Υπήρχαν οι νοικοκυραίοι, υπήρχαν και οι τσοχανταραίοι…

Του Άκη Δρομάκη  

Το νούμερο όσων συγκεντρώθηκαν διαφέρει ανάλογα με την πηγή και την οπτική και μόνο αν θες να κάνεις αντιπολίτευση ή συμπολίτευση «κολλάς» σε αυτό.

Εγώ θα μείνω στα όσα είδα με τα μάτια μου.

Για αρκετή ώρα οι ρεπόρτερ είχαν στηθεί έξω από το Μεγάλη Βρετάνια όπου περίμεναν τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να βγει για να χαιρετήσει και να πει και δυο κουβέντες για το συλλαλητήριο, μιας και η πολιτική καριέρα του είναι σε μεγάλο συνυφασμένη με το θέμα της Μακεδονίας.

Μετά από περίπου δύο ώρες ο άνθρωπος που έριξε τον Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το θέμα της Μακεδονίας, βγήκε από το ξενοδοχείο και προχώρησε προς το κιγκλίδωμα που είχε στηθεί αριστερά και δεξιά της σκάλας.

«Αυτή η συγκλονιστική εικόνα ενότητας και αποφασιστικότητας του ελληνικού λαού θα φτάσει έξω. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβουν όλοι. Και ποιος δεν είναι συγκινημένος» δήλωσε εν μέσω συνθημάτων κυρίως από γυναίκες, καθότι «ερωτικός». «Ελλάς, Ελλάς Αντώνης Σαμαράς» φώναζαν από κάτω και ο πρώην πρωθυπουργός ήταν σχεδόν έτοιμος να «δακρύσει», όταν μια ομάδα από γεροδεμένους και κοντοκουρεμένους πλησίασε το πλήθος που επευφημούσε τον Αντώνη και άρχισε τα «Αλήτη-Προδότη-Σαμαρά»! Όσοι πριν από λίγα λεπτά ζητωκραύγαζαν τον Αντώνη έστρεψαν τα κεφάλια προς τους «εισβολείς» της δικής τους «μικροσυγκέντρωσεις» όπου ο Σαμαράς «ποτέ δεν έπαψε να είναι πρωθυπουργός». Ξεκίνησαν κάποια «γαλλικά», πέσανε και κάποια μπουκάλια και παρενέβησαν οι «ψυχραιμότεροι», με αποτέλεσμα όσοι μιλούσαν εναντίον του Αντώνη να αποχωρήσουν.

Ύστερα από λίγο κατηφόρισα προς το Plaza όπου είδα τους εκπροσώπους της Ιεράς Συνόδου να βγαίνουν από το ξενοδοχείο για να πάνε στην εξέδρα των ομιλητών. Η έξοδός τους με συνοδεία επευφημιών και άλλων συνθημάτων που θύμισε «αστέρες» της ελεύθερη πάλης που βγαίνουν για να πάνε στο «ρίνγκ». Μαντιλοφορούσες και φανερά θρησκευόμενοι άνθρωποι σταυροκοπιούνταν λες και περνούσε μπροστά τους το φάντασμα του Παλαιολόγου. Προφανώς κανένας από αυτούς δεν είχε διαβάσει την ιστορία με τα τάματα της Τήνου…

Στην συνέχεια προσπάθησα να οδεύσω προς την Ερμού. Στάθηκε αδύνατο καθώς οι άνθρωποι ήταν σαν τις σαρδέλες και έτσι έκατσα εκεί που ήμουν για αρκετή ώρα.

Παρατήρησα έτσι αρκετή ώρα τους συμμετέχοντες. Κρητικοί με τις χαρακτηριστικές φορεσιές τους, άνθρωποι με βαριά προφορά από την βόρεια Ελλάδα και άλλη με τον χαρακτηριστικό ιδιωματισμό της Πελοποννήσου. Υπήρχαν νοικοκυραίοι με τα παιδιά τους και «μπρούκληδες» με τις συνοδούς τους.

Αίσθηση προξένησαν ορισμένοι που ενώ έχουν πάρει απολυτήριο από τον στρατό εδώ και δεκαετίες, μάλλον δεν μπόρεσαν ποτέ να το «ξεπεράσουν» καθώς κυκλοφορούσαν ντυμένοι με στρατιωτικές παραλλαγές και «γαλόνια». Ξεχωριστή ήταν φυσικά η παρουσία ορισμένων που θεώρησαν πως οι πρόγονοί μας πολεμούσαν ντυμένοι όπως στην χολιγουντιανή ταινία οι «300».

Οι απόγονοι των Μακεδονομάχων φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν.

Εκείνο που επίσης ήταν σε μεγάλο βαθμό παρόν, ήταν αρκετοί «κομψευόμενοι» και «κομψευόμενες» που συχνά πυκνά ξεστομούσαν την φράση «Α! ρε Παπαδόπουλε».

Φυσικά αν και ορισμένοι δεν μπόρεσαν να τους δουν γιατί κατά πάσα πιθανότητα έχουν «ευαίσθητο» οπτικό νεύρο παντού στο συλλαλητήριο υπήρχαν οπαδοί του «ευαγούς ιδρύματος» της Χρυσής Αυγής.

Αυτά τα άτομα σε αντίθεση με τα σκουπίδια που άφησε πίσω του το υπόλοιπο πλήθος καθώς οι κάδοι δεν επαρκούσαν, φρόντισαν να ζωγραφίσουν κατά μήκος της Πανεπιστημίου και σύμφωνα με μαρτυρίες και σε άλλους δρόμους, τον σταυρό του Ιωάννη Μεταξά, μαιάνδρους και επειδή ήταν θερμοί «πατριώτες» και τους κεραυνούς των SS.

Αυτό που μου έκανε τέλος εντύπωση ήταν η επίκληση του Μίκη στον Γέρο του Μοριά. Αυτό που θυμάμαι πάντως από την ιστορία, ο Γέρος του Μοριά μετά την απελευθέρωση μια ομιλία στην Πνύκα έκανε και μετά έκατσε σπίτι του και δεν πήγαινε όπου τον καλούσαν.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr