Λουίτζι Πιραντέλλο: Νομίζω πως η ζωή είναι μία πολύ θλιβερή φάρσα

 Όταν ένας άνθρωπος ζει, ζει και δεν φαίνεται. 

Λοιπόν, κάντε έτσι ώστε να φαίνεται, δείξτε τον την ώρα που ζει υπό το κράτος των παθών του. 

Βάλτε μπροστά του έναν καθρέφτη. 

Τότε ή μένει κατάπληκτος από την όψη του ή στριφογυρίζει τα μάτια του για να μην δει τον εαυτό του ή έξω φρενών φτύνει την εικόνα του ή οργισμένος δίνει μία γροθιά για να την καταστρέψει. 

Κι αν έκλαιγε δεν μπορεί πια να κλάψει. Κι αν γελούσε δεν μπορεί πια να γελάσει άλλο. Μια φορά, κάτι δυσάρεστο θα είναι το αποτέλεσμα. 

Αυτό το δυσάρεστο είναι το Θέατρό μου.»