Περίπου 18.000 μετανάστες διαμένουν στον καταυλισμό της Μόριας, ενώ η δομή είχε κατασκευαστεί για να φιλοξενεί 2.000. Από αυτούς, οι 7.000 είναι παιδιά, περισσότερα από τα οποία έχουν βιώσει ήδη μια τραυματική εμπειρία, αυτή του πολέμου. Τον χειμώνα, οι καιρικές συνθήκες δυσχεραίνουν τη διαβίωση στη Μόρια ενώ παράλληλα υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε ρούχα και παπούτσια.
Οι αυτοκτονικές τάσεις και οι συνεχόμενοι αυτοτραυματισμοί των παιδιών στη Μόρια επιβεβαιώνονται μέσα από ένα ακόμη ρεπορτάζ του βρετανικού δικτύου BBC.
Η παιδοψυχολόγος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Άντζελα Μονταρέλι, αναφέρει ότι έχει αντιμετωπίσει 20 περιπτώσεις αυτοτραυματισμού και δύο απόπειρες αυτοκτονίας τους τρεις τελευταίους μήνες. Ακόμα και παιδιά ηλικίας 7 ή 8 χρονών έχουν εκφράσει τη σκέψη ότι θέλουν να κάνουν κακό στον εαυτό τους.
Στην παιδική κλινική που έχει στηθεί από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στον καταυλισμό της Μόριας, το BBC καταγράφει ένα επείγον περιστατικό ψυχικής υγείας. Ένας 17χρονος έφηβος μόλις αυτοτραυματίστηκε. Οι συνθήκες διαβίωσής του ήταν πολύ δύσκολες από τη στιγμή που έφτασε μόνος του στον καταυλισμό. «Δεν είναι καλά. Ανέφερε ότι σκέφτεται να το ξανακάνει», λέει η παιδοψυχολόγος.
«Το να ακούς παιδιά επτά ή οκτώ ετών να λένε ότι θέλουν να πεθάνουν, είναι κάτι που δεν πίστευα ότι θα άκουγα ποτέ στη ζωή μου» λέει η ψυχολόγος στην κάμερα του BBC. «Συνήθως ένα παιδί, όταν βιώνει μια τραυματική εμπειρία, χρειάζεται χρόνο και χώρο για να συνέλθει. Η Μόρια δεν επιτρέπει στα παιδιά αυτά να συνέλθουν. Στις προσχολικές ηλικίες… βλέπεις παιδιά να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο για παράδειγμα, ή να ξεριζώνουν τα μαλλιά τους. Στις ηλικίες από 12 έως 17 ετών, κάποια παιδιά αρχίζουν να κόβονται ή να μιλούν έντονα για την επιθυμία να πεθάνουν».
«Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να χτίσουμε έναν ασφαλή χώρο εμπιστοσύνης, και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να αφηγηθούν τις ιστορίες τους. Δουλεύουμε με τα παιδιά για να ενισχύσουμε τα κομμάτια του εαυτού τους που είναι ακόμα πολύ υγιή. Για να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν ευθύνονται για όσα τους συμβαίνουν», συμπληρώνει η παιδοψυχολόγος.
Τα παιδιά μαθαίνουν αγγλικά σε ένα αυτοσχέδιο σχολείο. Ο Ζεκρία Φαρζάντ, πρόσφυγας και ο ίδιος έχει δημιουργήσει έναν χώρο στον οποίο τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίσουν ή να ασχοληθούν με τη μουσική ή να διδαχτούν από τους περίπου 20 δασκάλους, οι οποίοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Περίπου 1.000 παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο του Ζεκρία όπου περνούν δημιουργικά δύο ή τρεις ώρες την ημέρα, γεγονός που επιδρά θετικά στην ψυχολογία τους.
«Κανείς δε θέλει να αφήσει την πατρίδα του πίσω του. Έχω εδώ στην τάξη πολλά παιδιά και τα περισσότερα ζουν σε πολύ κακές συνθήκες διαβίωσης. Δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί, ούτε νοσηλευτές και το φαγητό δε φτάνει για όλους, υποστηρίζει ο Ζεκρία.
