"Τσελεμεντές" εκτελέσεων με μαχαίρι από το Ισλαμικό Κράτος

Το περιοδικό των τζιχαντιστών αναφέρει χαρακτηριστικά «Όταν κανείς σκέφτεται τις τρομοκρατικές επιχειρήσεις, ένας ωκεανός σκέψεων κατακλύζει το μυαλό, με αποτέλεσμα να θολώνει η κρίση για την τελική απόφαση. […] Δεν χρειάζεται κανείς να έχει στρατιωτική εκπαίδευση ή να είναι ειδικός στις πολεμικές τέχνες, ή να έχει στην κατοχή του ένα πιστόλι ή ένα τουφέκι, ώστε να εξαπολύσει επίθεση ή να σκοτώσει και να τραυματίσει αρκετούς άπιστους και να τρομοκρατήσει μία ολόκληρη χώρα. Μία απλή λύση, ένας βασικός σχεδιασμός και η εξάρτηση στον Αλλάχ για επιτυχία, αρκούν για έναν μόνο μουτζαχεντίν να φέρει ανείπωτη δυστυχία στους εχθρούς του Αλλάχ», αναφέρει το περιοδικό των τζιχαντιστών.

Ειδικός λόγος γίνεται για τα είδη μαχαιριού που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους για να δολοφονήσουν τα θύματά τους. Το περιοδικό μάλιστα καλεί τους οπαδούς του «να τσακίσουν το λαιμό των άπιστων με σπαθιά, να κόψουν τα άκρα τους και να τρυπήσουν τη σάρκα εκείνων που αντιστέκονται στο Ισλάμ».

Σε άλλο σημείο το Rumiyah δίνει οδηγίες για το τι να προσέξει κανείς σε ένα μαχαίρι. «Όταν κάποιος επιλέγει ένα μαχαίρι, πρέπει να εστιάσει στο πόσο κοφτερό είναι. Στη συνέχεια πρέπει να αναλογιστεί την ανθεκτικότητα της λαβής και της λάμας και να αναζητήσει το ιδανικό μέγεθος για τη δουλειά. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλο, γιατί δεν είναι εύκολο να κρυφτεί, ούτε θα είναι εύκολο να το κρατήσει κανείς, με κίνδυνο να αφοπλιστεί» γράφει συγκεκριμένα.

Στη συνέχεια εξηγεί πως θα αναζητήσουν τα θύματά τους και περιγράφει ποια είναι τα πιο ιδανικά, ενώ συμβουλεύει πριν την επίθεση να έχουν μαζί τους ένα μπαστούνι για να ακινητοποιήσουν άμεσα χτυπώντας όποιον βρεθεί μπροστά τους και έπειτα να τον σκοτώσουν: «Ένας μεθυσμένος άπιστος σε έναν ήσυχο δρόμο ενώ επιστρέφει το βράδυ στο σπίτι του, ή κάποιος που περπατά μόνος σε ένα δημόσιο χώρο, σε μία δασώδη περιοχή ή κάποιος σε ένα σοκάκι, ή ακόμα και κάποιος που κάνει έναν ήσυχο περίπατο σε μία ήρεμη γειτονιά».

Τέλος, το περιοδικό τονίζει ότι μετά τη δολοφονία ο δράστης οφείλει οπωσδήποτε να αφήσει κάποιο στοιχείο το οποίο να συνδέει την πράξη με το Ισλαμικό Κράτος.