Συνένοχο στο φόνο δεν θα μ’ έχετε

Μίλησε. Για να αποτινάξει από πάνω του την ντροπή ακόμα μιας επιλογής του, να τοποθετήσει σε πολιτική θέση έναν άνθρωπο που αποδεικνύεται παιδοβιαστής. Κι επιλέγοντας να ακολουθήσει την πάγια τακτική, όταν το μαθαίνει «κάνε λίγο πίσω μέχρι να ξεφουσκώσει το θέμα». Αλλά η κοινωνία
ευτυχώς τον βγάζει στη σέντρα.

Μίλησε. Για να επιτεθεί όχι σε όλη την αντιπολίτευση που σύσσωμη έχει το ίδιο δίκαιο αίτημα αλλά στον Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς να αντιλαμβάνεται καν ότι «αυτή τη στιγμή συνομιλεί, όχι με τον Τσίπρα, αλλά με την ιστορία». Αλλά και πότε μπόρεσε να δει πέρα από το προσωπικό του συμφέρον; Ουδέποτε υπήρξε
οραματιστής.

Μίλησε. Κι αυτό που προέκυψε είναι αυτό που γράφτηκε: «Για την Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει κράτος Δικαίου, δεν υπάρχει Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, δεν υπάρχει Συνήγορος του Πολίτη, δεν υπάρχει Θεμιστοκλής Σοφός, υποψήφιος της Δεξιάς στον Δικηγορικό Σύλλογο. Υπάρχει μόνο ο
ΣΥΡΙΖΑ. Αν η ανακοίνωση είχε τίτλο «Πώς σχεδιάζουμε να εκμεταλλευτούμε πολιτικά τον θάνατο του Κουφοντίνα» θα ήταν πιο ειλικρινής».

Μίλησε. Βαφτίζοντας ψευδώς «προνομιακή μεταχείριση» τη νομιμότητα που διεκδικεί, αλλά έχοντας επιλέξει να χρησιμοποιήσει έναν θάνατο σαν εργαλείο πόλωσης αλλά και ως αντίδωρο στο ακροδεξιό του ακροατήριο, αντάλλαγμα για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Τα φανατικά, ανατριχιαστικά υποστηρικτικά σχόλια που συνοδεύουν την τοποθέτησή του, δεν είναι γραμμένα από ανίδεους ή
φανατισμένους πολίτες, είναι από φασίστες ψηφοφόρους.

Μίλησε. Κι έκανε λόγο για εκβιασμό και όχι απεύθυνση του απεργού πείνας στη δικαιοσύνη. Αυτή την διατεταγμένη δικαιοσύνη που όχι μόνο του στερεί τα δικαιώματα που έχει ως φυλακισμένος αλλά που συνεχώς σκαρώνει νομοθετήματα αποκλειστικά εις βάρος του.
Μίλησε. Μόνο και μόνο για χτίσει το επιχείρημα ότι ο Τσίπρας που στοιχίζεται αποφασιστικά ξανά με τη δίκαιη πλευρά της ιστορίας, υποστηρίζει την τρομοκρατία. Ελπίζοντας ότι με τον μελετημένο θάνατο του Δημήτρη Κουφοντίνα, θα ελέγξει τον μεσαίο χώρο που έχει αρχίσει και χάνει πανηγυρικά λόγω της οικονομικής του πολιτική.

Μίλησε. Αλλά έχει λάβει προ πολλού όλες τις απαντήσεις.

 «Τα επιχειρήματα έχουν ειπωθεί εδώ και βδομάδες. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Όποιος επιλέγει να μην καταλαβαίνει και να τα διαστρέφει, ας λάβει και το βάρος της ευθύνης μπροστά σε εξελίξεις που δεν θα επιδέχονται διόρθωσης.»

 «Η δολοφονία ενός κρατούμενου δεν είναι δυσανάλογη του ήθους της κυβέρνησης… που πιάνουν τον διευθυντή που διόρισε στο εθνικό θέατρο να βιάζει παιδιά και λέει ότι όλα είναι συνωμοσία της αριστεράς επειδή μισεί το έθνος… που τα στελέχη της κλέβουν τα εμβόλια από τους γέρους και τα παιδιά.. Είναι ανάλογη του ήθους της, που είναι το ήθος του φασισμού».

Και η κα Μπακογιάννη μίλησε. Ισορροπώντας για άλλη μια φορά το βάρος των επιθέτων της σε δύο βάρκες, περιμένοντας να κάτσει η μπίλια εκεί που πλέον έχει αποφασιστεί από τον αδελφό της, ώστε να ετοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση του υιού της.

Τολμώ να ισχυριστώ ότι αυτή η οικογένεια εκτός του ότι δεν έχει τον θεό της, προκειμένου να κατέχει την εξουσία πατεί επί πτωμάτων. Μεταφορικά και κυριολεκτικά πλέον.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr