Συνεχίζει να δίνει μάχες για την υγεία της η Κωνσταντίνα Κούνεβα

Σε μία από τις εργατικές πολυκατοικίες κοντά στον σταθμό του μετρό της La Defense, στην ευρύτερη περιοχή της Ναντέρ, εκεί όπου ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός συναντιέται με τα εργατικά γκέτο μιας μεγαλούπολης στην περιφέρεια του Παρισιού, συνεχίζει να δίνει τη δική της μάχη για την αποκατάσταση της υγείας της η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Το όνομά της συμβολίζει τη συνέπεια συνδικαλιστικής και προσωπικής στάσης. Ταυτοχρόνως, η περιπέτειά της είναι μία από τις σοβαρότερες εγκληματικές υποθέσεις, που παραμένουν ανεξιχνίαστες παρά την επικήρυξη των δραστών και την αναψηλάφηση του «φακέλου».

Στη Γαλλία με το παιδί της και με «προίκα» τη συμβολή όλων εκείνων που την ενίσχυσαν οικονομικά ώστε να αντέξει το κόστος δεκάδων χειρουργείων, η Βουλγάρα συνδικαλίστρια συνεχίζει να δίδει μαθήματα αξιοπρέπειας. Πώς είναι να ζεις στη μοναξιά μιας εργατικής πολυκατοικίας με εκατοντάδες ενοίκους από όλες τις χώρες του κόσμου που φοβούνται να επικοινωνήσουν μεταξύ τους; «Είναι μοναχικά αλλά τα καταφέρνουμε», απαντά. Πώς είναι να σου χτυπάνε την πόρτα για να σου πουλήσουν ναρκωτικά, έτσι απλά σαν τους πλασιέ όταν μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια; «Ξέρουμε να προσέχουμε, μην ανησυχείτε», απαντά.

Aυτή είναι η μία όψη της πραγματικότητας που ζει η Κούνεβα. Η άλλη όψη είναι γεμάτη από την υποστήριξη του γαλλικού συνδικάτου της CGT αλλά και Ελλήνων και Βουλγάρων φίλων, οι οποίοι βοήθησαν στις επαφές της με κλινικές και γιατρούς. Ο Γρηγόρης, ο Χρήστος, η Ειρήνη. Αλλωστε αυτοί οι εξειδικευμένοι γιατροί ήταν το κίνητρο του μεγάλου ταξιδιού στην Ευρώπη. Το παιδί παρακολουθεί κανονικά τα μαθήματα στο λύκειο και η ίδια προσπαθεί να έχει μια κατά το δυνατόν ομαλή καθημερινότητα.

Οι Γάλλοι συνδικαλιστές

Η συνάντηση στην έδρα του μεγάλου γαλλικού συνδικάτου της CGT, στις 27 Φεβρουαρίου, δεν μας αφήνει καμία αμφιβολία για την εκτίμηση που τρέφουν στο πρόσωπό της. Γι’ αυτούς η βία που εκδηλώθηκε παραμονές των Χριστουγέννων του 2008 κατά της νεαρής Βουλγάρας συνδικαλίστριας είναι μια ακόμη έκφραση του ρατσισμού που κρύβεται πίσω από τα συγκεκαλυμμένα συνθήματα ακραίων ευρωσκεπτικιστικών ομάδων στη χώρα. Για την εγκατάσταση της Κούνεβα στο Παρίσι, σημαντική ήταν η βοήθεια της Κοινότητας της Ναντέρ και Γάλλων συνδικαλιστών. Αλλος κουβάλησε τον καναπέ, άλλος το κρεβάτι, τρίτος την ντουλάπα. «Δεν μου λείπει τίποτε», επιμένει η Κούνεβα.

«Είναι η πιο δύσκολη περίπτωση που αντιμετώπισα ποτέ», μας λέει η πλαστική χειρουργός η οποία έχει αναλάβει σειρά επεμβάσεων στο μάτι και στο πρόσωπο. «Οχι, η δυσκολία δεν προέρχεται από τη βλάβη που έχει υποστεί το πρόσωπο αλλά από την εσωτερική βλάβη που προκάλεσε στον οισοφάγο, το στομάχι και την κοιλιακή χώρα το καυστικό οξύ». Η Nταρίνα Κριστίνοβα, η Βουλγάρα γιατρός, που ήλθε «με το Οριάν εξπρές τρίτη θέση» πριν από τριάντα χρόνια στο Παρίσι κι έμεινε μια ολόκληρη ζωή, εργάστηκε πολλά χρόνια σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Συνταξιούχος τώρα απασχολείται σε μεγάλη ιδιωτική κλινική στις Βερσαλλίες. Εκεί θα γίνουν οι σημαντικότερες επεμβάσεις για την αποκατάσταση του προσώπου.

Κι όμως η καθημερινότητα της Κούνεβα, η οποία συνέδεσε το όνομά της με μια απάνθρωπη «εκδίκηση» από κάποιους που ενοχλήθηκαν γιατί τόλμησε να διεκδικήσει αυτονόητες θεσμικές κατακτήσεις στον χώρο των καθαριστριών, δεν γνωρίζει εμπάθειες και απωθημένα εκδίκησης. Περιμένει να τελεσιδικήσουν οι αποφάσεις του Εφετείου και δεν χάνει την ελπίδα της πως «κάποια στιγμή, στο μέλλον οι δράστες θα αποκαλυφθούν και θα δικαστούν για τα εγκλήματά τους».

Στις 5 Ιουνίου εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η υπόθεσή της μετά την προσφυγή της εταιρείας ΟΙΚΟΜΕΤ στην οποία εργαζόταν. Πρωτοδίκως, το δικαστήριο αναγνώρισε την αμέλεια της εταιρείας η οποία, αν και υπήρχαν ενδείξεις πως η Κούνεβα είχε μπει σε κλοιό κινδύνου, δεν την προφύλαξε, δεν δέχτηκε να της αλλάξει βάρδια, ώστε να αποτραπούν οι κίνδυνοι για τη ζωή της. Χριστίνα Κοψίνη, Καθημερινή