Τα βαρέα μέταλλα, τα SLAPP και πώς πρέπει να δράσουμε;

Γράφει ο Γιάννης Ζαμπετάκης
Πρόεδρος Τμήματος Βιολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Λίμερικ, Ιρλανδία
@yanzabet

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της «ΕφΣυν» (3 Φλεβάρη και 4 Μάρτη, 2021), ιδιαίτερα ανησυχητικός για τη δημόσια υγεία στη Σύρο είναι ο εντοπισμός βαρέων μετάλλων από δείγματα που ελήφθησαν από την οργάνωση Aegean Rebreath στον πυθμένα του λιμανιού της Ερμούπολης και εστάλησαν στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ).

Στη Σύρο, μια περιβαλλοντική οργάνωση, το Περιβαλλοντικό Παρατηρητήριο Πολιτών της Σύρου, που έθεσε καίρια ερωτήματα για τη ρύπανση στο λιμάνι, βρίσκεται αντιμέτωπη με αγωγή εταιρείας με την οποία διεκδικείται ως αποζημίωση το εξωφρενικό ποσό του 1.000.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση, ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη.

Αυτή η ιστορία μου έφερε στο νου τον δικό μας αγώνα που έχουμε ξεκινήσει από το 2006 στα Οινόφυτα, στον Ασωπό, στο Δήμο Μεσσαπίων αλλά και στις Σκουριές.

Λες την άφοβη αλήθεια; Πάρε ένα SLAPP

Το ακρωνύμιο SLAPP μάς έρχεται από την αγγλική γλώσσα και σημαίνει πρακτικά αγωγές και μηνύσεις κατά ανθρώπων που συμμετέχουν στα κοινά. Το SLAPP είναι τα αρχικά των λέξεων Strategic Lawsuit Against Public Participation, σε ελεύθερη μετάφραση παραπέμπουν σε ποινικές στρατηγικές για να αποθαρρύνουν την ενασχόληση με τα κοινά.

Ο σκοπός του SLAPP είναι απλός: να «κόψουν τον βήχα» και εν τέλει να λογοκρίνουν φωνές που ασκούν δημόσια κριτική. Τα θύματα υπόκεινται σε εξευτελισμό και υπέρογκα δικαστικά έξοδα μέχρι που αργά ή γρήγορα αποθαρρύνονται, αποκαρδιώνονται και… σωπαίνουν. Στην Καλιφόρνια, τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά ώστε έχει θεσπιστεί και αντι-SLAPP νομοθεσία (California Code – Section 425.10) ώστε να προστατεύονται οι πολίτες που υπόκεινται σε SLAPP.

Μια «Στρατηγική Αγωγή κατά της Συμμετοχής του Κοινού» ( Strategic Lawsuit Against Public Participation – SLAPP) είναι μια αγωγή που έχει σκοπό να λογοκρίνει, να εκφοβίσει και να φιμώσει όσους ασκούν κριτική, επιβαρύνοντας τους με το κόστος της νομικής τους υπεράσπισης μέχρις ότου εγκαταλείψουν την κριτική ή την αντίθεσή τους. Ο τυπικός ενάγων μιας τέτοιας αγωγής SLAPP συνήθως δεν περιμένει να την κερδίσει. Οι στόχοι του ενάγοντα έχουν επιτευχθεί αν ο εναγόμενος υποκύψει στο φόβο, την τρομοκράτηση, τα αυξανόμενα δικαστικά έξοδα ή απλώς την εξάντληση και εγκαταλείψει την κριτική.  Mια αγωγή SLAPP μπορεί επίσης να εκφοβίσει άλλους και να τους αποτρέψει από τη συμμετοχή στο διάλογο (από την wikipedia.org).

Ο φόβος, η ρύπανση και οι Αγωνιστές

Σε όλο τον πολυετή αγώνα μου που ξεκίνησε το 2007 στον Ασωπό (μαζί με τους Συναγωνιστές μου σε Ασωπό, Μεσσαπία και Σκουριές) έχουν πολλοί από εμάς δεχθεί SLAPP. Αλλά αυτά τα SLAPP δεν καθαρίζουν τα ποτάμια και τα λιμάνια από τα βαρέα μέταλλα, φευ!

Η ρύπανση επεκτείνεται και η Πολιτεία απλά κωφεύει.

