Του Θανάση Καρτερού
Καημό το έχει πολύς κόσμος με την οχύρωση των περισσότερων υπουργών στα γραφεία τους. Γιατί περίμεναν -και περιμέναμε- ότι οι αριστεροί υπουργοί, ως αριστεροί και ως υπουργοί, θα έβρισκαν χρόνο για μια πιο άμεση επικοινωνία με τον κόσμο. Με κείνους που υφίστανται τα επίχειρα της οικονομικής καχεξίας. Με κείνους που διαχειρίζονται τη ζωή τους μέσα σε δυσκολίες και συμπληγάδες. Και με κείνους που διαχειρίζονται τις ζωές των άλλων με ευθύνη της συγκεκριμένης κυβέρνησης.
Διότι, πώς να το κάνουμε, άλλο να σου μεταφέρει ο μανδαρίνος την εικόνα κι άλλο να έχεις αντίληψη από πρώτο χέρι τι γίνεται εκεί έξω. Ή εκεί κάτω. Άλλο να ορθοτομείς τον λόγο της αληθείας από τα τηλεοπτικά παράθυρα κι άλλο να συζητάς πρόσωπο με πρόσωπο με τον πολίτη που τραβιέται κάθε μέρα στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία, στην αστυνομία, στα δημόσια γραφεία. Άλλο να αποφασίζεις και να διατάζεις με εγκυκλίους και ημερήσιες διαταγές κι άλλο να βλέπεις τι αποτέλεσμα έχει ο χαρτοπόλεμος από το γραφείο σου.
Και, μεταξύ άλλων, οφείλουν όλοι να κατανοήσουν το αυτονόητο. Αυτοί φταίνε, η κυβέρνηση φταίει για όλα τα δεινά. Τα ελαφρυντικά έπονται, η ενοχή προηγείται. Έτσι πάει το πράγμα. Όταν η διοίκηση ενός νοσοκομείου έχει πάει σύσσωμη για μπάνια, ενώ ο κόσμος στην εφημερία καίγεται, στον υπουργό και στην κυβέρνηση ανήκει η ευθύνη. Όταν ένας αστυνομικός χαστουκίζει κόσμο, ένας μανδαρίνος βασανίζει κόσμο, ένας γραφειοκράτης εξοργίζει κόσμο, στην κυβέρνηση θα τα φορτώσει ο πολίτης. Και δικαίως.
Θα πείτε υπάρχουν και εξηγήσεις. Τα ελαφρυντικά που λέγαμε. Διότι, όταν μια ολόκληρη διοίκηση νοσοκομείου δροσίζεται παρά θιν αλός και οι φορείς, τα συνδικάτα, οι εκπρόσωποι, οι αντιπρόσωποι, δεν εξεγείρονται, τότε υπάρχει ένα θέμα κοινωνιών αντανακλαστικών. Κι αυτό, όμως, για να είμαστε καθαροί, έχει να κάνει με την ευαισθησία των κορυφών. Αν ο ωχαδερφισμός έχει γίνει καθεστώς και πρέπει σιγά – σιγά να σπάσει, εξ υπουργών άρξασθαι. Έτσι δεν είναι;
Καλά και άγια λοιπόν έπραξε ο Κουρουμπλής με την αιφνιδιαστική του επίσκεψη στο Αττικό. Ακόμα καλύτερα αν ξαποστείλει τη διοίκηση. Αλλά αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό. Κι εδώ χρειάζεται καταιγίδα. Υπουργοί, σηκωθείτε να βγείτε στους δρόμους. Στο κάτω – κάτω, όπως έλεγε το παλιό τραγούδι, στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
