Ξανά στο δικαστήριο η υπόθεση του Μάριου Παπαγεωργίου: "Πείτε μου που βρίσκονται τα κόκαλα του παιδιού μου"

Η δευτεροβάθμια δίκη για την υπόθεση του φοιτητή, η σορός του οποίου δεν έχει βρεθεί, ξεκίνησε σήμερα με την πρόεδρο να παροτρύνει τους παρόντες κατηγορούμενους να αλλάξουν την υπερασπιστική τους γραμμή και να πουν τι ακριβώς έγινε με τον 26χρονο. «Ακολουθήσατε μια γραμμή στο πρωτόδικο δικαστήριο και ήταν καταδικαστική. Έχετε άλλη μια ευκαιρία να μιλήσετε, ίσως είναι η τελευταία. Η αλήθεια είναι πάντα λυτρωτική για όλους» είπε χαρακτηριστικά η πρόεδρος.

Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση της μητέρας του 26χρονου Βαρβάρας Θεοδωράκη η οποία αναφέρθηκε λεπτομερώς σε όσα ακολούθησαν του τηλεφωνήματος των απαγωγέων λίγες ώρες μετά την εξαφάνιση του παιδιού της. Η γυναίκα κλαίγοντας υποστήριξε ότι ο 73χρονος, που εμφανιζόταν ως άνθρωπος μυστικών υπηρεσιών με υψηλές γνωριμίες, ήταν αυτός, όπως και η σύζυγος του, που οργάνωσαν τα πάντα για να πάρουν χρήματα και την απέτρεπαν να ειδοποιήσει τις αρχές.

Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε η μητέρα του Μάριου, η οποία πολλές φορές ξεσπούσε σε κλάματα: «Στον μόνο που είχα εμπιστοσύνη ήταν ο δολοφόνος… Θεωρούσα ότι έχω ειδοποιήσει την αστυνομία ειδοποιώντας το δολοφόνο«.

Σήμερα, όπως ανέφερε, θεωρεί πως ο γιος της δολοφονήθηκε από την πρώτη ημέρα της απαγωγής του. «Πιστεύω ότι έβαλαν το παιδί νεκρό στο πορτ μπαγκάζ… Ζητούσα να του μιλήσω και μου έλεγαν «είναι μακριά». Με πίεζαν να μαζέψω τα χρήματα. Ήξεραν την περιουσιακή μου κατάσταση…» ανέφερε και ζήτησε για μία ακόμα φορά από τους κατηγορουμένους να της πουν που βρίσκεται. «Να μου πείτε, σας παρακαλώ, που βρίσκονται τα κόκαλα του παιδιού μου, να πηγαίνω να του μιλάω…» είπε απευθυνόμενη στους δικαστές κλαίγοντας σπαρακτικά.

Και όταν κλήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις της εισαγγελέως και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον 73χρονο κατηγορούμενο που καθόταν σε διπλανό εδώλιο έστρεψε το πρόσωπο της στην άλλη πλευρά. «Δεν θέλω να βλέπω τον αλήτη, το φονιά… Εγώ φταίω για όλα. Του είχα πει τα πάντα για την περιουσία μας».

Η μητέρα του Μάριου περιέγραψε πως οι άνθρωποι που θεωρούσε δεύτερη οικογένεια, ο 73χρονος «εγκέφαλος», η σύζυγος του και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι, οργάνωσαν τη δολοφονία και την απαγωγή του γιου της.

«Το παιδί μου το δολοφόνησε με τα ίδια του τα χέρια… Είχα δυο οχιές μέσα στο σπίτι μου και έσκαψαν το λάκκο του παιδιού μου. Φάγανε το παιδάκι μου, δολοφόνοι, αλήτες…». Στο πλευρό της συγγενείς και φίλοι οι οποίοι κρατώντας φωτογραφίες του Μάριου γέμισαν ασφυκτικά τη δικαστική αίθουσα.

Ο Μάριος Παπαγεωργίου χάθηκε στις 9 Αυγούστου του 2012 οπότε είχε αναχωρήσει με το αυτοκίνητό του από το Διακοφτό Αχαΐας, όπου βρισκόταν με τη μητέρα του για διακοπές, για το Αίγιο. Ξημερώματα της 10ης Αυγούστου, η μητέρα του Μάριου δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από αγνώστους που της ζητούσαν 620.000 ευρώ ως λύτρα, προκειμένου να απελευθερώσουν το παιδί της. Στην υπόθεση ενεπλάκη ένας 73χρονος οικογενειακός φίλος, ο οποίος έπεισε την μητέρα να μην ειδοποιήσει αμέσως τις αρχές αναλαμβάνοντας εκείνος να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να βρεθεί ο 26χρονος. Στην πορεία ωστόσο αποδείχθηκε πως ο 73χρονος ήταν «εγκέφαλος» της όλης υπόθεσης.

Σε πρώτο βαθμό ο 73χρονος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και επιπλέον 23χρόνια κάθειρξη για ανθρωποκτονία, αρπαγή, σύσταση συμμορίας και απόπειρα εκβίασης. Κατηγορούμενη στην υπόθεση είναι και η σύζυγος του η οποία έχει καταδικαστεί σε 18 έτη κάθειρξη για αρπαγή, απλή συνεργεία σε απόπειρα εκβίασης και συμμορία. Στην δίκη είναι κατηγορούμενοι επίσης άλλα πέντε πρόσωπα που έχουν καταδικαστεί σε ποινές κάθειρξης έως έξι ετών.