Στη Σύρο, στους ποταμούς Ασωπό και Μεσσάπιο σε Βοιωτία και Εύβοια και στους αντίστοιχους υδροφόρους ορίζοντες αλλά και στις Σκουριές τα ερωτήματα είναι απλά και ξεκάθαρα.

Γιατί δεν κάνουν τους απαραίτητους ελέγχους οι κατά τόπους Περιφέρειες και η Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ; Επειδή δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία ή μήπως οι λόγοι είναι «απλά» πολιτικοί;

Τα ερωτήματά μας είναι απλά και η απάντησή τους θα μπορούσε να είναι απλή και σύντομη σε μια Πολιτεία όμως που έμπρακτα προστατεύει το Περιβάλλον και τα νερά (γήινα και θαλάσσια). Στην Ελλάδα του 2021, όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και οι ενδεχόμενοι ρυπαντές κάνουν SLAPP για εκφοβισμό…Η ρύπανση όμως και τα βαρέα μέταλλα…φυγείν αδύνατον!

Πώς πρέπει να δράσουμε;

Στην περίπτωση των SLAPP, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θυμηθούμε τον μύθο του Γολιάθ και του Δαβίδ. Ο μικρός Δαβίδ είναι οι αγωνιστές και ο Γολιάθ οι ρυπαίνοντες και το Κράτος.

Τι πρέπει να κάνουμε, εμείς οι αγωνιστές; Αναλύσεις, αναλύσεις και αναλύσεις. Αναλύσεις του νερού, των τροφίμων, των μετάλλων σε θάλασσα, σε γη και σε τρόφιμα.

Κάνοντας αυτές τις αναλύσεις, μπορούμε να αρχίσουμε να στοιχειοθετούμε την ρίζα του προβλήματος αλλά και την έκταση της ρύπανσης.

Συλλέγοντας αναλυτικά δεδομένα, θα είμαστε σε θέση να δείξουμε τόσο στο Κράτος (Περιφέρειες και ΥΠΕΚΑ) αλλά και στις επερχόμενες δίκες ότι δεν θα έπρεπε να είμαστε εμείς οι κατηγορούμενοι αλλά οι κατήγοροι!

Οι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους δεν ανέχονται να τον βλέπουν να ρυπαίνεται και να πεθαίνει σιγά-σιγά. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να τραβιούνται σε δικαστήρια ως κατηγορούμενοι. Οι αγωνιστές, όλοι μας, θέλουμε να μπορεί η συντεταγμένη Πολιτεία να προσδιορίζει τον ένοχο-ρυπαντή και να βάζει πρόστιμα στους ρυπαντές βάσει της νομικής αρχής «ο Ρυπαίνων πληρώνει». Και τα  πρόστιμα θα πρέπει να είναι ανάλογα της περιβαλλοντικής ζημιάς και του μεγέθους της ρύπανσης. Μόνο με την επιβολή αυστηρών προστίμων από το ΥΠΕΚΑ, θα τεθεί ένα τέλος στη ρύπανση του νερού, της θάλασσας και της διατροφικής αλυσίδας.

Αυτά τα πρόστιμα θα πρέπει να βασίζονται σε αναλύσεις όμως και αναλυτικά δεδομένα. Ποιος θα κάνει αυτές τις ακριβές αναλύσεις; Οι κατά τόπους περιβαλλοντικοί σύλλογοι; Αδύνατον!

Αυτό που επείγει λοιπόν είναι η επιστημονική, η νομική αλλά και η πολιτική προστασία των Αγωνιστών, των ανθρώπων που νοιάζονται για τον τόπο τους.

Συνεπώς, συνένοχοι στα διάφορα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Ελλάδα είναι και όσοι σιωπούν τόσο εκτός όσο και εντός Βουλής.

Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι γράμμες θα κάνουν μερικά πολιτικά κόμματα να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν για να προστατεύσουν τους αγωνιστές αλλά και να δώσουν ένα τέλος στην ρύπανση που σήμερα γίνεται σε Ασωπό, Εύβοια, Σκουριές και Σύρο.

Απτές πολιτικές αποδείξεις επιζητούνται από όλα τα κόμματα και ειδικά τα κόμματα της Αριστεράς!

Ζητάμε πολλά! Αλλά αν όχι εμείς, τότε ποιος; Και αν όχι τώρα, τότε πότε;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr