Ξημερώματα, δίνεις (;) δικαιώματα

Εάν θέλω να είμαι ρεαλίστρια, οφείλω να παραδεχθώ πώς οποιοδήποτε αναγνωρισμένο και νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα αποτελεί προϊόν ανοχής και τις περισσότερες φορές οικονομικής ωφέλειας. Οποιαδήποτε σημαίνουσα ιστορικά πρόοδος για κατοχύρωση δικαιωμάτων που αφορούν συγκεκριμένη ομάδα, πάντα συνοδεύεται από αντιδράσεις όσο φαινομενικά απλή και αυτονόητη ενδεχομένως να φαντάζει. 

Μιλάμε λοιπόν για γενιές δικαιωμάτων και προσπαθούμε διαχρονικά να εντοπίζουμε τα κύματα των διεκδικήσεων καθώς και τα κίνητρα για αυτές. Αυτό που δυστυχώς επιλέγουμε να μη συζητάμε ευρέως είναι πως οι περιορισμοί που καθίστανται απαιτητοί για ένα δικαίωμα πολλές φορές διασαλεύουν και τα συγγενή αυτού χωρίς να το αναγνωρίζουμε με μεγάλη ευκολία. Εξηγούμαι, κακουργηματικά απλά:

Υπάρχει γενική επιταγή για ίση αντιμετώπιση όλων μας ανεξάρτητα, μεταξύ άλλων, από τις επιλογές του ιδιωτικού μας βίου. Ωστόσο, επειδή επιλέγουμε να ποινικοποιούμε τυχόν διαφορετικές από τις συνηθισμένες σε εμάς μορφές αγάπης, συμβίωσης κλπ. επιλέγουμε εμφατικά τον περιορισμό οποιασδήποτε κατάστασης δεν καθίσταται άμεσα αντιληπτή είτε σε ευρύ σύνολό ή σε ομάδες που εκφράζουν έντονα αντιρρήσεις. Σε αυτό το σημείο, η Πολιτεία θεωρητικά επεμβαίνει και εξηγεί γιατί η πραγματική ισότητα σε καθημερινό επίπεδο ευνοεί πολλαπλά και πολλαπλούς εξ’ ημών. 

Όσο όμως αυτό δε συμβαίνει και εννοώ τη σιωπή της Πολιτείας προς οργανωμένες εκστρατείες προώθησης πολιτικής, τόσο αυξάνεται η ανοχή προς την παραβίαση ρυθμίσεων. Βέβαια, όταν μια γυναικοκτονία με θύμα διεμφυλική γυναίκα δεν αγγίζει τα μονόστηλα των ειδήσεων και αυτό δεν συγκινεί τους ιθύνοντες δε θα έπρεπε να περιμένω συγκλονιστικές εξελίξεις…

Πράγματι, δεδομένης της αναπροσαρμογής προτεραιοτήτων και αναγκών που προκάλεσε η πανδημία το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης ίσως να μην είναι τόσο αυξημένο όσο θα το περίμενε ενδεχομένως κάποιος. Όμως, αυτό είναι το πρόσφορο έδαφος για την παγίωση εφιαλτικών συμπεριφορών και μισαλλόδοξου λόγου που διεκδικεί μονίμως μερίδιο από το φόβο της περιόδου αυτής.

Έχοντας πει αυτά, διαβάζω πάντα με έκπληξη τις χειρουργικής ακρίβειας και άνευρες σχετικά δηλώσεις, ενέργειες σχετικά με παγίωση ενός χρόνιου αιτήματος που δεν είναι άλλο από την ίση αντιμετώπιση χωρίς καμία διάκριση. Διαχρονικά, δεν έχω δει επικοινωνιακή πολιτική επεξήγησης βασικών ζητημάτων που ενδεχομένως να μείωναν την κοινωνική αναταραχή που προκαλεί το κάθε βήμα προόδου. Εάν θεωρείται ότι στις αρχές του επιτελικού κράτους δε χρειάζεται επεξήγηση, επίρρωση και αιτιολόγηση εκάστης ενέργειας τότε να μην απορούμε για πλήθος πολιτικών. Αντίστοιχα και ο Σύριζα-ΠΣ που στη ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντα θεωρεί ότι επιτρέπεται η κίνηση του κάβουρα με τις πέρλες. Εφόσον άγγιξε το ζήτημα αλλαγής φύλου, και μπράβο του, ποιος ο λόγος περαιτέρω ενασχόλησης;

Η ανακοίνωση, λοιπόν, περί κατάργησης ερώτησης σχετικά με ομοφυλοφιλικές σχέσεις πριν μία από τις ευγενέστερες πράξεις αλληλεγγύης όπως είναι η αιμοδοσία προκάλεσε αναίτιες αντιδράσεις.

Αντιρρήσεις, αμφισβήτηση, άρνηση ψύχραιμης θεώρησης του ζητήματος και άλλα στοιχεία συμπεριφοράς καθόλου τιμητικής που όμως μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην απουσία πληροφόρησης από τον αρμόδιο φορέα, δηλαδή το Υπουργείο Υγείας. Υπογράφονται σε τακτική βάση μνημόνια συνεργασίας για τόσα ζητήματα, σε περίπτωση που υπαγορεύεται εδώ και καιρό από ομάδες εργασίας καθώς και το πόρισμα της Εθνικής Επιτροπής για την Ισότητα έγινε η έκπτωση; Θα έλεγε κανείς ότι είναι μία «κενή» ουσίας και δυναμικής υπογραφή καθώς η προστασία ενός δικαιώματος πολλώ δε μάλλον μιας συνταγματικά κατοχυρωμένης αξίωσης λογίζεται ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Ποιος ξέρει, μπορεί να προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε τον Καραμανλή του 1989 όταν στις 11 Ιανουαρίου δήλωσε ότι η χώρα έχει μεταβληθεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο.

Το μέλλον, προδιαγράφεται έντονο και αναμενόμενο πλήθους αντιδράσεων. Ελπίζω πως τουλάχιστον κάποιο μέλος κάποιας κυβέρνησης θα κατανοήσει ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού το οποίο όμως επανεξετάζεται σε τακτική βάση με συμπαρομαρτούντα των καιρών κριτήρια. Με άλλα λόγια, η διαχρονικότητα μίας ρύθμισης κρίνεται και από την προστασία της σε δυνητικές παραβιάσεις με δυναμική θεμελίωση από την αρχή. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr