Βρήκαμε παπά, ας θάψουμε τον Γαβαλά

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Τελικώς φαίνεται ότι το ελληνικό κράτος, όταν δεν έχει τι να κάνει, περνάει χειροπέδες στον Λάκη Γαβαλά. Τον παραδίνει στα νύχια της δημοσιότητας και έτσι προσφέρει, θέλοντας ή μη -διαλέγετε και παίρνετε- θέαμα σε ένα κοινό από το οποίο αφαιρεί τον άρτο. Έτσι επίσης φαντάζεται ότι αποδεικνύει στον εαυτό του και στον Σόιμπλε ότι κυνηγάει όσους χρωστούν στο δημόσιο, ότι σκίζει και μοδάτα εσώρουχα για να τιμωρήσει τους μεγάλους φοροφυγάδες, και ότι δεν σηκώνει μύγα στο συνολάκι του όταν πρόκειται να επιβάλει το νόμο.

Είναι όμως σοβαρά πράγματα συντεταγμένης πολιτείας αυτά; Να τραβολογάνε έναν άνθρωπο μια μέσα, μια έξω, ύστερα πάλι μέσα, σε αστυνομικά τμήματα και φυλακές, σε μια περιπέτεια χωρίς αρχή και χωρίς τέλος; Δίνει έτσι το ελληνικό κράτος την εικόνα ευνομούμενη πολιτείας, ή την εικόνα μιας κραυγαλέας μιζέριας, που όταν βρίσκει παπά θάβει τον Γαβαλά; Και δεν καταλαβαίνουν ούτε το απλό, ότι μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, το πανελλήνιο, με εξαίρεση τους αδιόρθωτους κυνηγούς κεφαλών, βαρέθηκε και μπούχτισε μ’ αυτό τον αέναο διωγμό;

Έχει λεφτά ο πρώην επιτυχημένος σχεδιαστής μόδας και δεν πληρώνει; Όχι λένε όλοι οι αρμόδιοι, έχει πέσει έξω με την κρίση, κι έχει μόνο κάποια ακίνητα που δηλώνει ότι είναι έτοιμος να μεταβιβάσει στο δημόσιο έναντι των χρεών του. Έχει μήπως κάποια επιχείρηση που γεννάει χρυσά αυγά για τον ίδιο και για την εφορία; Όχι λέει ο ίδιος και συμφωνούν ακόμα και οι διώκτες του -το μόνο που έχει είναι χρέη και ατέλειωτη διάθεση να ζήσει όπως θέλει τη ζωή του. Υπάρχει μήπως κάποια προοπτική να αποκτήσει εισοδήματα κάνοντας μπίζνες με έδρα τον Κορυδαλλό κι έτσι να αρχίσει να αποπληρώνει τα χρέη του; Όχι φυσικά, από τον Κορυδαλλό κερδίζουν χρήμα άλλου είδους νονοί και όχι οι διάσημοι της μόδας.

Τι μένει; Άδεια ταμεία και άδειες ψυχές. Η άδεια ψυχή του ελληνικού δημοσίου, που ανάμεσα σε χιλιάδες μεγάλους μπαταχτσήδες επιλέγει να τρέχει πίσω από τον Γαβαλά για λόγου επικοινωνιακούς, ίσως και υπογείως ρατσιστικούς. Και οι άδειες ψυχές ενός ακροατηρίου πρόθυμου να χαχανίσει με τα πάθη του Γαβαλά, να χλευάσει τον τρόπο που ντύνεται, φέρεται, τρώει και κοιμάται, να χαρεί που ο πλούσιος φτώχυνε, να διασκεδάσει με τις χειροπέδες στα χέρια ενός διάσημου και να βγάλει κάθε είδους απωθημένα -καλά να πάθει η αδελφή!

Δεν είναι μακράν καλύτερος απ’ όλους αυτούς τους θεσμικούς και κομπλεξικούς ο Λάκης;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr