γεωργιάδης ήταν βουλευτής Κέρκυρας με το τότε κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Την εποχή εκείνη η Ουάσιγκτον δια του υπουργού Εξωτερικών Νίκολας Μπερνς, ασκούσε πιέσεις προκειμένου να επιβάλλει στα Βαλκάνια τις δικές της θέσεις.

Σχολιάζοντας τα γεγονότα των ημερών εκείνων και μια δήλωση του Μπερνς ότι «είναι κρίμα η Ελλάδα να κόψει τη δυνατότητα μιας τέτοιας χώρας (σ.σ. πΓΔΜ) να προσεγγίσει την Ε.Ε. λόγω μιας εμμονής στην ονομασία», ο Νίκος Γεωργιάδης είχε χαρακτηρίσει το θέμα «μπούρδα» αναφέροντας συγκεκριμένα: «δεν μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα όσο και αν δεν μας αρέσει. Κι εμένα με ενοχλεί κατάφορα να λέγεται Μακεδονία, αλλά δεν είναι δυνατόν να έχω την απαίτηση να αποφασίζω εγώ πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα. Αντίθετα, χάνουμε τεράστιες δυνατότητες διπλωματικής παρέμβασης και επιρροής λόγω του ότι εμμένουμε σε αυτή, την κατά την άποψή μου, μπούρδα.

«Δεν υπάρχει χώρα όλου του κόσμου» συνέχιζε ο Γεωργιάδης «που να μην αναφέρεται στη γειτονική χώρα ως Μακεδονία. Δεν υπάρχει έντυπο διεθνές που να χαρτογραφεί την περιοχή και να μην γράφει Μακεδονία πάνω σε αυτή τη χώρα, είτε αυτό λέγεται Economist ή Financial Times. […] Με εξαίρεση μόνο ορισμένους από εμάς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που αναφέρεται σε αυτή τη χώρα ως πΓΔΜ. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μέσω της εξωτερικής μας πολιτικής και εμμένοντας στα άρθρα της ενδιάμεσης συμφωνίας του ‘95 και να προσπαθούμε τώρα να πείσουμε ολόκληρο τον κόσμο ότι εμείς έχουμε δίκαιο κι ότι όλοι άλλοι έχουν άδικο ως προς το αν πρέπει ή όχι να λέγεται μια χώρα με το συνταγματικό κατ’ αυτήν όνομά της».

Ο Νίκος Γεωργιάδης απολογήθηκε τότε για τον «άτοπο όρο» όπως χαρακτήρισε τη φράση «μπούρδες» και η υπόθεση σταδιακά λησμονήθηκε.