Τι θα πράξει το ΚΚΕ απέναντι στην πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για νέες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό;

Τώρα όμως που εξαπάτησε πολλούς υφαρπάζοντας την ψήφο τους για να γίνει κυβέρνηση, ποιεί την νήσσαν και για τις αυξήσεις μισθών (όπως και για τόσα άλλα προεκλογικά της φούμαρα και συνειδητά ψεύδη: η 13η σύνταξη που καταργήθηκε από τη ΝΔ, εν γένει μείωση των συντάξεων, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, κλπ, κλπ.).

Για την ακρίβεια, τις έχει αρνηθεί με επίσημες δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών (Χρήστος Σταϊκούρας, κ.ά.) ότι «αυξήσεις γιοκ» για τουλάχιστον μια 3ετία, καθότι – λέει – τις έδωσε μαζεμένες προκαταβολικά ο ΣΥΡΙΖΑ τον Φλεβάρη του 2019 με την αύξηση 11%. Ναι, τότε που 600.000 εργαζόμενοι είδαν τους μισθούς τους να αυξάνονται στα 650 ευρώ τον μήνα, ενώ ακόμη 280.000 είδαν έμμεσες αυξήσεις λόγω της αύξησης των επιδομάτων που υπολογίζονται βάσει του κατώτατου μισθού. Επίσης, 65.000 νέοι εργαζόμενοι είδαν μηνιαίες αυξήσεις ως και 27% εξαιτίας της κατάργησης του υποκατώτατου.

Έρχεται, λοιπόν, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και καταθέτει πρόταση νόμου για νέα αύξηση του κατώτατου μισθού. Συγκεκριμένα, προτείνει νέα αύξηση 7,5% το 2020, με την οποία 800.000 εργαζόμενοι θα δουν τους μισθούς τους να ανεβαίνουν στα 698 ευρώ μηνιαίως (48 ευρώ αύξηση), ενώ ακόμη 280.000 εργαζόμενοι θα δουν εκ νέου έμμεσες αυξήσεις λόγω της αύξησης των επιδομάτων. Αντίστοιχα, με την ίδια πρόταση νόμου για επιπλέον αύξηση 7,5% το 2021, 800.000 εργαζόμενοι θα δουν αυξήσεις 53 ευρώ με τον μηνιαίο μισθό τους να διαμορφώνεται στα 751 ευρώ, ενώ αντίστοιχες αυξήσεις θα δουν και 280.000 εργαζόμενοι λόγω της περαιτέρω αύξησης των επιδομάτων.

Επιπλέον, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει το να τεθεί ξανά σε ισχύ καθολικά το επίδομα γάμου. Επίσης, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει επιστροφή της αρμοδιότητας καθορισμού του κατώτατου μισθού στους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους μέσω εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας από 1.1.2022.

Και καλά, οι νεοφιλελέ και λοιπές ακροδεξιές δυνάμεις της ΝΔ, προφανώς και ζορίζονται να υπερψηφίσουν μισθολογικές αυξήσεις. Αλλα συμφέροντα εξυπηρετούν και, άλλωστε, αν είχαν τέτοια πρόθεση/διάθεση θα κατέθεταν οι ίδιοι σχετική πρόταση νόμου…

Το ερώτημα είναι τι θα πράξει απέναντι στην πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ που διατυμπανίζει (διαχρονικά και σ’ όλους τους τόνους) ότι αποτελεί το καθαρόαιμο κόμμα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων. Θα συνταχθεί/υπερψηφίσει την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για τις εν λόγω μισθολογικές αυξήσεις ή θα σφυρίξει κλέφτικα με διάφορα άλλοθι του τύπου ότι «είναι μικρές», ότι «πρόκειται για οπορτουνιστική στάχτη στα μάτια του προλεταριάτου», κλπ.;

