Όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου στη Ρώμη, ο 40χρονος είχε ζητήσει κατ΄ επανάληψη από το ιταλικό Κοινοβούλιο και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, να τον βοηθήσουν, με την έγκριση ειδικού νόμου, ώστε να μπορέσει να θέσει τέρμα στη ζωή του μέσα σε ειδική νοσοκομειακή υποδομή.
Η συζήτηση, όμως των προτάσεων νόμου σχετικά με την λεγόμενη «βιολογική διαθήκη» δεν σημείωσε καμία ουσιαστική πρόοδο. Πρόκειται για μια μορφή διαθήκης, η οποία θα επιτρέπει στον κάθε πολίτη να εκφράσει προκαταβολικά τη βούλησή του για το αν θα πρέπει να συνεχισθεί η ιατρική υποστήριξη, όπως και η σίτισή του, σε περίπτωση που απολέσει τη δυνατότητα αυτόνομης κρίσης και επαφής με το γύρω περιβάλλον του.
Η Καθολική Εκκλησία εναντιώνεται στην έγκριση του μέτρου, υποστηρίζοντας ότι θα διέδιδε την κουλτούρα του θανάτου.
Ο ίδιος γράφει στο στο τελευταίο του μήνυμα: «Επιτέλους έφτασα στην Ελβετία, αλλά τα κατάφερα μόνον χάρη στις δυνάμεις μου και όχι με την βοήθεια του ιταλικού κράτους». Ο 40χρονος Ιταλός είχε υπογραμμίσει επανειλημμένα ότι η ζωή του, πλέον, δεν είχε καμία σχέση με την ευτυχία και τον ενθουσιασμό που τον χαρακτήριζαν μέχρι τα 37 του χρόνια. Η αρραβωνιαστικιά του στήριξε την επιλογή του.
Στην Ελβετία τον συνόδευσε ο Μάρκο Καπάτο, στέλεχος του Ιταλικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, ο οποίος κινδυνεύει κατά την επιστροφή του στην Ιταλία να συλληφθεί και να καταδικασθεί σε δώδεκα χρόνια φυλάκισης, διότι, όπως αναφέρει ο σχετικός νόμος που είναι σε ισχύ, στήριξε εμπράκτως άτομο που επέλεξε να αυτοκτονήσει.
Υπενθυμίζεται ότι το συγκεκριμένο θέμα είχε απασχολήσει και τον διάσημο σκηνοθέτη Αλεχάντρο Αμενάμπαρ. Στην ταινία του “H Θάλασσα μέσα μου”, με πρωταγωνιστή τον Xαβιέ Μπαρδέμ, παρουσιάζεται η αληθινή ιστορία του Ισπανού συγγραφέα Ραμόν Σαμπέδρο, ο οποίος κλινήρης επί 30 χρόνια ύστερα από ένα ατύχημα, διεκδίκησε νομικά το δικαίωμα στην ευθανασία.
