Ορκωμοσία Μπάιντεν: Το «Πεδίο με τις Σημαίες» και «Ο θρίαμβος της Θέλησης»

Οι διοργανωτές για την τελετή ορκωμοσίας του Τραμπ που θα λάβει χώρα σε λίγες ώρες την Τετάρτη στις 19.00 ώρα Ελλάδας, έχουν εγκαταστήσει 200,000 σημαίες που συμβολίζουν τους Αμερικανούς πολίτες που δε μπορούν να παρευρίσκονται με τη φυσική τους παρουσία στην τελετή εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού αλλά σαφώς και εξαιτίας της εισβολής στο Καπιτωλίο από τους υποστηρικτές του απερχόμενου προέδρου Τραμπ πριν δυο βδομάδες. 

Η αρμόδια επιτροπή της τελετής της ορκωμοσίας που θα εγκαινιάσει επίσημα τον εκλογικό θρίαμβο του Μπάιντεν, φώτισε το “Πεδίο με τις Σημαίες” τη Δευτέρα με 56 προτζέκτορες- έναν για κάθεμια από τις 50 πολιτείες και τις 6 γεωγραφικές περιοχές των ΗΠΑ- ενώ έγινε τηλεοπτική μετάδοση στον αέρα διάρκειας 46 δευτερολέπτων, μια αναφορά στο γεγονός ότι ο Μπάιντεν γίνεται ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ. 

Η απόλυτη στοίχιση των ιστίων της σημαίας και η αποπνικτική ομοιομορφία στο “Πεδίο των Σημαιών” κάθε άλλο παρά δείγμα της πλουραλιστικής δημοκρατίας δεν είναι, κάτι που επανειλημμένα ξεστομίστηκε τις τελευταίες μέρες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ειδικά και μετά το φιάσκο της εισβολής στο Καπιτώλιο στις 6 Γενάρη. Περισσότερο παραπέμπει στις στρατιωτικές παρελάσεις της κομμουνιστικής Κίνας, ή και σε στιγμιότυπα από το ντοκιμαντέρ της Λένι Ρίφενσταλ «Ο Θρίαμβος της Θέλησης», που καταγράφει το Συνέδριο του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος στο Γ’ Ράιχ το 1934.

Το γεωμετρικό ντελίριο και η απουσία του ανθρώπινου παράγοντα προσιδιάζει στην υπνωτική γοητεία που άσκησε στις μάζες ο ναζισμός ως συλλογικό φαινόμενο συντριπτικής κλίμακας με τα οργανωμένα πλήθη της ναζιστικής φιέστας. 

Η κριτικός τέχνης Σούζαν Σόνταγκ σχολιάζοντας το ντοκιμαντέρ της Ρίφενσταλ κάνει λόγο για έναν τρόπο εικονοποιίας που «αναπαριστά μια ήδη ριζική μεταμόρφωση της πραγματικότητας: η ιστορία γίνεται θέατρο. «Στον Θρίαμβο της θέλησης» το ντοκουμέντο (η εικόνα) δεν είναι απλώς η καταγραφή της πραγματικότητας, αλλά ένας λόγος για τον οποίο έχει κατασκευαστεί αυτή η πραγματικότητα – και τελικά η εικόνα εκτοπίζει την πραγματικότητα».

Και η πολύμηνη εμπειρία της πανδημίας και ο τρόπος διαχείρισης της από τις δυτικές κοινωνίες έχει περίτρανα αποδείξει ότι η τηλεργασία, η τηλεκπαίδευση ακόμα και η τηλε-ιατρική, οι κάθε λογής κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσω Skype και Zoom, έχουν έρθει για να μείνουν και σηματοδοτούν μια αλλαγή παραδείγματος στην Ιστορία. 

Η ανατριχιαστική παντελής απουσία ανθρώπου και η απόλυτη συστοιχία που προκύπτει από τις σημαίες στην τελετή ορκωμοσίας για το Μπάιντεν μάς ταξιδεύει επίσης και στο νεκροταφείο Alrington στην Washington DC, μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Λευκό Οίκο. Εκεί βρίσκονται θαμμένοι 400,000 Αμερικανοί βετεράνοι πολέμου. 

Στριμώχνοντας την αμερικανική πραγματικότητα ανάμεσα σε μια εθνική σημαία και μια μαρμάρινη ταφόπλακα, η αμερικανική αυτοκρατορία βάλλεται και όσο αδυνατεί να ασχοληθεί με τα εσωτερικά της προβλήματα η αναδίπλωση θα μεγαλώνει.