Εν προκειμένω, αξίζει να υπενθυμιστεί ότι, επί κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα και με τη μνημονιακή μέγγενη ακόμη καλά σφιγμένη, για να στριμώξει τάχα τον (ξε)πουλημένο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ κατέθετε και επανακατέθετε (Φλεβάρης 2015, Μάρτης 2016, Απρίλης 2016, Οκτώβρης 2016, κ.ο.κ.) πρόταση νόμου για επαναφορά/αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 586 στα προ μνημονίου 751 ευρώ. Μάλιστα! Μόνο που μέχρι τότε το ίδιο το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ προσδιόριζε το όριο αξιοπρεπούς κατώτερου μισθού (και σύνταξης) στα 1400-1500 ευρώ, ξιφουλκώντας κατά του ρεφορμιστικού ΣΥΡΙΖΑ που αντικειμενικά (ή, γιατί όχι, και συνειδητά) παίζει το παιχνίδι των μονοπωλιακών ομίλων, του κεφαλαίου και της πολιτικής ελίτ που μεριμνά για τα καλά και συμφέροντα της πλουτοκρατίας!

Τώρα όμως, με κυβέρνηση Μητσοτάκη εδώ και 7 μήνες πλέον, ούτε φωνή ούτε ακρόαση οι σύντροφοι… Ας είναι. Ιδού, λοιπόν, η ευκαιρία και πεδίον δόξης (και δράσης) λαμπρόν για το ΚΚΕ: Να αγωνιστεί διεκδικώντας και υπερψηφίζοντας στη Βουλή μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ την πρόταση της νυν αξιωματικής αντιπολίτευσης που επαναφέρει – έστω και δε δύο δόσεις (2020 & 2021) – τον κατώτατο μισθό στα προ μνημονίου 751 ευρώ. Ιδού η Ρόδος, ιδού και η Βουλή…

Ειδάλλως, ευλόγως μπορεί κανείς να σχολιάσει για την ηγετική ομάδα του «Περισσού», ότι όλη αυτή η γαλαντόμα και ανέξοδη μικροκομματική πλειοδοσία που επιδείκνυε απλόχερα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλώς ταρζανιές και τσάμπα μαγκιές ελέω του πολιτικά άσπονδου αριστερού αντιπάλου…

Εκτός κι αν και το ΚΚΕ ενστερνίζεται το περιβόητο απόφθεγμα (βλ. «ΤΑ ΝΕΑ», 27 Δεκεμβρίου 2019) του Γιάννη Πρετεντέρη: «Διότι τι υποσχέθηκε βασικά ο Μητσοτάκης; Να διώξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τι έκανε ο Μητσοτάκης; Εδιωξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν ψήφισε τον Μητσοτάκη για την αύξηση του κατώτατου μισθού ή για πλουσιότερο κοινωνικό μέρισμα…»!!! Οπότε, πάσο σύντροφοι…

Αφήστε που, υπάρχει κι άλλο σοβαρό θέμα (ταχτικής και στρατηγικής) κατά την τρέχουσα αντίληψη και πρακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ – έστω κι αν δεν έχουμε τώρα κυβέρνηση του «επάρατου… ψηφολέκτη αριστερών» ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι η εν λόγω πρακτική; Οτι το ΚΚΕ δεν λερώνει τα χέρια του για να καλυτερέψουν, έστω και λίγο, οι ζωές των πολλών εντός του αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος…

Γιατί; Μα επειδή – ισχυρίζονται – δεν πρόκειται για διεκδικήσεις επαναστατημένων μαζών, αλλά για οπορτουνιστική στάχτη στα μάτια του προλεταριάτου. Επί της ουσίας όμως, επειδή, στον βαθμό που πρακτικά και χειροπιαστά ασκείται σταδιακά μια όσο γίνεται φιλολαϊκή πολιτική υπέρ των πολλών και δη των πιο φτωχών και αδύναμων, αποδομείται εκ θεμελίων η βασική ΚΚΕδικη θεωρία ότι τίποτε δεν αλλάζει στον καπιταλισμό και άρα πρέπει οι λαϊκές μάζες, και δη η εργατική τάξη, να αναθέσουν στην πολιτική πρωτοπορία (το «Ενα είν’ το Κόμμα») να εγκαθιδρύσει εξ ονόματός τους την Εργατική (του) Εξουσία και στο καπάκι τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό! Αμήν! Οσο τώρα για το «πώς και πότε» της εν λόγω επαναστατικής εγκαθίδρυσης, αυτή είναι μια άλλη πονεμένη (για την ΚΚΕδικη ηγεσία) ιστορία… 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr