Υπάρχει και αυτός ο «Ακενοτούμπο…» που πραγματοποιεί τα όνειρα των παιδιών

Ο Γιάννης δεν δίστασε να μείνει ξυπόλητος στο παρκέ, αμέσως μετά το τέλος του προχθεσινό ματς των Μιλγουόκι για να κάνει ευτυχισμένο ένα κοριτσάκι. Για να του κάνει ένα δώρο που δεν θα το ξεχάσει ποτέ!

Αυτή τη φορά, ο Greek Freak λίγο μετά τη νίκη των Bucks επί των Pacers πλησίασε ένα κοριτσάκι και του έδωσε τα παπούτσια του. ο κοριτσάκι όπως ήταν αναμενόμενο έμεινε με το στόμα ανοιχτό, έβαλε τα κλάματα και ο Γιάννης δε δίστασε να την πάρει αγκαλιά και να φωτογραφηθεί μαζί της. Το κοριτσάκι όπως ήταν αναμενόμενο έμεινε με το στόμα ανοιχτό, έβαλε τα κλάματα και ο Γιάννης δε δίστασε να την πάρει αγκαλιά και να φωτογραφηθεί μαζί της.

Η εννιάχρονη Τες ενθουσιάστηκε με το δώρο του Γιάννη Αντετοκούνμπο και δεν το αποχωρίζεται στιγμή.

«Ο παππούς μου, μου είπε ‘ο Γιάννης σε ψάχνει’ και τότε ήρθε και μου έδωσε τα παπούτσια του. Η καρδιά μου σταμάτησε, πάγωσα για μια στιγμή και μετά άρχισα να κλαίω από χαρά. Ήταν ένα πρόωρο δώρο Χριστουγέννων και μετά που ήρθε και με πήρε κοντά του για να βγάλουμε φωτογραφία ήταν πολύ ωραίο. Νόμιζα πως ζούσα ένα όνειρο. Δεν το κάνουν αυτό όλοι οι σταρ του ΝΒΑ. Δεν θέλω τίποτε άλλο για τις γιορτές τώρα», είπε η μικρή.

Την στιγμή αυτή την έφτιαξε ο Γιάννης, ο δικός μας μετανάστης…  Γιάννης. Ναι αυτός που ο Άδωνης τόλμησε να τον πει «Ακενοτούμπο… που παίζει ως Έλληνας στο ΝΒΑ, καθώς γεννήθηκε στην Αφρική».  Δεν είμαι σίγουρος τι λέει ο Άδωνης και ο κάθε Άδωνης- είμαι σίγουρος όμως ότι δεν θα επικροτήσει αυτή την κίνηση, καθώς του χαλάει το αφήγημα του πρόσφυγα-μετανάστη εχθρού για την κοινωνία των αρίστων που ονειρεύεται – είμαι όμως σίγουρος πως όταν έχεις περπατήσει-κοιμηθεί- στο δρόμο, καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δίνεις τα παπούτσια σου σε ένα παιδί και ας μην τα έχει ανάγκη. Ο συμβολισμός είναι πιο  ισχυρός από την κίνηση. Και ο  Γιάννης ξέρει καλά την αξία του συμβολισμού αυτού. 

Γιατί στη διαδρομή της ζωής του είδε πολλά. Οι οικογένεια  Αντετοκούνμπο, και ο ίδιος ο Γιάννης που πλέον αποτελούν πρότυπο θέλησης, καλοσύνης και ταπεινότητας αποτελούν ίσως το μεγαλύτερο μάθημα ζωής, τούτες τις ημέρες για όλους εμάς.  

Και μόνο το γεγονός ότι μέσα στην παράλογη εποχή της μισαλλοδοξίας και του ξενοφοβισμού που ζούμε, στην άλλη άκρη του πλανήτη, ο Γιάννης απέδειξε ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές. Και ας βίωσε κι εκείνος την ξενοφοβία και το ακραίο ρατσιστικό μίσος, από ορισμένους που στη συνέχεια έτρεχαν πίσω του για να βγάλουν μια φωτογραφία. Απέδειξε ότι όταν αγκαλιάζεις έναν άνθρωπο  και πόσο μάλλον ένα παιδί που κάποτε περπάτησε ξυπόλυτος για να βρει ένα καλύτερο αύριο, τότε ναι αυτός μπορεί να πραγματοποιεί τα όνειρα άλλων παιδιών. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr