Υπόθεση Pegasus: Ποιος μας φυλάει από τους φύλακες;

Τη Κυριακή (18/7) αποκαλύφθηκε από την ερευνητική ομάδα Forbidden Stories, πάμπολλα διεθνή ΜΜΕ όπως η Guardian και η Washington Post καθώς και πολλούς άλλους αναγνωρισμένους δημοσιογράφους μία παγκόσμια κατασκοπευτική συνωμοσία εναντίον δεκάδων χιλιάδων δημοσιογράφων, ακτιβιστών και πολιτικών.

 

Στο επίκεντρο βρίσκονται οι δράστες: μία ισραηλινή εταιρεία ονόματι NSO και οι πελάτες της. Η εταιρεία πωλούσε το κατασκοπευτικό λογισμικό Pegasus σε κυβερνήσεις, ναρκέμπορους και οποιονδήποτε άλλο είχε τα απαιτούμενα χρήματα, δίχως κανένα απολύτως κριτήριο (μόνο σε πελάτες από τις ΗΠΑ δεν πωλούσε). Η ίδια η εταιρεία υποστηρίζει ότι το προϊόν της χρησιμοποιούνταν μόνο κατά της τρομοκρατίας. Όμως από ότι αποδείχθηκε μόνο εκεί δεν χρησιμοποιούνταν.

Κυβερνήσεις όπως αυτές της Ουγγαρίας και του Όρμπαν, του Αζερμπαϊτζάν και του Αλίγιεφ καθώς και ναρκέμποροι από τα μεξικανικά καρτέλ χρησιμοποιούσαν την ισραηλινή κατασκοπευτική εφαρμογή για να παρακολουθούν, να φιμώνουν, να απειλούν και ενίοτε να δολοφονούν δημοσιογράφους, ακτιβιστές και αντιφρονούντες πολιτικούς, δολοφονώντας παράλληλα τα όποια προπετάσματα ελευθερίας και δημοκρατίας έχουν μείνει σε αυτές τις χώρες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλο το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον του δολοφονημένου δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι βρίσκεται υπό παρακολούθηση από το πρόγραμμα Pegasus ενώ πιθανολογείται ότι και το κινητό του ιδίου βρισκόταν υπό παρακολούθηση από τη Σαουδική Αραβία, πριν τη δολοφονία του.

Η υπόθεση είναι πάρα πολύ σοβαρή και αφορά τους πάντες, η δημοκρατία και η ελευθερία βρίσκεται υπό αμφισβήτηση στον πυρήνα της. Μία ιδιωτική εταιρεία με προϊόντα υψηλής τεχνολογίας έκανε εξαγωγή υπηρεσίες που μόνο Μυστικές Υπηρεσίες Πληροφοριών μπορούσαν να παρέχουν, όπως η NSA, λειτουργώντας επί της ουσίας ως εργολάβος τρίτων.

Την ίδια στιγμή, η δημοσιογραφία, όπου δεν ελέγχεται ασφυκτικά από τις εκάστοτε «λίστες Πέτσα», βρίσκεται υπό διωγμό, απειλείται και στραγγαλίζεται. Καθημερινά μαθαίνουμε και γράφουμε για δολοφονίες, φυλακίσεις και βασανισμούς δημοσιογράφων. Η δημοσιογραφία δεν είναι έγκλημα. Ο έλεγχος της εξουσίας από τη δημοσιογραφία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την δημοκρατία. Ειδάλλως, δεν υφίσταται η δημοκρατία.

Πρέπει επειγόντως να τεθούν συγκεκριμένα όρια από τη διεθνή κοινότητα και ειδικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον τρόπο λειτουργίας και επίβλεψης των συγκεκριμένων εταιρειών και προϊόντων. Είναι ανεπίτρεπτο να υφίστανται ιδιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών που λειτουργούν με βάση το κέρδος, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και πολίτες της «προηγμένης» Ε.Ε.

Το πρόβλημα είναι πολύ παλιό και έχει τεθεί ήδη στην αρχαία Ρώμη από τον ποιητή Δέκιμο Ιούνιο Γιουβενάλη. Πλέον, επιστρέφει στον 21ο αιώνα αναλλοίωτο. Quis custodiet ipsos custodes? – Ποιος μας φυλάει από τους φύλακες;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr