Τι να την κάνεις την αστική δικαιοσύνη, αν έχεις υπουργό Χρυσοχοΐδη;

Ένα ακόμα επικοινωνιακό show της σειράς «νόμος και τάξη» γυρίστηκε χθες στη Λέσβο με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να υποδύεται για ακόμα μια φορά το ρόλο του επιθεωρητή που εξιχνιάζει το έγκλημα. 

Ο υπουργός βρέθηκε στη Μυτιλήνη, κάλεσε τα κανάλια, φόρεσε τη μάσκα του και προέβη στην εξής δήλωση: «Οι εμπρηστές της Μόριας κρατούνται. Είναι πέντε νεαρά άτομα αλλοδαποί και αναζητείται άλλος ένας. Συγχαίρω την ελληνική Αστυνομία, την υποδιεύθυνση Ασφαλείας Μυτιλήνης, που έκανε μια πολύ σοβαρή δουλειά και συνέλαβε τους υπαιτίους. Ταυτόχρονα διέψευσε όλους εκείνους οι οποίοι έκαναν σενάρια και αβάσιμες υποθέσεις. Και για μια φορά οι ακραίοι, επίσης, διαψεύστηκαν». 

Η δήλωση αυτή αναπαράχθηκε μάλιστα, αυτολεξεί από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.

Αυτό που μάθαμε δηλαδή χθες ήταν ότι έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς έγιναν τα γεγονότα στη Μόρια. Συνελήφθησαν πέντε άτομα και αναζητείται ακόμα ένα, τα έξι αυτά άτομα ήταν οι ύποπτοι για την πυρκαγιά που ξέσπασε στο ΚΥΤ Μόριας, στη συνέχεια ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία και η δικαιοσύνη τους καταδίκασε ως ενόχους για το ότι έχουν τελέσει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται.

Ή μήπως τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι; 

Τι σημαίνει για μια κοινωνία όταν ένας υπουργός εμφανίζεται μπροστά στις κάμερες και δηλώνει χωρίς η υπόθεση να έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης ότι δε συνελήφθησαν ύποπτοι – κατηγορούμενοι αλλά καταδικασθέντες;

Για ποιο λόγο υπάρχει η δικαιοσύνη όταν αυτός που την απονέμει είναι τελικά ένας υπουργός ο οποίος προκαταβάλει το αποτέλεσμα της διαδικασίας που θα ακολουθηθεί; 

Είναι πιθανό τα άτομα που συνελήφθησαν ως ύποπτοι για την πυρκαγιά στη Μόρια να αποδειχτεί ότι είναι οι υπεύθυνοι για το γεγονός. Ωστόσο, μέχρι τη στιγμή όπου θα υπάρξει καταδικαστική απόφαση, δεν είναι οι εμπρηστές αλλά κατηγορούμενοι που μένει να εξακριβωθεί εάν είναι οι ένοχοι. 

Μάλιστα στο θέμα δε δόθηκε καμία συνέχεια χωρίς να γνωρίζουμε τι κατηγορίες τους έχουν απαγγελθεί και ποια είναι τα αδικήματα. Τα μόνα ρεπορτάζ τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας, είναι διαρροές της αστυνομίας σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει υλικό σε κάμερες που έχουν καταγράψει τις κινήσεις των έξι αλλοδαπών. 

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη εβδομάδα, το Κουτί της Πανδώρας δημοσίευσε σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, τη μαρτυρία την οποία έχει στη διάθεσή του.

Στο ρεπορτάζ του Αντώνη Ρηγόπουλου – «Μόρια: Πύρινα σενάρια πάνω σε στάχτες καμμένων ζωών», αναφερόταν χαρακτηριστικά:

«Σύμφωνα με τον νεαρό άνδρα του οποίου προστατεύουμε την ανωνυμία για ευνόητους λόγους, όταν το βράδυ της Τρίτης (ξημερώματα Tετάρτης) άκουσε τις πρώτες εκρήξεις και είδε τις πρώτες φλόγες να βγαίνουν από την περιοχή του “Safe zone”, μετέβη με φίλους του στο σημείο για να δει τι συμβαίνει από περιέργεια όπως μας είπε. Στο σημείο εκείνο υποστηρίζει ότι είδε λευκούς άνδρες που μιλούσαν ελληνικά μεταξύ τους να δίνουν σε νεαρούς πρόσφυγες και μετανάστες μπουκάλια με εύφλεκτο υγρό, δίνοντάς τους εντολή να βάλουν φωτιά.

Στην ερώτηση για την καταγωγή των συγκεκριμένων ανθρώπων που φέρονται να λάμβαναν τις εντολές, ο νεαρός που μας έδωσε τη μαρτυρία του, υποστηρίζει ότι δεν ανήκαν σε μια εθνική ομάδα, αλλά ότι ήταν Αφγανοί, Αφρικανοί και Άραβες

Η άποψη αυτή, την οποία – επαναλαμβάνουμε – σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούμε ως αληθή, φαίνεται πως επιβεβαιώνουν και άλλοι πρόσφυγες της περιοχής. Ένας άλλος νεαρός άνδρας, ο οποίος όμως διατήρησε την ανωνυμία του, υποστήριξε ότι για τον εμπρησμό υπήρξε συνεργασία μεταναστών που ήθελαν να καταστρέψουν το Camp, με ομάδες Ελλήνων που ήθελαν να τους διώξουν από την περιοχή. Ωστόσο, ο δεύτερος αυτός άνδρας ξεκαθάρισε ότι δεν είδε κάτι τέτοιο με τα μάτια του, αλλά ότι πρόκειται για φήμη που έχει ακούσει και πιστεύει.»

Εκτός μάλιστα των παραπάνω μαρτυριών, για το πώς συνέβησαν στα γεγονότα στη Μόρια διακινήθηκαν διάφορα σενάρια. Ακροδεξιοί, μετανάστες και «ξένοι δάκτυλοι» μπήκαν στον μύλο. Όπως γίνεται κατανοητό το τι έχει πραγματικά συμβεί χρήζει διερεύνησης την οποία η δικαιοσύνη κατόπιν των στοιχείων που έχει στη διαθεσή της θα κρίνει και θα αποφασίσει για το πώς συνέβησαν τα πράγματα. Η δικαιοσύνη, όχι ο αρμόδιος υπουργός. 

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι το τελευταίο σκέλος της δήλωσης του υπουργού όπου ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης συγχαίρει την ελληνική αστυνομία για το έργο της, αναφέρει ότι «διέψευσε όλους εκείνους οι οποίοι έκαναν σενάρια και αβάσιμες υποθέσεις. Και για μια φορά οι ακραίοι, επίσης, διαψεύστηκαν». Η δήλωση αυτή αποτελεί κατ’ ουσίαν μήνυμα ότι η υπόθεση έχει κλείσει και όποιος το αμφισβητεί, είναι ακραίος. 

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης εμφανίστηκε κατά την προσφιλή του συνήθεια ως κυνηγός κεφαλών ο οποίος ταξίδεψε στην άγρια Λέσβο και κατάφερε άμεσα και επιτελικά να εξιχνιάσει το έγκλημα και να αποδώσει μόνος του δικαιοσύνη. Μόνο την ποινή των ενόχων, παρέλειψε να αναφέρει ο υπουργός.

Το παραπάνω ζήτημα δεν πρόκειται φυσικά για γλωσσολογική εμμονή ή ατόπημα. Δεν είναι λεπτομέρεια αλλά εμπεριέχει ουσία δικαίου και ισονομίας. Η δήλωση του υπουργού και η κατά γράμμα αναπαραγωγή της εμπεριέχει κάτι επικίνδυνο. Την κατάργηση της απονομής δικαιοσύνης και το πέρασμα στην αγριότητα όπου δείχνουμε με το δάχτυλο τον ένοχο και αυτοβούλως κρίνουμε την ενοχή και την ποινή του. Ό,τι πιο ελκυστικό για τη σημερινή κοινωνία κανιβάλων. Σαν να πετάς ωμό κρέας στα λιοντάρια. 

