Τα εφτά συν ένα ολέθρια λάθη του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ως βουλευτής επένδυσε στη «διαφορετικότητα». Με προσωπικές διαφοροποιήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα σε θέματα που δεν είχαν απήχηση στη βαθιά Δεξιά. Καλά του έβγαινε.

Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο αυτής της περιόδου του είναι η προσέγγιση με τον μισητό εχθρό της οικογένειας: τον Αντώνη Σαμαρά.΄Εγινε για πρώτη φορά αντιληπτή σε μια σύναξη αντι-Σαμαρικών αμέσως μετά τη εκλογή του Μεσσήνιου πολιτικού -στην οποία κλήθηκε. Αυτή η στάση υποχρέωσε και τον πατέρα Μητσοτάκη να λειάνει την πικρία του για την ανατροπή του το 1993.

Όταν ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, ο Κυριάκος βρέθηκε πολύ κοντά του -με βασικό «προσόν» ότι αρνήθηκε να ακολουθήσει τη Ντόρα μετά τη διαγραφή της. Αρνήθηκε θέση υφυπουργού Περιβάλλοντος… τηλεφωνικά και τελικά έφτασε να οριστεί υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Υπήρξε μέτριος, άκρως μνημονιακός και σχετίσθηκε με τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτό φάνηκε παράδοξο καθώς ο φυσικός του σύμμαχος ήταν ο Κωστής Χατζηδάκης, ευπρεπής πολιτικός, ευρωπαϊστής, επιτυχημένος υπουργός και …μέντορας του, ως παλαιότερος στο κόμμα.

Ο Σαμαράς μετά την ήττα του Ιανουάριου δεν παραιτήθηκε, αλλά περίμενε να αποδώσει ο σχεδιασμός που είχαν κάνει με το Βενιζέλο για «αριστερή παρένθεση» -και παρά λίγο να το πετύχουν όταν… έχασαν και το δημοψήφισμα. Αλλά η αλλαγή πορείας από τον Τσίπρα τους άφησε στο κενό.

Τότε ο γνωστός για τη ροπή στην ίντριγκα, πρώην πρωθυπουργός Σαμαράς σχεδίασε τη…νέα παρένθεση: αυτή τη φορά στη ΝΔ και για… τον διάδοχό του. Όρισε τον εχθρό του Βαγγέλη Μεϊμαράκη προσωρινό πρόεδρο, ώστε να μπορεί να τον πολεμάει και με την προσδοκία ότι θα ηττηθεί, όπως και συνέβη.

Προφανώς δεν περίμενε ότι ο Μεϊμαράκης θα επιδιώξει να εκλεγεί κανονικός πρόεδρος και δίπλα του θα έχει όχι μόνο τους Καραμανλικούς αλλα και τη Ντόρα Μπακογιάννη -την οποία ο Σαμαράς περίμενε υποψήφια για να τεθεί εκ νέου ανθυποψήφιός της.

Καθώς ο σχεδιασμός αποτύγχανε έριξε στην κούρσα δύο νέα άλογα. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον… Άδωνι Γεωργιάδη -ως λαγό. Αιφνιδίως από τη πλευρά των Καραμανλικών ήλθε ως δώρο η, «διασπαστική», υποψηφιότητα Τζιτζικώστα. Αλλά στις εσωκομματικές κάλπες του 2015 η επικράτηση Μεϊμαράκη ήταν βέβαιη -πριν το μεσημέρι. Τότε ο σαμαρικός μηχανισμός -που διοικούσε τη ΝΔ -και τον οποίο άφησε άθικτο ο Μεϊμαράκης -ακύρωσε την εκλογή, μπλοκάροντας το ηλεκτρονικό σύστημα.

Οι Καραμανλικοί πιάστηκαν κορόιδα. Έτσι δόθηκε χρόνος στον Κυριάκο να οργανωθεί προβάλλοντας το «εκσυγχρονιστικό και ήπιο» προφίλ του και ταυτόχρονα να στηθεί μια παιδαριώδης αλλά αποτελεσματική προβοκάτσια κατά του Μεϊμαράκη: ότι υπήρχε τάχα «συριζαίικη παράγκα» στη ΝΔ, λόγω της ανοχής του Καραμανλή προς τον Τσίπρα και της… εκλογής Παυλοπούλου στην προεδρία της Δημοκρατίας. Συνεπώς αν η ΝΔ είχε πρόεδρο τον Βαγγέλη δεν θα έκανε σθεναρή αντιπολίτευση.

Περίπου 115.000 οπαδοί της ΝΔ έπεσαν στην παγίδα και ψήφισαν Κυριάκο. Δεν θα ήταν αρκετοί για να περάσει στο δεύτερο γύρο αν οι Καραμανλικοί δεν τιμωρούσαν τον Τζιτζικώστα που αποκλείσθηκε, αλλά έκανε τη ζημιά στον Μεϊμαράκη. Με το σενάριο της «παράγκας» σε ενέργεια πάντα, ο Κυριάκος πήρε 173.000 ψήφους και έγινε πρόεδρος της ΝΔ.

Το ένα λάθος μετά το άλλο

Από εκείνη την ημέρα η διαδρομή του είναι μια συνεχής διαδοχή λαθών. Το πρώτο το είχε κάνει ήδη από τα… αποδυτήρια, με τη ένταξή του στην ομάδα Σαμαρά, όπως προαναφέρεται. Τα επόμενα λάθη ακολούθησαν σαν φυσική συνέπεια του πρώτου.

Το δεύτερο λάθος ήταν η τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη ως αντιπρόεδρου, με την ψευδαίσθηση ότι θα κλείσει τις διαρροές προς τα δεξιά. Στην πραγματικότητα ήταν αξίωση του Σαμαρά, που επέβαλε και το Βορίδη ως κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο.

Με τον Κωστή Χατζηδάκη ως μόνο αντιπρόεδρο το εκσυγχρονιστικό αφήγημα του Μητσοτάκη θα είχε ευρύ ακροατήριο και απήχηση στον κεντρώο χώρο.

Ο πρώην βουλευτής του Γ. Καρατζαφέρη είχε άλλα σχέδια και τα έθεσε σε εφαρμογή, πλασαριζόμενος ως «πραγματικός πρόεδρος της ΝΔ». Πλέον επιβάλλει πολιτικές κατά βούληση στον Κυριάκο -αλλά και υποψήφιους…

Το τρίτο λάθος ήταν η αποδοχή -αμέσως μετά την εκλογή του- πίεσης από δυο εκδότες -ο ένας είναι εκτός παιχνιδιού πλέον- να ζητήσει πρόωρες εκλογές. Αυτό τον έβαλε σε τροχιά άκαιρης αντιπολίτευσης με ανερμάτιστη επιθετικότητα. Την ίδια εποχή στήθηκε και ο μηχανισμός της… αυτό-παραπλάνησης με δημοσκοπήσεις που τον έφεραν να σαρώνει….

Το τέταρτο λάθος προήλθε από αυτή την επιλογή: κάθε τόσο ήταν υποχρεωμένος να προβλέπει… εκλογές λόγω «αδιεξόδων της κυβέρνησης». Παράβλεπε έτσι την κυριαρχία του Τσίπρα και την επίτευξη των στόχων του, που έφερναν διαρκώς προσωπικά τον Κυριάκο σε δύσκολη θέση. Αυτό τον έκανε ευάλωτο σε τυχοδιωκτικά στοιχεία που τον υμνογραφούσαν, καθ’ υπόδειξη συγκεκριμένων συμφερόντων. Στην πορεία του υποσχέθηκαν και την υποστήριξη της… Φώφης Γεννηματά, αλλά και βουλευτές από το Ποτάμι και αποδείχθηκαν… αξιόπιστοι.

Το πέμπτο λάθος του ήταν ότι άφησε την ακραία πτέρυγα της ΝΔ που εκπροσωπούσαν οι Γεωργιάδης-Βορίδης, υπό την επίβλεψη Σαμαρά, να επιβάλει την ιδεολογική ατζέντα της αλλά και τη ρητορική της στη ΝΔ. Καθώς ο ίδιος ο Μητσοτάκης υστερούσε δραματικά έναντι του Τσίπρα σε σκηνική παρουσία, η προσπάθεια να πολιτευτεί με βάση αυτή την ατζέντα -που απαιτεί υψηλούς- τον οδήγησε σε διαδοχικές κοινοβουλευτικές ήττες. Προς απογοήτευση της κομματικής βάσης που δεν τον θεώρησε ποτέ «ηγέτη».

Το έκτο λάθος έχει εσωκομματικό χαρακτήρα. Από λανθασμένη αντίληψη των εσωτερικών ισορροπιών -και ενδεχομένως με σχέδια για μέλλουσα αυταρχική διακυβέρνηση αν του δοθεί η ευκαιρία- επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει τη ΝΔ στο πρόσωπό του -βάζοντας τη σφραγίδα του ακόμη και στο λογότυπό της.

Το «Μητρώο Στελεχών» στο οποίο έγραφε πρόσωπα του προσωπικού μηχανισμού του αποκλειστικά, αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να αποτελέσει δεξαμενή ικανών υποψήφιων. Όσοι προέρχονται από εκεί δύσκολα θα περάσουν την πόρτα της Βουλής και στη νέα Κ.Ο.,ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ο ίδιος θα μειοψηφεί.

