«Σιγά μην πάρουν το αγαλματάκι οι Κορεάτες. Το αμερικανικό καλλιτεχνικό κατεστημένο, τα συμφέροντα και οι «δεινόσαυροι» της Ακαδημίας Κινηματογράφου, δεν θα το επιτρέψουν». Ηταν η πρόβλεψη φίλου που εντρυφεί στην μελέτη της 7ης τέχνης και κάθε που φθάνει η εβδομάδα της απονομής των Οσκαρ επιχειρεί και προγνωστικά τα οποία συνήθως επαληθεύονται.
Αυτή τη φορά διαψεύστηκε πανηγυρικά. Τα κορεάτικα «Παράσιτα» τα πήραν όλα και απέδειξαν πως η καλή ταινία, η σοβαρή σκηνοθεσία, το έξυπνο και πρωτότυπο σενάριο, αποζημιώνονται· κι ας είχαν ένα ισχυρό μειονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους: τη δύσκολη γλώσσα των πρωταγωνιστών, που σε κάνει να επικεντρώνεσαι στους υπότιτλους ακούγοντας ανθρώπους να μιλούν σαν να έχουν ένα καρύδι στο στόμα…
Οι Κορεάτες, έδειξαν εμφαντικά πως δεν παρασιτούν στον χώρο τον κινηματογραφικό εισπράττοντας κρατικές επιχορηγήσεις και χρυσές χορηγίες, παράγοντας αξιοθρήνητες κωμωδίες και δράματα με κλεμμένα σενάρια.
Οι Κορεάτες απέδειξαν πως η τέχνη από όποιο κομμάτι της Γης κι αν προέρχεται αναδεικνύεται και βραβεύεται αν είναι Τέχνη κι όχι αρπαχτή, κακοτεχνία και αστεία πομφόλυγα δίχως φαντασία και ειρμό.
Οι Κορεάτες τέλος γκρέμισαν το άλλοθι των ανικάνων: «Μας έφαγαν τα συμφέροντα»!
Ανατρέξτε στον πίνακα με τις ταινίες που προτείνουμε κάθε χρονιά για το Οσκαρ Ξενόλωσης Ταινίας (από εφέτος Διεθνούς Ταινίας). Το 2010 ο «Κυνόδοντας» του Λάνθιμου… δάγκωσε θέση στις υποψηφιότητες, το 1977 η «Ιφιγένεια» του Κακογιάννη και πιο πριν «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» και τα «Κόκκινα Φανάρια» επιλέχτηκαν από την Ακαδημία Κινηματογράφου. Αγγελόπουλος; Ποτέ! Αν και τέσσερις ταινίες του είχαν προταθεί από την ελληνική πλευρά. Και μετά τον «Κυνόδοντα»; Ερεβος!
«Ελα καημένε, ο Λάνθιμος έφτασε εκεί που έφτασε γιατί είναι μέσα στα κυκλώματα». Αφορισμοί που μας κρατούν στη μονοτονία των έρημων δρόμων μας, των πάντοτε ίδιων και αδιέξοδων. Τον έναν τον κυνηγούν οι εταιρίες, τον άλλον τα συμφέροντα, ο άλλος δεν βρήκε χορηγούς, ο τέταρτος δεν ήταν για τους πολλούς αλλά για την ελίτ του πνεύματος. Πού να τον καταλάβουν;
Κι έτσι οι Κορεάτες έγραψαν Ιστορία αρπάζοντας μέσα από τα χέρια Σκορσέζε, Μέντες και Ταραντίνο τέσσερα Οσκαρ κι εμείς γράφουμε ακόμα την «αλφαβήτα» με «Χαλβάη 5-0» και δύστυχη «Ευτυχία».
Και είμαστε ο κατ’ εξοχήν λαός που πιστεύουμε στην τύχη, πώς άλλωστε θα δικαιολογούμε τις επιτυχίες των «άλλων»; Κι όταν οι «άλλοι», δίχως τύχη, πατούν στις κορφές έχουμε ξανά τον τρόπο να τους κλαδέψουμε την επιτυχία: «Ξέρεις τι συμφέροντα παίζονται;»…
Κι εμείς ανοίγουμε την μικρή οθόνη μας, χασκογελάμε με «Μπέκρες» και νηπιακού επιπέδου αστειότητες, χορταίνουμε με αποχαύνωση και φθηνά δράματα και κοιμόμαστε στο χείλος της αφάνειας, μακάριοι, ευτυχισμένοι και πτωχοί τω πνεύματι…
Υ.Γ: Όταν γράψαμε κριτική με τίτλο: Μην δείτε το «Irishman», θα δολοφονήσετε τρεισήμισι ώρες από τη ζωή σας, δεχτήκαμε αρνητική κριτική σε μεγάλο ποσοστό και ένα σχόλιο που έλεγε: «Περιμένετε την απάντησή σας από τα Οσκαρ…».
Περιμέναμε και την πήραμε!
Πηγή: ethnos.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