Την ίδια ώρα ενδιαφέρον παρουσιάζει το πώς καλύφθηκε το θέμα από το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο ως γνωστόν αμέσως μετά την εκλογή της ΝΔ στην κυβέρνηση, τελεί υπό την αιγίδα του πρωθυπουργικού γραφείου.

Έτσι λοιπόν παρατηρώντας κανείς τις αναρτήσεις του ΑΠΕ – ΜΠΕ στο twitter και συγκρίνοντας την ελληνόφωνη με την αγγλόφωνη έκδοση, είναι εύκολο να αναγνωρίσει και ένα ακόμα επικίνδυνο ζήτημα, αυτή τη φορά, δημοσιογραφικό. 

Στην ελληνική έκδοση, η ανάρτηση αναφέρει τη δήλωση Χρυσοχοΐδη σε ευθύ λόγο, εντός εισαγωγικών: «@chrisochoidis: «Οι εμπρηστές της Μόριας κρατούνται. Συνελήφθησαν πέντε νεαρής ηλικίας αλλοδαποί και αναζητείται ο ένας ο οποίος έχει ταυτοποιηθεί»

Ωστόσο στην αγγλόφωνη έκδοση, η ανάρτηση είναι σε πλάγιο λόγο και κάποιος μπορεί να διαβάσει την είδηση ότι: «Suspected arsonists of Moria arrested, chrisochoidis, announces». Δηλαδή, όπως μαθαίνουμε από την αγγλική έκδοση του Αθηναϊκού Πρακτορείου, «Συνελήφθησαν ύποπτοι ως εμπρηστές της Μόριας ανακοίνωσε ο Χρυσοχοΐδης». 

Είναι τελικά ή όχι ένοχοι; Δεν έχει κατασταλάξει ο υπουργός αν στο εξωτερικό «πουλάει» το προφίλ του επιτυχημένου σερίφη; Μήπως θα προκαλούσε αντιδράσεις στους συνομιλητές της κυβέρνησης για το προσφυγικό μια τέτοια τοποθέτηση, επομένως προωθείται το «σκληρό» πρόσωπο μόνο στους ιθαγενείς;

Το χθεσινό περιστατικό είναι ένα ακόμα παράδειγμα φτηνής επικοινωνιακής διαχείρισης της κυβέρνησης που αποδεικνύει στην πράξη ότι το μόνο που την αφορά δεν είναι η διερεύνηση και διαλεύκανση της τραγωδίας που έλαβε χώρα στη Λέσβο, κάνοντας ακόμα χειρότερη την ήδη δυσχερή θέση στην οποία ζούσαν 13.000 άνθρωποι, αλλά τα μικροπολιτικά παιχνίδια. 

Η δήλωση Χρυσοχοΐδη εκτός του ότι δεν αναλογεί σε υπουργό καθώς διαπερνά τα όρια των συνταγματικών αρμοδιοτήτων του, εγείρει σοβαρά ζητήματα καθώς δημιουργεί την αίσθηση ότι  πρώτον υπάρχει η επιθυμία για να κλείσει βιαστικά η υπόθεση χωρίς πραγματική διερεύνηση αλλά επίσης αναδεικνύει ότι υπάρχει πολιτική βούληση ώστε ακόμα και η στάχτη από τα ερείπια που ζούσαν χιλιάδες άνθρωποι, μπορεί να γίνει ευκαιρία για να μη χαθεί η διασύνδεση με το ακροδεξιό ακροατήριο.

* Εικόνα: © Μάριος Μπίκος / koutipandoras.gr 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr