Ζητάμε άμεση ρευστότητα ζητούν ασημικά, νέο Μνημόνιο

Οι εταίροι της ευρωζώνης έχουν ήδη θέσει ενώπιον της ελληνικής κυβέρνησης ένα ασφυκτικό πλαίσιο όρων και προϋποθέσεων, μεταξύ των οποίων η πώληση δημόσιας περιουσίας μέχρι 50 δισ. και η διαμόρφωση και δεύτερου Μνημονίου, ώστε να συναινέσουν στα επείγοντα αιτήματα της ελληνικής κυβέρνησης.
Η ελληνική κυβέρνηση, μετά το σχετικό υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Κυριακής, είχε αποφασίσει να παρουσιάσει τρία αιτήματα στους Ευρωπαίους εταίρους:

* Την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. που έχει ήδη πάρει από την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, εφαρμόζοντας ήδη το Μνημόνιο.

* Τη μείωση των επιτοκίων για την αποπληρωμή του δανείου.

Και το κυριότερο και απολύτως επείγον αίτημα:

* Την ένταξη της Ελλάδας στον Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης (στον οποίο ανήκει ήδη η Ιρλανδία), ώστε να εξασφαλίσει την επείγουσα ανάγκη ρευστότητας που έχει η χώρα από τώρα μέχρι και το 2013 (με επαναγορά χρέους κ.λπ.).

Η κυβέρνηση δεν αποφάσισε εύκολα την οδό της προσφυγής της στον Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης (αυτός δημιουργήθηκε μόνο για την Ιρλανδία, αφού προηγουμένως η Ελλάδα είχε υπογράψει το Μνημόνιο), αφού, εκτός των άλλων, ο υπάρχων όρος για την προσφυγή της χώρας στον Προσωρινό Μηχανισμό είναι η αποδεδειγμένη αδυναμία της να προσφύγει μόνη της στην ελεύθερη αγορά για δανεισμό.

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση φαίνεται εκ των υστέρων ότι έχει ήδη θέσει το θέμα της συμπερίληψης της Ελλάδας στον Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης στις υψηλές επαφές της με Ευρωπαίους ηγέτες, γνωρίζοντας ότι η οποιαδήποτε απόφασή τους είναι κυρίως προϊόν πολιτικής βούλησης και δευτερευόντως κοινοτικής γραφειοκρατίας.

Το μεγάλο πρόβλημα σε μια τέτοια ενδεχόμενη συμφωνία είναι οι όροι και προϋποθέσεις (conditionality) που θα έθεταν οι Ευρωπαίοι εταίροι της ευρωζώνης για να συναινέσουν πολιτικά.

Αυτές αποτυπώθηκαν χθες στο Σχέδιο Συμπερασμάτων της συνόδου των ηγετών των χωρών-μελών της ευρωζώνης:

Οι εταίροι δέχονται την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της τρόικας σε 7,5 έτη, υπό το σαφή όρο ότι η Αθήνα συμφωνεί και είναι έτοιμη να πουλήσει δημόσια περιουσία μέχρι ύψους 50 δισ. και να διατηρήσει απαρέγκλιτα τη δημοσιονομική σταθερότητα, ενώ η δέσμευσή της αυτή θα συμπεριληφθεί στο «Συνταγματικό νόμο».

Σημειώνεται ότι μια συμφωνία για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής θα πρέπει να εγκριθεί και από τα εθνικά Κοινοβούλια των χωρών-μελών – δανειστών μας.

Η Αθήνα μέχρι στιγμής δείχνει να διαπραγματεύεται μεγαλύτερο χρόνο στην επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, δέχεται την πώληση περιουσίας μέχρι τα 5ο δισ., αλλά δεν αποδέχεται τη συνταγματική δέσμευση για τη δημοσιονομική σταθερότητα.

Η πολύ βαριά διαπραγμάτευση εταίρων – Αθήνας αφορά κυρίως το θέμα της ένταξης της Ελλάδας στον Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης, ώστε να εξασφαλίσει ρευστότητα στο άμεσο μέλλον.

Αν τελικώς αποφασιστεί να μπει η Ελλάδα στο μηχανισμό αυτόν, πρώτα πρέπει να κάνει τη σχετική αίτηση και, σύμφωνα με τα στοιχεία του χθεσινού Σχεδίου Συμπερασμάτων, η Αθήνα να δεσμευθεί «σε νέο πρόγραμμα» πέραν του υφισταμένου τού Μνημονίου.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα, προκειμένου να εξασφαλίσει άμεση ρευστότητα, βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα να αποδεχθεί (αφού διαπραγματευθεί;) και ένα πρόσθετο και προφανώς συμπληρωματικό και ασφυκτικότερο «Μνημόνιο», οι όροι του οποίου όμως δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να περιγραφούν.
Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
http://www.enet.gr