Το έβδομο λάθος του Μητσοτάκη ήταν η πλήρης υποταγή του στη μιντιακή εξουσία οικονομικών παραγόντων. Δυο συγκροτήματα Τύπου χειραγωγούν εμφανώς την πολιτική παρουσία του και τη δραστηριότητα της ΝΔ, βάζοντας στόχους και προσανατολισμούς ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Η μετατροπή της ΝΔ σε μηχανισμό υποστήριξής τους -όπως θα συνέβαινε στη συνέχεια και με τη Novartis- αύξησε τους σκελετούς στις ντουλάπες του, όπου υπάρχουν εκτός από κομματικές και οικογενειακές εκκρεμότητες. Ανά πάσα στιγμή οι έρευνες της Δικαιοσύνης για πρόσωπα και πράγματα από το παρελθόν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μπορούν να τον ανατινάξουν.

Βασικοί παραταξιακοί παράγοντες τρέμουν στην ιδέα ότι αυτό μπορεί να συμβεί προεκλογικά και σε χρόνο που δεν θα προλαβαίνουν να τον αλλάξουν. Σ’ αυτό ταυτίζονται με την επιλογή Τσίπρα να τον αφήσει στις Ευρωεκλογές να κρεμαστεί με το δικό του σκοινί.

Η μοιραία επιλογή

Το τελευταίο λάθος του Κυριάκου Μητσοτάκη θα διδάσκεται στις σχολές πολιτικής επιστήμης ως παράδειγμα προς αποφυγή. Η θέση του στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι η μητέρα όλων των λαθών. Επιτομή της πλήρους απώλειας επαφής με τις εξελίξεις.

Όταν άρχισε η διαπραγμάτευση Τσίπρα-Ζάεφ θα περίμενε κανείς να σπεύσει να πιστωθεί προκαταβολικά το αποτελέσματα της, καθώς στην ουσία επρόκειτο για ολοκλήρωση της συζήτησης που δεν μπόρεσε να κάνει το 2008 ο Καραμανλής λόγω άρνησης της γειτονικής χώρας.

Εκ των πραγμάτων η λύση που θα μπορούσε να προκύψει ήταν η λύση που είχε προτείνει ο Καραμανλής, με σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου -ως εθνική γραμμή.

Ο εκβιασμός από τον Σαμαρά ότι θα διασπάσει η ΝΔ και η παραπληροφόρηση για απώλειες στη Βόρεια Ελλάδα τον οδήγησαν -λόγω απειρίας- να απορρίψει τη λύση, όσο η συμφωνία ήταν ακόμη υπό διαμόρφωση.

Υιοθέτησε τα σαμαρικής υποκίνησης συλλαλητήρια, που έφεραν τους Χρυσαυγίτες και ποικιλόμορφα αντιδραστικά στοιχεία -δίπλα στους οπαδούς της ΝΔ ως αυθεντικότερους Μακεδονομάχους. Συνέδεσε παιδαριωδώς -αλλά καθ’ υπόδειξη Σαμαρά- το Μακεδονικό με τη… Novartis. Και έκτοτε πολεμάει ευθέως τη Συμφωνία με κατασκευασμένη εκ των υστέρων επιχειρηματολογία.

Αυτά τον έφεραν σε ρήξη με την διεθνή κοινότητα και την Ευρώπη που τον έχει σε καραντίνα. Το αποτέλεσμα θα είναι η λεηλασία της ΝΔ από την Ακροδεξιά στις εκλογές. Ήδη άρχισε η απομάκρυνση των κεντροδεξιών της ΝΔ που ψιθυρίζουν «αυτό δεν είναι το κόμμα μας».

Συμπέρασμα: Μέσα σε τέσσερα χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέγραψε ένα πλήρη κύκλο στην πολιτική σκηνή και επιστρέφει στο σημείο από όπου ξεκίνησε: μηχανισμός των επιλογών Σαμαρά. Ένας πολιτικός γόνος, χωρίς πολιτική συγκρότηση και οξυδέρκεια, στράφηκε εναντίον της οικογένειάς του- συμπράττοντας με τον άνθρωπο που κατέστρεψε τον πατέρα του και την αδελφή του. Αλλοίωσε το κόμμα των Καραμανλήδων, το εξέθεσε στη Ευρώπη και τελικά πέρασε στο λαιμό του τις θηλιές από ακραίους και μιντιάρχες.

Ως πολιτικός αρχηγός ο νεότερος Μητσοτάκης υποκατάστησε την πολιτική με το ακριβοπληρωμένο επικοινωνιακό μάρκετινγκ, και αεροβατεί με κατασκευασμένες προβλέψεις εκλογικής επικράτησης -τη στιγμή που ηττάται σε όλα τα πολιτικά μέτωπα.

Τελικά δεν μοιάζει τόσο με μέλλοντα πρωθυπουργό αλλά με ήρωα αρχαίας τραγωδίας. Με την έννοια ότι αγνοεί πως βρίσκεται μπλεγμένος στη μοίρα του και νομίζει ότι θα νικήσει…

 

Πηγή: anoixtoparathyro.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr