Το αριστουργηματικό «Φάργκο» επέστρεψε στα σινεμά

Η κεντρική ιδέα του σεναρίου της δημοφιλέστερης ταινίας των αδελφών Κοέν βασίζεται στο σήμα κατατεθέν του σινεμά τους: ένα αποτυχημένο έγκλημα που στραβώνει άσχημα. Το «Φάργκο» ήταν η έκτη ταινία τους και γυρίστηκε σε μια εποχή που το δίδυμο ήταν πλέον καταξιωμένο (Χρυσός Φοίνικας αλλά και πρώτες οσκαρικές υποψηφιότητες με το νουάρ του 1991 «Μπάρτον Φινκ») και μπορούσε να ρισκάρει σε πιο επικίνδυνα και απαιτητικά πεδία.

Η ιστορία του φιλμ τοποθετείται στο άγνωστο ακόμη και για αρκετούς αμερικανούς Φάργκο που βρίσκεται στα σύνορα Βόρειας Ντακότα και Μινεσότα, στη μέση του πουθενά και λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από τη γενέθλια πόλη των Κοέν, τη Μινεάπολη. Εκεί ο Τζέρι, ένας κακομοίρης και άτυχος πωλητής αυτοκινήτων προσλαμβάνει δύο εγκληματίες για να απαγάγουν τη γυναίκα του ώστε να αποσπάσει λύτρα από τον πλούσιο πεθερό του.

Μετά από τα credits της αρχής, οι Κοέν σε σημείωμα τους προς τον θεατή αναφέρουν: «Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε αυτή την ταινία έλαβαν χώρα στη Μινεσότα το 1987. Κατόπιν αιτήματος των επιζώντων, τα ονόματα έχουν αλλάξει. Από σεβασμό προς τους νεκρούς, τα υπόλοιπα γεγονότα παρουσιάζονται όπως ακριβώς συνέβησαν». Πρόκειται για μια ακόμη παραπλανητική φάρσα των Κοέν καθώς τίποτα από όσα δείχνουν στην περιπέτεια του άθλιου πωλητή και των δύο κρετίνων δολοφόνων δεν συνέβη πραγματικά. Πάντως μετά από αρκετά χρόνια παραδέχτηκαν πως αυτή τελικά ήταν η μισή αλήθεια, καθώς εμπνεύστηκαν την ιστορία του «Φάργκο» από ένα όντως αυθεντικό γεγονός που συνέβη στο Κονέκτικατ τον Νοέμβριο του 1986. Τότε η δανέζα αεροσυνοδός Χελ Κραφτς δολοφονήθηκε από τον πιλότο σύζυγό της Ρίτσαρντ, ο οποίος ξεφορτώθηκε το πτώμα μέσω θρυμματιστή ξυλείας.

Γυρίσματα με εμπόδια λόγω καιρού

Στο φιλμ η ιστορία αποδίδεται μέσα από την οπτική μιας ακατάβλητης και πανέξυπνης εγκύου αστυνομικού (η Φράνσις Μακ Ντόρτμαντ, σύζυγος του Τζόελ και σταθερή συνεργάτιδα του διδύμου από την αρχή, κέρδισε το ένα από τα δύο όσκαρ της ταινίας- το άλλο ήταν για το πρωτότυπο σενάριο) που καλείται να διερευνήσει την υπόθεση. Ωστόσο, τα πράγματα ξεφεύγουν γρήγορα πέρα από κάθε έλεγχο, καθώς οι απαγωγείς διαπράττουν μια σειρά άγριων δολοφονιών και το πεσιμιστικό, παράλογο ύφος της ιστορίας σοκάρει στον τρόπο με τον οποίο δένει με την οικεία καθημερινότητα.

Καταλύτης για το φιλμ είναι πάντως ο Γουίλιαμ Μέισι που υποδύεται τον φιλόδοξο συζυγοκτόνο ο οποίος πίεσε αρκετά τους δημιουργούς για να του δώσουν το ρόλο λέγοντάς τους πως αν δεν το κάνουν «απλώς θα γαμή… την ίδια τους την ταινία κι αυτό δεν μπορεί να τους το επιτρέψει να το κάνουν»! Το εκκεντρικό χιούμορ των Κοέν οργιάζει απαλύνοντας αρκετά το νοσηρό κλίμα και η ευστροφία με την οποία ανατρέπουν τις συμβάσεις του είδους μετατρέπουν το φιλμ σε μια αξέχαστη εμπειρία θέασης.

Η παραγωγή του φιλμ δεν κύλησε χωρίς εκπλήξεις για τους Κοέν που παρότι κινήθηκαν σε χαμηλά κόστη (6 εκατομμύρια δολάρια) αντιμετώπισαν προβληματάκια κυρίως λόγω των τερτιπιών του καιρού. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στις 25 Ιανουαρίου 1995 στην γενέτειρα τους St. Paul στη Μινεάπολη. Στις 9 Μαρτίου, λόγω του ασυνήθιστα ήπιου καιρού στην περιοχή εκείνη την χρονιά, το συνεργείο μετακινήθηκε στο Χάλοκ της Μινεσότα προς ανεύρεση σφοδρότερων καιρικών συνθηκών, που ήταν πιο κατάλληλες για την ανάγκες της ταινίας, ενώ σε ορισμένες σκηνές, χρησιμοποιήθηκε τεχνητό χιόνι. Παρά τον τίτλο της ταινίας, καμία σκηνή δεν γυρίστηκε στο πραγματικό Φάργκο, το οποίο που δεν τους έκανε το χατίρι να χιονίσει την εποχή των γυρισμάτων όπως υπολόγιζαν.

Φανατικοί του Κιούμπρικ

Οι Κοέν πάντως δεν έχασαν στιγμή το κέφι και την αισιοδοξία τους, κάνοντας σε αρκετές σκηνές τα δικά τους private jokes που συνδυάστηκαν με τις σινεφίλ αναφορές γύρω από τον αγαπημένο τους Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Έτσι η σκηνή που ο Στιβ Μπουσέμι λέει πως βρίσκεται στην πόλη για “just a little of the ol’ in-and-out” είναι ένα κλείσιμο ματιού στο «Κουρδιστό πορτοκάλι» (η ίδια φράση ακούγεται από τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας του 1971) ενώ οι αναφορές στο σύμπαν του Κιούμπρικ τονίζονται περαιτέρω όταν οι δύο δολοφόνοι οδηγούν έξω από τη Μινεάπολη και ακούγεται στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου το τραγούδι «These Boots are Made for Walkin» που είχε χρησιμοποιήσει ο αξεπέραστος δημιουργός στο «Full Metal Jacket» το 1987. Τέλος, μερικά πλάνα κατά τη διάρκεια της απαγωγής, όπως το σπάσιμο της πόρτας, αποτελούν φόρο τιμής στη θρυλική «Λάμψη» του 1980.