«Η ΝΔ παρέλαβε μια οικονομία εκτός μνημονίων, με ρυθμισμένο το χρέος, με ανάπτυξη για 12 συνεχόμενα τρίμηνα, με την ανεργία να μειώνεται κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες και με 37 δισ. ευρώ απόθεμα στα δημόσια ταμεία. Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά, κατάφερε να γυρίσει τη χώρα σε χρόνο-ρεκόρ ξανά πίσω στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων» τονίζει μέσα από ανάρτησή του ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε μήνυμά του που περιλαμβάνει και σχετικό γράφημα αναφέρει αναλυτικά:
«Η ΝΔ παρέλαβε μια οικονομία εκτός μνημονίων, με ρυθμισμένο το χρέος, με ανάπτυξη για 12 συνεχόμενα τρίμηνα, με την ανεργία να μειώνεται κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες και με 37 δισ. ευρώ απόθεμα στα δημόσια ταμεία.
Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά, κατάφερε να γυρίσει τη χώρα σε χρόνο-ρεκόρ ξανά πίσω στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων.
Η οικονομία μπήκε σε ύφεση από τον Οκτώβρη του 2019, δηλαδή πριν την πανδημία και σήμερα η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός μας χτυπούν ξανά απειλητικά την πόρτα.
Επειδή όμως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, ας δούμε λίγο τι ακριβώς έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία των πολιτών από τη φτώχεια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε πρωτόγνωρες συνθήκες μνημονιακής εποπτείας, πέτυχε τη μείωση του ποσοστού φτώχειας για το 2018 στο ιστορικό χαμηλό του 17,9%.
Ακόμα και την εποχή της μεγάλης ανάπτυξης και των Ολυμπιακών Αγώνων, το 2005, το ποσοστό ήταν σχεδόν στο 20%.
Σήμερα πολύ φοβάμαι ότι η εικόνα της χώρας αρχίζει να μοιάζει με την περίοδο πριν από το 2015.
Και αυτό διότι η χώρα έχει ένα Πρωθυπουργό που αντί να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και να δώσει λύσεις, επιλέγει να υποτιμά τη νοημοσύνη των Ελλήνων, μιλώντας για «αέρα αισιοδοξίας» στην οικονομία.
Στην πραγματική ζωή, που απέχει έτη φωτός από τη φούσκα του κ. Μητσοτάκη, είναι επείγουσα ανάγκη να ενισχυθούν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται αποκλεισμένες από χρηματοδότηση, να στηριχθούν οι εργαζόμενοι που σήμερα εξωθούνται στο να επιλέξουν ανάμεσα στην ανεργία ή στη μείωση του μισθού τους και να απλωθεί ένα δίχτυ προστασίας για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που σήμερα, ξανά, βρίσκονται στο περιθώριο»
