Χρυσό μετάλλιο στην ολυμπιακή εγκατάλειψη: Αθήνα 2004 – Ρίο 2016

Ρεπορτάζ: Νίκος Παπαδογιάννης, Σάββας Λιβάνιος – Documento

Ο σκύλος έχει εκπαιδευτεί να παίρνει στο κυνήγι τους μπάτσους, διότι το σπιτάκι του Ροντρίγκο είναι γεμάτο με κλοπιμαία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τουλάχιστον 8.000 από τα καθίσματα που κόσμησαν τις κερκίδες του εμβληματικού Μαρακανά έκαναν φτερά μαζί με τηλεοράσεις, πυροσβεστήρες και ό,τι άλλο μπορούσε να μετακινηθεί όταν το στάδιο έμεινε στο έλεος των κλεφτών. Εξαφανίστηκε ακόμη και το περίτεχνο μπρούντζινο άγαλμα του δημοσιογράφου Μάριο Φίλιο, «νονού» του σταδίου. Τα παράθυρα είναι θρυμματισμένα, τα καλώδια κομμένα, οι αίθουσες λεηλατημένες, το χορτάρι βορά για τα σκουλήκια. Στο τέλος του Γενάρη, η τοπική επιχείρηση ηλεκτρισμού έκοψε το ρεύμα, αφού οι απλήρωτοι λογαριασμοί πλησιάζουν το 1 εκατ. δολάρια. «Φοβόμαστε ότι θα καταρρεύσει ακόμη και η στέγη αν δεν υπάρξει μέριμνα. Η μόνη λύση είναι να αναλάβει τη διαχείριση του σταδίου η πολιτεία» απαιτεί η εταιρεία που το κατασκεύασε. Βρε κάτι μας θυμίζουν όλα αυτά…

Δεν είναι μοναχά το Μαρακανά έρμαιο των διαρρηκτών και των στοιχείων της φύσης. Μόλις έξι μήνες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, σχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις που φιλοξένησαν τους κορυφαίους αθλητές του πλανήτη ρημάζουν. Η μοναδική που χρησιμοποιήθηκε έκτοτε για αγώνες ήταν το γήπεδο του τένις, όπου έγινε ένα τουρνουά… μπιτς βόλεϊ, με αποτέλεσμα να καταστραφεί το τερέν από την άμμο. Το ολυμπιακό σύμπλεγμα Ντεόντορο, που στέγασε μια σειρά από ολυμπιακά αθλήματα (ιππασία, ράγκμπι, χόκεϊ κ.ά.), παραμένει κλειδαμπαρωμένο προς αναζήτηση επενδυτών που θα το μετατρέψουν σε πάρκο αναψυχής. Πώς λέμε… Ελληνικό;

Το ποδηλατοδρόμιο, τα κλειστά γυμναστήρια και το κέντρο αντισφαίρισης πέρασαν στα χέρια του κράτους, αφού ουδείς ενδιαφέρεται να τα αξιοποιήσει. Το γήπεδο του γκολφ έχει ερημώσει. Οι πισίνες δεν είναι παρά κρατήρες γεμάτοι με βρόμικο στάσιμο νερό. Το Ολυμπιακό Χωριό προοριζόταν για ένταξη στον οικιστικό ιστό, αλλά το αντίτιμο των σπιτιών είναι απαγορευτικό για το βαλάντιο του μέσου Βραζιλιάνου. Το πιθανότερο είναι οι κατοικίες να καταλήξουν στα χέρια του στρατού και του ναυτικού. Τα 800 τετραγωνικά του χιλιόμετρα στέγαζαν μια από τις μεγαλύτερες σε έκταση φαβέλες προτού το ολυμπιακό όραμα εκτοπίσει κακήν κακώς τους πάμφτωχους κατοίκους. «Ενας νέος κόσμος» ήταν το σλόγκαν των Αγώνων. Νέος, αλλά όχι απαραιτήτως καλύτερος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο documentonews.gr