Νέα «στοιχεία», φρέσκιες «αποκαλύψεις», και καταιγιστική «πληροφορία». Αυτή είναι η εικόνα της υπόθεσης του δυστυχήματος στα Τέμπη σήμερα. Θα περίμενε κανείς ότι όσο περνά ο καιρός, προσεγγίζουμε επιτέλους την αλήθεια.

Ότι, δυο χρόνια μετά, η δικαιοσύνη και η διαφάνεια θα επικρατούσαν πάνω από τη σκοπιμότητα και την προπαγάνδα. Αντιθέτως, αυτό που βλέπουμε είναι μια υπόθεση που δεν ξεκαθαρίζει, αλλά θολώνει.

Δεν αποκαλύπτεται, κουκουλώνεται με πιο εκλεπτυσμένους, πιο θεατρικούς τρόπους. Τα Τέμπη δεν ερευνώνται. Ανασκευάζονται, σαν να πρόκειται για τηλεπαιχνίδι. Η υπόθεση δεν αντιμετωπίζεται ως μια τραγωδία που απαιτεί σοβαρή και εις βάθος έρευνα, αλλά ως ένα παιχνίδι «βρείτε τη σωστή απάντηση».

Κάθε νέα πληροφορία ή στοιχείο που βγαίνει στη δημοσιότητα μοιάζει με μια νέα «δοκιμασία» για το κοινό, που πρέπει να επιλέξει ποια εκδοχή είναι η σωστή, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι επιλογές είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να παραμένει ασαφής η πραγματικότητα.

Την αρχή έκανε το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, το οποίο όταν δημοσιοποιήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση έσπευσε να το αποθεώσει. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος το χαρακτήρισε «ευαγγέλιο εθνικής αυτογνωσίας».

Η επίσημη γραμμή ήταν ξεκάθαρη: το πόρισμα είναι αξιόπιστο, τεκμηριωμένο, αποστομωτικό. Τόσο τεκμηριωμένο, που πέντε εβδομάδες μετά, ο πρόεδρος της ίδιας της αρχής, ο Χρήστος Παπαδημητρίου, ζήτησε να αφαιρεθεί από το πόρισμα η αναφορά στην πυρόσφαιρα. Όχι λόγω νέων στοιχείων ή κάποιου σφάλματος που εντοπίστηκε, αλλά, όπως ο ίδιος δήλωσε, επειδή «πιέστηκε».

Το ίδιο το πρόσωπο που συντόνισε τη συγγραφή του πορίσματος αδειάζει την ομάδα του και τον εαυτό του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το επιστημονικό περιεχόμενο γράφτηκε υπό κάποιου είδους πίεση.

Και όμως, δεν παραιτείται. Παραμένει στη θέση του. Παραμένει να εκπροσωπεί έναν θεσμό που υποτίθεται πως πρέπει να υπηρετεί την αλήθεια, και όχι τις επικοινωνιακές ανάγκες του Μαξίμου.,

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση, αντί να λογοδοτήσει για αυτή τη φαρσοκωμωδία, πατάει πάνω της για να ξεκινήσει νέα επικοινωνιακή αντεπίθεση. Βάζει πάλι στο τραπέζι το σενάριο του παράνομου φορτίου, φέρνει ξανά την πυρόσφαιρα στο επίκεντρο, αλλά με καινούργια αφήγηση.

Οι ίδιες «αναλύσεις», οι ίδιες «ενδείξεις», αναμασώνται σαν να είναι αποκάλυψη. Αλλά δεν είναι αλήθεια αυτό που επιχειρείται. Είναι σύγχυση. Είναι πολιτικό gaslighting. Είναι μια προσπάθεια να μη βγάζει κανείς άκρη, ώστε να μην πιστεύει πια τίποτα. Ούτε καν ότι υπάρχει αλήθεια.

Γιατί τελικά, η κυβέρνηση δεν επιδιώκει να αποδείξει ότι είναι αθώα. Επιδιώκει να απαλλαγεί λόγω αμφιβολιών.

Το πραγματικό έγκλημα δεν κρύβεται στην πυρόσφαιρα. Δεν κρύβεται καν σε κάποιο αόρατο φορτίο. Το πραγματικό έγκλημα είναι ότι δύο τρένα κινούνταν επί 12 λεπτά στην ίδια γραμμή χωρίς καμία παρέμβαση.

Ότι οι υποδομές ήταν εγκαταλελειμμένες. Ότι τα συστήματα ασφαλείας δεν λειτουργούσαν. Ότι ολόκληρος ο σιδηρόδρομος είχε αφεθεί να σαπίσει, σε ένα τοπίο αποδιάρθρωσης, υποχρηματοδότησης και ιδιωτικοποίησης.

Αυτό είναι το σκάνδαλο. Αυτό είναι το έγκλημα. Όλα τα υπόλοιπα είναι αποπροσανατολισμός.

Και δύο χρόνια μετά, δεν έχουμε πλησιάσει ούτε βήμα πιο κοντά στην αλήθεια. Δεν υπάρχει κάθαρση. Δεν υπάρχει τιμωρία. Μόνο περισσότερες σκιές, περισσότερες αντιφάσεις, περισσότερα σενάρια.

Η κυβέρνηση μετατρέπει μια εθνική τραγωδία σε πολιτικό reality show, όπου η υπόθεση παίζεται σε επεισόδια και αλλάζει κατεύθυνση όποτε χρειαστεί για να βολεύει τους παίκτες.

Τα Τέμπη δεν είναι τηλεπαιχνίδι. Δεν είναι δοκιμασία πολιτικής αντοχής. Δεν είναι πεδίο πολιτικής σκηνοθεσίας. Είναι ένα έγκλημα που ζητά αλήθεια και δικαιοσύνη. Και το γεγονός ότι ακόμη δεν τα έχουμε, δεν είναι τυχαίο. Είναι επιλογή.

Διαβάστε επίσης:

Τέμπη: «Να σας πω κάτι, δεν υπάρχει πόρισμα Λακαφώση. Τελεία» (video)

Το ελληνικό νησί που σκαρφάλωσε στη 2η θέση για τους καλύτερους γαστρονομικούς προορισμούς

Καιρός: Χιόνια και έντονα φαινόμενα σε πολλές περιοχές – Η πρόγνωση για την Αττική