Τα ομόφυλα ζευγάρια θα μπορούν πλέον να παντρεύονται στη Γερμανία

Τα ζευγάρια που επιθυμούν θα μπορούν από την Κυριακή να μετατρέψουν το υπάρχον σύμφωνο συμβίωσης ή να επισημοποιήσουν τη σχέση τους στο Βερολίνο, ενώ κάποια θα ανταλλάξουν βέρες στο Ανόβερο, το Αμβούργο και άλλες πόλεις.

Στις 30 Ιουνίου οι γερμανοί βουλευτές έδωσαν το πράσινο φως στους γάμους ομοφύλων επιτρέποντας έτσι στα περίπου 94.000 ομόφυλα ζευγάρια στη Γερμανία να ενώσουν και επισήμως τις ζωές τους.

Ωστόσο, εξαιτίας της γραφειοκρατίας, το λογισμικό που χρησιμοποιεί η αρμόδια κυβερνητική υπηρεσία δεν θα είναι σε θέση να καταχωρίσει επισήμως ως παντρεμένους ένα ζευγάρι ανδρών ή ένα ζευγάρι γυναικών μέχρι τον επόμενο χρόνο, γεγονός που σημαίνει ότι σε κάποια έγγραφα θα αναφέρονται ως “η σύζυγος” και “ο σύζυγος”.

“Επιτέλους η χώρα μας ακολουθεί την υπόλοιπη Ευρώπη”, δήλωσε ο Γεργκ Στάινερτ, ο επικεφαλής της ένωσης για τα δικαιώματα των γκέι LSVD στο Βερολίνο και στο κρατίδιο του Βραδεμβούργου.

Η Ολλανδία ήταν η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο ομοφύλων το 2000 και ακολούθησαν 14 άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία, η Σουηδία, η Βρετανία, η Νορβηγία, το Βέλγιο, η Πορτογαλία, η Ισλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ιρλανδία (έπειτα από δημοψήφισμα), η Φινλανδία, η Μάλτα, το Ηνωμένο Βασίλειο (πλην της Βορείου Ιρλανδίας) και η Γαλλία.

Σε πολλές από αυτές τις χώρες είχε προηγηθεί η αναγνώριση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, το οποίο όμως παρέχει λιγότερα δικαιώματα, με την Δανία να έχει προηγηθεί όλων των χωρών το 1989. Το σύμφωνο συμβίωσης παραμένει ο μοναδικός επίσημος τρόπος ένωσης ομόφυλων ζευγαριών στην Ουγγαρία, την Τσεχία, την Αυστρία, την Κροατία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ελβετία.

Η Γερμανία ψήφισε το 2001 νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης, ο οποίος στη διάρκεια του χρόνου τροποποιήθηκε προκειμένου να καλυφθεί το χάσμα ανάμεσα στα δικαιώματα των γκέι και των ετερόφυλων ζευγαριών.

Αυτή ήταν “η πρώτη ρήξη με τους θεσμούς”, λέει ο Στάινερτ, που άνοιξε τον δρόμο για το “πολύ συμβολικό βήμα” της Κυριακής.

“Δεν θα είμαστε πλέον ένα ζευγάρι δεύτερης κατηγορίας”, δήλωσε χθες Πέμπτη στην εφημερίδα Neues Deutschland ο Μπόντε Μέντε, ο οποίος μαζί με τον σύντροφό του Καρλ Κράιλ θα γίνουν το πρώτο ζευγάρι που θα παντρευτεί στο Βερολίνο.

Το ζευγάρι, που είναι μαζί από το 1979, πραγματοποιεί επί χρόνια εκστρατεία διεκδικώντας ίσα δικαιώματα στο γάμο με τα ετερόφυλα ζευγάρια.

Ο νόμος πλέον ορίζει ότι “ο γάμος δένει δύο ανθρώπους διαφορετικού φύλου ή του ίδιου φύλου δια βίου”.

Τα ζευγάρια του ιδίου φύλου αποκτούν έτσι ίδια φορολογικά προνόμια και δικαιώματα στην υιοθεσία με τις ετερόφυλες οικογένειες.

Μαζί με το κόμμα των Πρασίνων, το LSVD ξεκίνησε τον αγώνα του για ίσα δικαιώματα στο γάμο περίπου το 1990.

Σήμερα πλέον οι σχέσεις μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου θεωρούνται κάτι φυσιολογικό ώστε οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι περίπου το 75% των Γερμανών τάσσονται υπέρ του γάμου των γκέι. Στον αντίποδα βρίσκεται η Γαλλία, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν κατά του νόμου.

Υπάρχει ακόμη δρόμος μπροστά

Ο Ιούνιος ήταν ένα μήνας κομβικής σημασίας για τα δικαιώματα των γκέι στη χώρα καθώς οι βουλευτές έκριναν καταχρηστική την καταδίκη χιλιάδων ανδρών με βάση έναν νόμο της ναζιστικής Γερμανίας κατά των σχέσεων προσώπων του ιδίου φύλου, ο οποίος παρέμενε σε ισχύ μέχρι το 1994.

Υπάρχουν όμως πολλά ζητήματα σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες, όπως η αιμοδοσία ή η πρόσβαση στην αναπαραγωγική ιατρική, όπου οι ομοφυλόφιλοι έχουν ακόμη διαφορετική αντιμετώπιση.

Και το σύνταγμα, το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση το φύλο, την καταγωγή, τη φυλή, την γλώσσα, την θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις ή την αναπηρία, θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να παρέχει προστασία κατά των διακρίσεων με βάση το φύλο και την σεξουαλική ταυτότητα, υποστηρίζει ο γερμανός βουλευτής Γιοχάνες Καρς, επίτροπος του SPD για θέματα της γκέι κοινότητας, ο οποίος μάλιστα την Κυριακή θα είναι μάρτυρας στον γάμο ενός στενού γκέι φίλου του.

“Αυτά είναι θέματα που θα κατακτήσουμε λίγο-λίγο. Το σημαντικό είναι ότι πιέσαμε και διευρύνθηκε το θέμα του γάμου και αυτό είναι το μήνυμα που χρειάζονταν όλοι”, λέει ο ίδιος.