Newsroom

Newsroom

Είπες Facebook; Συλλαμβάνεσαι!

“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ειρωνεία… Η Γαλλία προσπαθεί να καταπνίξει μια επανάσταση!”. Τα αμερικανικά ΜΜΕ βρήκαν τρόπο να γίνουν πικρόχολα με…

“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ειρωνεία… Η Γαλλία προσπαθεί να καταπνίξει μια επανάσταση!”.

Τα αμερικανικά ΜΜΕ βρήκαν τρόπο να γίνουν πικρόχολα με τους Γάλλους χλευάζοντας το επαναστατικό ταμπεραμέντο τους!

Την ίδια ώρα που οι Γάλλοι “απορούσαν” με την αυστηρότητα των Αμερικανών απέναντι στον Στρος Καν, οι Αμερικανοί απορούσαν με τη γαλλική αυστηρότητα απέναντι στα νέα, ιντερνετικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης – σημειολογικά σύμβολα της αμερικανικής πολιτιστικής επέκτασης και διείσδυσης στον σύγχρονο κόσμο: το Facebook και το Twitter.

Με απόφασή του, την περασμένη Δευτέρα, το γαλλικό “ΕΣΡ” (Conseil Supérieur de l’Audiovisuel, CSA) απαγορεύει στο εξής στους παρουσιαστές ειδήσεων στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο να αναφέρουν “στον αέρα” τις λέξεις “Facebook” και “Twitter”!

Απομακρυνόμενη από τη νομοθετημένη “ντιρεκτίβα” υποχρεωτικής εφαρμογής της γαλλοφωνίας εντός Γαλλίας και πλησιάζοντας περισσότερο την υστερία του politically correct, η εν λόγω υπηρεσία έκρινε πως οι αναφορές των ονομάτων των δύο παγκοσμίως δημοφιλών ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης στη διάρκεια ενημερωτικών εκπομπών, συνιστούν έμμεση διαφήμιση! Ως εκ τούτου, κατά την γνωμοδότησή του CSA, παραβιάζεται το άρθρο 9 του (προεδρικού) διατάγματος της 27ης Μαρτίου 1992, το οποίο απαγορεύει ρητώς οποιαδήποτε μορφή έμμεσης διαφήμισης…

Εκφωνητές και δημοσιογράφοι θα μπορούν να αναφέρονται γενικά σε “μέσα κοινωνικής δικτύωσης”, χωρίς όμως να τα ονομάζουν…

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, επί προεδρίας Μιτεράν ακόμη, η Γαλλία προσπαθεί με θρησκευτική αφοσίωση να προστατέψει την κληρονομιά του πολιτισμού και της γλώσσας της από την αγγλοσαξωνική “επέλαση”. Ο νόμος Toubon (από το όνομα του υπουργού πολιτισμού της κυβέρνησης Μπαλαντίρ) καθιστά υποχρεωτική τη χρήση της γαλλικής στα μέσα ενημέρωσης και στη διαφήμιση, ενώ παρεμφερής νόμος επιβάλλει αυστηρές ποσοστώσεις στη μετάδοση γαλλικών τραγουδιών στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση (ένα στα τρία).

Τι σημαίνει αυτό; Ότι το γαλλικό “ΕΣΡ” θα αντιδρούσε διαφορετικά -ή ενδεχομένως να μην αντιδρούσε καθόλου- αν ο πιο δημοφιλής, σήμερα, ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης ήταν γαλλική επινόηση και αντί “Facebook” ονομάζονταν, ας πούμε, LivreDeVisages ή LaFaceCarnet;

Δεν είναι εκεί το θέμα. “Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να παρουσιάσουν ένα είδος νοημοσύνης που μεγεθύνει ή συμπληρώνει την ατομική νοημοσύνη, όπως π. χ. μια αποικία μυρμηγκιών είναι “ευφυής” ακόμη κι αν τα μυρμήγκια δεν είναι”, σημειώνουν χαρακτηριστικά στο κοινωνιολογικό δοκίμιό τους με τίτλο “Connected” ο καθηγητής Ιατρικής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Νικόλαος Χρηστάκης και ο James H. Fowler, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Κατά τους ίδιους, “τα κοινωνικά δίκτυα εκτελούν υπολογισμούς που συναθροίζουν εκατομμύρια αποφάσεις, καθορίζοντας π. χ. την τιμή ενός προϊόντος ή επιλέγοντας τον καλύτερο υποψήφιο σε μία εκλογική αναμέτρηση (…)

Τα αποτελέσματα αυτής της διεργασίας των κοινωνικών δικτύων παραμένουν ανεξάρτητα απ’ τη νοημοσύνη των μελών τους.

Είναι γεγονός πως οι ιστορικές δυνάμεις της αποικιοκρατίας, προσκολλημένες ασυνείδητα στο ναπολεόντειο μοντέλο οικονομικής επέκτασης και πολιτισμικής επιρροής, αντιμετωπίζουν αμήχανα τη διείσδυση την “αυτόνομων” ιντερνετικών μέσων στον εξελικτικό μηχανισμό των κοινωνιών, που σήμερα είναι η τεχνολογία και ο πολιτισμός. Ειδικά μάλιστα, όταν αυτή η διείσδυση επιχειρείται έξω απ’ το πλαίσιο ενός κεντρικά καθοδηγούμενου και ελεγχόμενου συγκεντρωτικού μηχανισμού, η αμηχανία μπορεί να γίνει φόβος…

Η λαϊκή και εταιρική κουλτούρα της Αμερικής ρέπει σαφώς στο ρίσκο, την καινοτομία και την εξατομίκευση και αυτό την καθιστά “ύποπτη” στα μάτια όσων συνεχίζουν να μένουν αμετακίνητοι απ’ τη λογική των κεντρικά σχεδιασμένων αποφάσεων.

Τελικά αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο για τον ιστορικό ρόλο που επιφυλάσσουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους…
http://www.avgi.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr